Hayırlı akşamlar.. Uzun zamandır günlüğe yazmıyordum. Görülen o ki herkes de bir dert var. Ben iki hafta önce fırtınayı kopardım sınıfa emeğimi azalttım. Yat kalk etkinlikleri düşün, hazırlan, hala kuralları benimsetmeye çalış, 50sininde herbirini ite kaka ilerletmek için uğraş.... Yok yok olmadı yoruldum ve en nihayet yeni öğrencinin gelmesiyle (o da kaynaştırma etti mi bana 3 bepli öğrenci) patladım!!!!..Sonuç ne mi oldu iyi öğrencilerim çok kötü etkilendi rüyasında sayıklayan mı, kurdeşen döken mi ararsınız... Kötü öğrencilerim aynen devam hem başarı hem davranış olarak Herşey ailede bitiyor çok net anladım
Sizlerin halini okudukça Elhamdülillah diyorum. Benim gibilerde var.Şu saatten sonra elimizden ne gelirse yaparız ama kendimi yıpratmak mı? hayır yapmam!.. Olduğu kadarıyla arkadaş, kalan sağlar bizimdir gerisi zamana bakar.
Allah yar ve yardımcımız olsun.
Öğretmenim sistem bize diyor ki kendini yıprat,erken yaşlan, ömründen ömür gitsin ama yine de yap...Halbuki şartlarımızı ve çevremizi ilgili kişiler bilmiyor, çoğu öğretmen eminim ellerinden gelenin en iyisini yapıyor, işin içine bepli kaynaştırma öğrencileri geldiğinde bizim alanımız olmadığından sevgiden başka bir şey veremiyoruz...
benim velilerimden ilgili olanda var ilgisiz olan da, ilgisizlerle derslerde daha çok ilgileniyorum başka yapacak bir şey yok...
Bizim de özel hayatlarımız var, kim bilir kimleri, hangi yakınlarımızı ihmal ediyoruz...kim bilir...binlerce dünya var burda...
Memleketimden uzakta çalışıyorum, ailem etkilenmiyim diye hiç birr olumsuz haber vermiyor bana... O kadar farkındalar ki her şeyin zor olduğunu...Ben başkalarından öğreniyorum...
Anlatmaya çalıştığım özverilerimiz, ailelerimizin özverileri. birilerince görülmüyor ve bizden hep daha fazlası daha fazlası isteniyor ...Tabiki de en iyisini yapmak için uğraşıyoruz ama biz de insanız mekanik bir robot değiliz ki...