Taner öğretmenim benimkilerin hepsi o kadar vahim durumdaki hergun akşama dek çalıştırsam da faydasız. İ sesindeyim.daha ele diyemeyen var.gun boyu i dedikten sonra harfi ilk kez görüyor gibi bakmaları beni kahrediyor.
her gün bir veli beni delirtiyor sanki sıraya girdiler boş günüm yok.
çocukların öğrenememesinin sorumlusu görüyorlar beni.oysa onlar çok küçük anlatamıyorum..
bu yıl biter mi derken ilk günlerde,şimdi dört yılı nasıl geçireceğim demeye başladım .her sabah zorla okula gidiyorum..ve inanın kendimi paralasam da bir adım ileriye gidemiyorum..maalesef mutsuzum
Allah kolaylık versin mavi öğretmenim
ama merak etmeyin bende güya yaşı büyükler de var ama 3 öğrencim hala el ele dışında bir şey yazamıyor ilgisiz alakasız acayip birşeyler...63 aylık çocuğum atom karınca gibi çözdü olayı ama 79 aylık olan el den başka bir şey bilmiyor.Bazen ben de kendimi çaresiz hissediyorum.Tahtada atlama yazmış ve defalarca okumuşuz bir sonraki metinde aynı kelime geçiyor sanki ilk defa görmüşler gibi bakıyorlar