Merhabalar zümrelerim,
Geriye dönük sayfalarca mesaj okudum ve tükenmişlik hisseden, yorgun yorumlar gördüm. Evet, sahiden çok yorulduk. 2, 3 ve 4. sınıf öğretmeni arkadaşların en az iki katı efor sarf ediyoruz, evimizde yemek yerken, başımızı yastığa koyarken sınıfı düşünüyoruz. Akşamdan 8-10 etkinlik hazırlıyoruz ve ertesi gün bazen birini bile yapmaya fırsat bulamayınca başarısız-yetersiz hissediyoruz... Her bir duygumuz öyle normal ki. Zihinsel ve fiziksel hazırlığı çok daha önceden başlayan 10 Eylül'den bu yana nefes almadan davranış oturtayım, ses vereyim, aman açık hece çalışayım, dur hayat bilgisine bir giriş yapayım, eyvah matematiğe hiç başlayamadım, seslerde geri kaldım, ah şu veliler...... derken yorulduk elbette. Ama tarlalar sürüldü, şimdi kızaran elmaları, patlayan mısırları zevkle izlemeye son adımlar. Yarı yıl tatiline bir attık mı kendimizi, sonrası çorap söküğü
E biz bu denli yorulmuşken tüm ömrü daha 7-8 yıl olan kuzucuklar ne etsin? Onlar da çok yoruldu, yıprandı. Onlar da yepyeni birçok durumla mücadeleye girişti. Hem artık sınıf ortamına iyice alışıp zıpırlar arası kaynaşma ve iş birliği de gündemde
Diyeceğim o ki zümrelerim, az daha sabır.