İlkokuma Yazma Günlüğü

bugün iki çocuk aralarında itiştiler...ama bir sinirliler ki sormayın...hemen araya girdim..biri hırsını alamadı eline ne geçti ise fırlatmaya başladı..engelleyince de fırladı sınıftan çıktı...peşinden bahçeye kadar gittim...yok, gelmedi..annem gelinceye kadar bahçede bekliycem dedi..Bahçede bekleyen velilere güvenerek bıraktım girdim..Yok çözüm yok...ben böyle sinir, böyle inat görmedim...ama çok şımartılmış bir çocuk...işim var onunla...

Şebnem öğretmenim yaşadığınız olay gerçekten çok üzücü. Ama siz yapabileceğiniz her şeyi yapmışsınız.Moralinizi bozmayın.Umarım her şey en kısa sürede yoluna girer.Allah yardımcınız olsun

bu gün ben nöbetçi de olunca enerji falan kalmadı. Hiç oturmak nasip olmadı. Öğretmenler odasını unutur oldum. Buna rağmen öğrencilerim sıkılıyor. Özellikle oynatacak oyunlar aynı olunca çok sıkılıyorlar. Güzel oyunlar varsa paylaşalım

Şebnem öğretmenim inanın yalnız değilsiniz...az önce anlattıklarımın dışında bir çocuğum daha var ki, evlere şenlik...zırt pırt kaçıyor koridorda yakalayınca da kendini yerlere atıp tepiniyor...naparsınız söyleyin???
(Ha bu çocuğun babası da cezaevinde imiş...hadi bakalım...)

bu gün ben nöbetçi de olunca enerji falan kalmadı. Hiç oturmak nasip olmadı. Öğretmenler odasını unutur oldum. Buna rağmen öğrencilerim sıkılıyor. Özellikle oynatacak oyunlar aynı olunca çok sıkılıyorlar. Güzel oyunlar varsa paylaşalım

bazen spontane oyunlar gelişiyor. Bir şeyler anlatmaya çalışıyorken baktım çok sıkılmış görünüyorlar, 'Hadi tren kalkıyor kim gelmek ister?' diye seslendim..Ben diye bir ikisi çıktı...bildiğiniz bellerimizden tutup trencilik oynadık ..hepsi peşime takıldı..fırsattan istifade bir sağa bir sola 1,2,3,4 diye tempo tutturdum..alın size fiziksel aktivite bir eğlendik sormayın...
napcaksınız her zaman planlı oyunlar olmuyor,ya da akıla gelmiyor

1.sınıf setlerinin nasıl bir yararı vardır bide sakıncaları nelerdir

Bugün benim ağrı kesiciye ihtiyacım var.

Çocuklarla oyun hamuru oynadık,gazete parçaladık kestik, parmak oyunları, uyum kitabına daha bugün başladık boyama yaptık , diğer çalışma kitabı 2 dende kestik biçtik.

Umarım öğrencilerimiz bir an önce söz dinler hale gelebilirler geçen haftadan beri kendi kafalarına göre takılmalarından çok yoruldum dört köşe dolanıyorum durmadan sınıfı yaptıklarına bakmak için şöyle sınıfa girdiğimde ayağa kalktıkları günü görmek bile çok uzak geliyor sadece ilk ders kalkıyorlar sonra yalan oluyor her şey

aynen öğretmenim benimkilerde öyle.hepsi birbirinin tıpkısı maşallah:)

Ben sadece oyun oynuyor şaklabanlık yaparak çocuk avutuyorum..başım çatlıyor,ayaklarım sızlıyor...
sınıf defterimi uyum kitabına uygun dolduracağım.zaten ses falan veremem şubata kadar

okuduğum bazı paylaşımlar o kadar tanıdık geldi ki aynı benim sınıf bir öğrencim ilk gün annesiyle geldi ve kalmak istemedi ağladı gönderdim eve. ikinci gün geldi abisi ile yine ağladı bir ders zar zor durdu sınıfta . bu gün daha iyi geçti diğer günlere göre. boyama yaptı konuştu ama sık sık eve ne zaman gideceğini sordu. son ders bana güzel güzel bakarak 'öğretmenim ben yarın da gelirim '' dedi

