güzel başlayan ama son ders berbat olan bir günü daha geride bıraktım hiç bir öğrenciye bu kadar kızmamıştım resmen sınıfta sinir krizi geçirdim ya bütün derslerde anlayışla karşıladığım geriden gelen bir öğrencim var(tabi hiç bir derste kalemi eline alıp bir çizik bile atmaz defterine ya da kitabına ben zorlarsam 1-2 dk uğraşmış görünüyor sonra yine aynı ya sınıfta dolaşır ya arkadaşıyla konuşur) son ders diğer çocukların ödevlerini kontrol ediyorum bir baktım sırasını masasını hatta duvarları karalamış haliyle sinirlendim bir tokat attım ama keşke yapmasaydım diyorum şimdi de bir pişmanlık var içimde
....bu olayı da sizlerle paylaşmak istedim yarın nasıl bir yol izlemeliyim ki hem öğrencinin gönlünü alayım hem de yaptığının yanlış olduğunu anlatmalıyım
Öğretmenim eleştirmek haddime değil ama ne yaptınız.. Hiç unutmam ilkokuldayım öğretmenimiz ritmik saymaya tahtaya kaldırdı beni, köşede koca bir makaralı sayma abaküsü bulunurdu, yapamadım, öğretmenim bir tokat attı bana. Ne utandım ne üzüldüm o coşku arasında zira ben yapayım ben yapayım çığlıkları arasında.. Sonra matematikten nefret ettim yıllarca uzak durdum..derken öğretmen olup 4, 5. sınıf okuturken problem çözmeyi sayıları ne kadar sevdiğimi farkettim ama çoook geçç..