Mevti (ölümü) veren O'dur. Yani hayat vazifesinden terhis eder, fâni dünyadan yerini tebdil eder, külfet-i hizmetten âzad eder. Yani: Hayat-ı fâniyeden, seni hayat-ı bâkiyeye alır. İşte şu kelime, şöylece fâni cinn ü inse bağırır, der ki:
Sizlere müjde! Mevt (ölüm) i'dam değil, hiçlik değil, fena değil, inkıraz değil, sönmek değil, firak-ı ebedî(sonsuz bir ayrılık) değil, adem (yokluk) değil, tesadüf değil, fâilsiz bir in'idam (idam ediliş) değil. Belki bir Fâil-i Hakîm-i Rahîm tarafından bir terhistir, bir tebdil-i mekândır(yer değiştirmektir). Saadet-i Ebediye tarafına, vatan-ı aslîlerine(asıl vatana,Cennete) bir sevkiyattır. Yüzde doksandokuz ahbabın mecma'ı(toplandığı yer) olan âlem-i berzaha(kabir alemine) bir visal (kavuşma) kapısıdır.
Mektubat ( 226 )
Rabbim kabrini nur, mekanını Cennet eylesin.Yakınlarına sabr-ı cemil versin..