Günaydın zümrelerim. Öğretmenler gününüz kutlu olsun.
Biz de dün yaptık kutlamamizi. Sınıfa girince tüm öğrenciler hep bir ağızdan kutladılar önce günümu. Ardından karanfil alanlar çiçeğini verdi. Küçük hediyelerimiz var daha deyip deyip çizdikleri resimleri getirdiler. Sınıfın içerisinde kızlar arasında hediyelesme oluyor sık sık. Sonra sanırım hediyesinden sıkılan onu bana getiriyor
onu ben vermiştim aslında diyerek ilk sahip ortaya atılıyor ve gururu gözünden okunuyor
4.ders veliler geldi. Güzel bir sofra kurduk. Ardindan hediyelerini verdiler. Ben de dün onlar için hediye hazırlamıştım ufak tefek. Ben de onları verdim. Hem şaşırdılar hem mahcup oldular. Çocuğunuzun ilk öğretmeni sizsiniz, sizin de gününüz kutlu olsun
diye yazmıştım üzerlerine. Pek bı hoşlarına gitti. Okul çıkışına kadar sohbet ettik, sorularını cevapladım, güzelliklerden ve eksikliklerden söz ettim. Güzel bir gündü.
Yalnız çocukların anneleri yanında iken tavırlarına çok şaşırdım. Anneler de Allah size sabır versin falan dediler. Bunlar size böyle naz yapıyor, şu an şaşkınlık içindeyim dedim. Zaten böyle olsalar mümkün değil ders işlemek. (Sınıf yönetimi konusunda eksiklik olduğunu düşünmesi velinin en büyük kozudur öğretmene karşı diye düşünüyorum. Bunu kullanmalarına izin veremezdim
)