ben ne 1 ne de 2 vermedim hiç birinci sınıf öğrencisine. karşımızdaki 6 yaşında bir çocuk ve ilk karnesini alacak.ne kadar iyi niyetli olursak olalım , ona hayatı boyunca unutamayacağı bir travma yaşatmak ne kadar doğru. kaldı ki okuyup yazamayınca şu an da en çok üzülen onlar. sabah heyecanla geldikleri okuldan ne kadar mahzun ayrılıyorlar akşam. bir de zayıflarla dolu karneyi ellerine verip göndermek kücücük yüreklerine taşıyabileceklerinden fazla bir yük yüklemez mi? ayrıca "bir" vermek veliyi de motive etmiyor. aksine çocuğuna karşı büyük bir öfke beslemeye başlıyor ve nasıl olsa olmayacak diye vazgeçiyor çocuktan. sonuçta herkesin kendi kararıdır ama öğretmenlerim asla "1" vermeyin derim ben. daha birinci dönem ve okul ile notu şimdiden eşleştirmesinler. daha yolları çok uzun. ayrıca birinci sınıfta bir vermek teftiş sırasında ya da bir şikayet olduğunda bizi de zor durumda bırakır.çünkü okuma -yazma öğrenememenin değil, öğretememenin hesabı sorulur. ben her gün gülen yüzlerine , heyecanlarına , korkularına , bir stikır aldık diye bitmeyen sevinçlerine bakıyorum da en tembeli bile sırf 6 saat o sırada oturduğu için en az 3 almayı hak ediyor.
Bu gün tüm sesler bitti. Allaha şükür 21 öğrencimin hepsi okuyup yazabiliyor. Darısı tüm zümrelerimin başına.Herkese hayırlı Cumalar
Şu an 1.554 kişi ve 74 üye var.