Herkese günaydın

Ne kadar telaşlı ve panik halinde herkes böyle zümrem. Neden bu kadar acele ediliyor anlayamıyorum. Önümüzde upuzun bir süreç var. Hani mısır patlamasına benzetiliyor ya bu iş. Çabucak patlasınlar diye ocağın altını iyice açarsınız mısırlarınızın çoğu kavrulur yanar.
Hecelemeden okuma sayfasını en baştan incelerseniz aslında kılavuzlardan farklı bir yol izlenmediğini görürsünüz. Hecelemeden derken hece verilmeden değil sadece "haydi lat yazın, le yazın" demiyoruz. Yoksa lat hecesini vermeden Talat'ı nasıl yazacağız? Bir öğretmenimiz eski fiş yöntemine atıfta bulunmuş. O yöntemi aklınızdan çıkarmayın. Orada hep anlamlı bütünlerle gidiliyordu. Böylece ilk günden itibaren çocuklar anlayarak okuyordu. Şimdi de yapmamız gereken bu. Sesi verdik, heceyi oluşturduk, heceyi hemen kullanıp sözcük oluşturuyoruz. O sözcükle de bolca cümle. Böylece somutlaşan sözcük zihinlere yer ediyor. Mesela atlet sözcüğünü bir atletin üzerine yazdırmak harika bir fikir. Ben de uygulayacağım. Ama sonra "Ela atlet al. Talat atlet al. Lale atlet al. Ela atlet elle. Lale atlet elle. Talat atlet elle." Bu şekilde cümlelerle hem yeni sözcüğü iyice öğreniyoruz hem öncekileri pekiştiriyoruz. Aynı heceye sahip sözcüklerle çalışırken de heceler kavranıyor. Gerekirse aynı hecelere burada dikkat çekiyoruz. Süreç böyle ilerliyor. Verdiğimiz her sözcük her cümle anlamlı ve hayatımızda kullanılabilir olmalı. "Talat teli alta at" "Ali teli itele" gibi tuhaf cümlelerin hiçbir mantığı yok. Sesle oluşan her sözcüğü ezberletmek zorunda değiliz. İlk iki grupta bu iş zaten olmaz. Bir kaç iyi öğrenci dışında ezber gitmesi normal. Üçüncü grupta iş çözülmeye başlayacak.
Acele edildikçe ilerlemek yerine geri gidiyoruz. İlk grupta özellikle t'ye kadar günde bir sözcük vermek yeterli. Çocuklar için yepyeni ve eğitim hayatlarının en zor görevi bu. İlk zamanlar elbette bocalayacaklar. Günde dört beş sözcük verirsek herşeyi karıştırmaları çok normal. İlk günden beri hep söylüyoruz. Aceleye gerek yok. Sakin ve yavaş gidelim. Zaten son iki grupta sesi verip geçeceğiz. Orada iş bitmiş olacak. Sene sonuna kadar vaktimiz var. Araya tatil girse de birşey olmaz. Tatil sonrası kısa sürede toparlanırlar. Ne çocuklara ne kendimize bu kadar eziyet etmeyelim lütfen.
Sakin, kendimizden emin ve eğlenmeyi unutmadan keyifle sürdürelim bu süreci.