Sayın Hocam (Adamınbiri)
Teşekkür ederim desteğiniz için hocam ama insanı zor durumda bırakıyorlar.Okulda iki şubeyiz.BAştan sorunlarla başladım.Burda yeniyim ilk iki hafta öğrenciler gelmedi.Eylülün 3.haftası sınıfta 20-25 öğrenci vardı ve hergün bu sayıda değişiklik oluyordu.Müdür bey 40 ı aşarsa ikiye böüneceğini söyledi.Bu süre içerisinde o hafta bütün çizgi çalışmalarını bitirdim sıktım ve bitirdim sese geçecektim.Ama öğretmenimiz geldi öğrencilerin tamamı geldi sınıf bölündü.Ben çalışma yaptığımöğrencilerim bende kalsın istedim.Kabul etmedi.Bu arada veliler diğer öğretmenimizi tercih ettiler ve bunu bir velinin ağzından çıkan bir sözün etkisiyle yaptılar.Çok yıprandım inanılmaz üzdüler veliler beni.Ben eline kalem almamış çizgi çalışmaları yapmamış anasınıfına gitmemiş,geç gelen öğrencilerle sıfırdan başlamak zorunda kaldım.Diğer hocam seslere geçti hemen.Ve şu anda ilerde.Ben ne yapsam düzeltemiyorum.Kaymakamlığa şikayete kadar vardı iş.Sonra müdür bey kura çekeceğimdedi bu seferde.Zor ikna ettik.Bugün de durumlarını sordu ben de söyledim.Marta kadarda süremiz var hocam.Hoca Hanım var da biz diğerleri gibi sizinde bu dönemin sonu olmadan okumaya geçirmenizi istiyoruz dedi.Yani bir nevi baskı var üzerimde ve bu yüzden çok endişeliyim.Geçiremezsen beceriksiz olacağımı biliyorum.Okuldan gelince bile sürekli metaryel araştırıyorum.Rüyalarımdauğra şıyorum,uyuyamıyorum,çok asabi oldum,prejeksiyon yok yazıcı toner sorunumuz var herşey öğretmenden bekleniyor,kağıdı bile biz alıyoruz ve okuma yazma seti istedim 20 öğrenciden 5i aldı. 5-6 öğrenci dışında veliler ilgisiz.Toplantılara gelmiyorlar,evde ödevleri veliler yapıyor,defterleri eksik geliyorlar,dağılmış aile var,annesi babası okuma yazmabilmeyen var.Söyleyin şimdi bana ben strese girmezsemnormal lur mu?
Değerli öğretmenim,
Daha mesleğin başında mecburiyetten dolayı bu tartışmalara girmeniz belliki sizi çok üzmüş.Bakın ben bir meslekdaşınız olarak şöyle söyleyeyim...
Yaşadıklarınızın hep iyi tarafını alın.Yani şu anda sizden daha kötü durumda olan arkadaşlarımızı düşünün.Onların neler yaşadıklarını sizden daha kötü olduklarını düşünün.Bakın beş öğrenciyede set aldırmışsınız...Öbürlerinede set yerine müfradata uygun seri kitaplar satılıyor onları değiştirerek veriniz.Onlarda yoksa meb dağıttığı kitaplardan faydalanın diyorum.Bakın ben belki inanmayacaksınız ama çok iyi bir okulda çalışıyorum.Herşeyiyle mükemmel.Yirmidört yıllık bir öğretmen olarak hiç bir veliye set alın demedim.Meb in kitaplarından devam ediyorum.Şunuda unutmayın setin en büyük faydası hazır olması emekten dolayı az incinmemiz.Yoksa başka bir faydası olduğuna inanmıyorum.Her öğrencimin velisi getirip setleri bana teslim ettiler ama ben hala kendim öğrencilerimin dururmuna göre metin hazırlayıp fotokopi edip çocuklarıma dağıtıyorum.Sizde bunu yapın ve günlük kontrol edin,yazdıklarının kendine ait olup olmadığını anlamak içinde sürekli o gün verdiklerinizinden bir kaç tanesini yazdırın.Eğer yapmazsanız veli-öğrenci devam ederler.Sizde öğretiyorum zannedersiniz.Bu yüzden bunu hiç yorulmadan yapın.Yukarıdada belirtmiştim her öğrencinin yapısı yeteneği aynı olmaz.Mecburen okuyacaktan kasıt nedir?Öğretmen sınıfına ateş almaya gelmiyor ki?İnsan yetişecek bugün kü öğretilenler onun temelini oluşturacak...Bunun diğer öğretmenle mukayesesi bile olmaz olamaz.Ana sınıfından gelen öğrencilerimde var...Hala oyuncakla oynuyorlar.Ana sınıfından gelen çok iyi olur diye bir kuralda yok.Bunuda unutun derim...Zira zamanla bunları öğreneceginizi düşünüyorum.Veliler tarafından yanlış anılmak tabi zor...O zaman sevgili öğretmenim yapacagınız şu öğretmenler odası yerine sınıfınızı mekan kabul edeceksiniz,bütün zamanınızı okuyuncaya kadar onlarla geçireceksiniz.Yani azim hırs olmalı.Bunlar olmadan zaten başarılı olamazsınız.Kimseyide okuyuncaya kadar duymayın.
Öğretmenim,
Birde şu olay var bilmiyorum ben bununla onbirinci defa birleri okutuyorum okuyamayan hiç bir öğrencim olmadı.Hiç endişe etmeyin diyorum.Hepside okuyacak.Bir gün okumaz okuyamaz dediğiniz öğrencilerin aniden okuduklarına şahit olursanız şaşırmayın.Siz emek verin cenab-ı Allah size yardım edecektir.Emek alınteri olmadan biliyorsunuz hiç bir başarı olmaz olamaz.Onun için işi iddaya getirin kendinizce.Ama bunu yaparkende sakın çocuklarımıza kızmayın.Çünkü öğrenci öğretmenini sevmezse dünyayı verseniz okutamazsınız...Bazen bir küçük hediye,bezen bir küçük buse...Bazen elinden tutup bahçede yürümek, bazen havaya kaldırıp öpmek yaptığı yanlışa bugün daha az hata yaptın diyebilmektir...Kısacası sevgidir hocam.Bugün benimde iki öğrencim aynı durumdaydı iki tane defter hediye ettim bir kaç tane kalem şimdi oturup onları seyrediyorum...
Okuldaki duruma gelince aynı kurumda iki öğretmenin kıyaslamasının yapılması çok kötü.Müdür bey öğrencilerden seçilmiş olanları ona verebilir ama diğer arkadaşında "bu duruma hayır"demesini beklerdim.Neyse olay bitmiş hocam artık sizler yeniye bakacaksınız diyorum.Ha birde şunu söyleyeyim -kaba tabirle-"herkesin yolu,yoğurt yeyişi"farklıdır...Sizlerede şunu söyleyeyim Çok çalışın ve başarılı olunuz ki "SİZ ÇOK DAHA FARKLI OLUN"
Kolay gelsin öğretmenim..
Allah'a emanet olunuz.
Saygılar.
