günaydın arkadaşlar,dün günlüğe uğrayamadım, okuyamadığım sayfaları gözden geçirdim.anladığım kadarıyla kimi arkadaşlar harf vermek için sabırsızlanıyor sanki.
arkadaşlar şahsi düşüncem aceleci davranmamaktan yana.evet biraz sıkılıyor çocuklarımız.ama dersi eğlenceli hale getirmek bizim elimizde değil mi?acaba biraz teknik mi değiştirsek?yani dağıt fotokopileri çiz boya bunları demekten bizim bile içimiz şişer.
ben sınıfta artık pek boyama yaptırmıyorum, evde boyayabilir miyim lafını duymaktansa çocuğu kendi haline bırakıyorum.çizgi çalışmalarını bir sayfa aynısından yerine her satırda farklı olan şeklinde kullanıyorum.çalışma sırasında çizgileri birşeylere benzetip hikayeler uyduruyoruz, kendi masallarımızı yazıyoruz.yoruldu mu minik parmaklar hemen o an sınıf içi bir oyun...
uzamsal ilişkiler,fark bulma,eşini bulma etkinliklerini beraber yapıyoruz daha zevkli oluyor.müzik derseniz her dersimizin içinde.
diyeceğim o ki acele etmeden sindire sindire.yaptığımız şey sadece parmak kaslarını geliştirip yazmaya hazırlık olmamalı.zihnen de onları ne kadar geliştirebilirsek kardır.
bir öğretmenimiz burda yazmıştı: arabayı ilk defa hareket ettirmek zordur ancak bir kere hareket etti mi onu istediğimiz yöne rahatça yönlendirebiliriz.
herkese kolay gelsin