Sevgili zümrem hepinize iyi akşamlar
Sayfaları okumaya şu an vaktim yok. Evim savaş alanına dönmüş durumda ama sizlerin tecrübe ve fikirlerine ihtiyacım olduğu için işlere koyulmadan derdimi paylaşayım istedim.
9. yılını çalıştığım meslek yaşamımın en kötü gününü geçirdim bugün. Hayatımda ilk defa ne yapacağımı bilemeden çaresiz kaldım. Daha önce bir kaç kez anlattığım ablasından ayrılmayan miniğimi yavaş yavaş uzaklaştırmaya başlamıştım. Artık en azından gözünden uzakta oturuyordu. Bundan cesaret alıp bugün miniğime saklambaç oynayacağımızı kabul ederse ablasının saklanacağını sonra bizim bulacağımızı söyledim. Kabul etti. Sonra tüm sınıf sayarken kızcağızı dışarı çıkarıyorduk ki çocuk birden akılalmaz bir paniğe kapıldı. Ben tam duruma müdahele edecek ve denemeyi noktalayacakken  kız da birden koşarak koridorda uzaklaşıp sınıfına gitti. Bütün olay orada koptu. Miniğim kendini yerlere atıp duvarlara çarpa çarpa bağırmaya başladı. İletişime tamamen kapandı. Sakinleştirmek için yaklaşık 10 dakika resmen boğuştuk. Tekmeler yumruklar yedim. Ben sadece saklandı gidip bulalım dedikçe bu zavallım "hayır kaçtı. Beni bırakıp kaçtı" diye bağırıyordu. Nihayet sakinleştirdik elinden tuttum gittik kızı dersten öğretmeninin şaşkın bakışları arasında alıp sınıfa döndük. Sonra miniğim hiçbirşey olmamış gibi davranmaya başladı. Hatta ilk defa tek başına tuvalete ve tenefüse çıktı. Ancak öğleden sonra sınıfa geldiğimde gidelim diye ağlıyordu ve ablasını çekiştiriyordu. Oyun oynayacağımızı isterse katılabileceğini söyledim. İstemedi ama uzaklaşmadı da. Ben de ısrar etmedim. Ama ne olduysa 15 dakika sonra yine sabahki gibi kendini duvardan duvara vurarak ağlamaya ve gitmek için bağırmaya başladı. Bu kez sakinleştiremedik de. En sonunda beşinci ders eve gitti ablasıyla beraber. Bu kez bir çocuğum da "ben de eve gideceğim" diye tutturdu. Hepsini sınıfta topladım. "Baran'ın annesi doğum yaptığı için hastanede kalıyor. Baran annesini çok özlediği için böyle üzgün. Ona destek olmamız gerek. " diye konuştum. Sınıftaki problemi böyle çözmeye çalıştım. Ama Baran'ın durumu içler acısı. Bu abla da aslında amcasının kızı. Kızla sabah olaylardan sonra tekrar konuştuğumuzda evde de aynı şekilde peşinden ayrılmadığını gece bile koynunda uyuduğunu söyledi. Kızcağızı annesi yerine koymuş.  Anlayacağınız durum tamamen kontrolden çıktı ve ben perişan durumdayım. İşin kötüsü anne ikiz doğum yapmış ve bebeklerden birş rahatsız olduğu için uzunca bir süre hastanede kalmaları muhtemel. Tahmin edeceğiniz gibi bu miniğin ruhsal durumunu düşünüp de ona destek olmak ailede kimsenin aklına gelmiyor. Abla bunalmış ve artık çocuğa kızmaya başlıyor. Üstelik sakın yapma diye defalarca uyardığım halde. Sonuçta o da çocuk ve böyle bir sorumlulukla başedemiyor.
Zümrem bana bir akıl verin. Ne yapayım nasıl davranayım. Abla bu hafta da sınıfta durdu diyelim önümüzdeki hafta ne olacak? Çok üzgünüm ve sınıfımda herşey çok güzel çok keyifli giderken birden böyle olu suz bir ortam oluştu ve birden diğer çocuklarımda davranış problemleri oluşmaya başladı. Benim de keyfim tamamen kaçtı. Son ders sınıfa girmek için kendimle mücadele ettim resmen. Böyle bir sorun yaşayanınız varsa her tür fikre çaresizce açığım.

Hocm..Bir süre sonra alışacaktır.Siz sevginizi mahrum etmeyin.Benim de sınıfıma sonradab gelen bir öğrencim olmuştu.Babası başhekimdi.Çocuk Sürekli sıraları itiyor.Küsüyordu.Verdiğim etkinlikleri yırtıyordu.Yine böyle sırayı ve çantayı fırlatıp düşürdüğü bi dün çok sinirlendim.Kızdım.Ve çok ilginçtir.Obağırmadan sonra düzeldi.Bazen aşırı ilgi de sonuç almamızı engelliyor.Ondan sonra iletişime de açlldı.Ama an başta kendimi ona sevdirmiştim.

arkadaşlar bizde kes yapıştır öğrenci kitabı 2 var bu kitabın 1 i var mı acaba

1. kitap öğrenci çalışma kitabı öğretmenim

1.sınıf setlerinin nasıl bir yararı vardır bide sakıncaları nelerdir

öğretmenim bence yapılacak etkinliklerin hepsi elinizin altında bulunacak fotokopi derdi ya da etkinlik arama derdi yok.
ayrıca fotıokopiden daha kaliteli basım olduğundan bence en önemliside bu görseller çocukların anlama kapasitesini artırıyor.

setlerde hece çalışmaları hikaye kitaplarıda ekstra...

zararı şu olabilir; tabiki paralı vermeyen olur velilerden, ayrıca bazen fasikülleri yetiştirme derdi oluyormuş eve yığınla ödevlerde gidebiliyormuş ben hiç set kullandırmamış biriyim ilk kez bu sene deneyeceğim..

O kadar yorgunum ki, yazılanların bir kısmını okuyabildim. Okudukça hem sizi anladım hem de yalnız olmadığımı anladım. Ben mi yapamıyorum yetersizim diye düşünüp duruyordum. Ya gerçekten unuttum. Ya da 17 yıllık meslek hayatımın en doyumsuz çocuklarıyla çalışıyorum. 5.5 yaşındalar ya... Ne olabilir ki diyorum. Resim yap, boya diyeceğim diye ödleri kopuyor.  El faaliyetlerinden sıkılmışlar. Ha bire "ne zaman teneffüse çıkacağız ?"diyorlar:) Onları eğlendirmek için neler yapmıyorum ki, bütün enerjimi bu aralar onları mutlu etmeye ayırdım. Ama hemen yapıp bitiriyor ve gözleri neşe ve merakla bekliyor miniklerim. Üstelik pek çoğu da güzel yapıyor. Bir öğrencim annesinden ayrılmadı. Her gün velilerime ev ziyareti yapıp aile yaşamlarını görmeye çalışıyorum. Onlar hakkında fikir edinmeye... Bu öğrencimin ailevi sorunları çok büyük. Hani ben onun yerinde olsam bende annemi isterdim. Onu anlıyorum. Ona kaplumbağam olduğunu hafta sonu bir yere gideceğimi söyledim. Bakacak kimsem olmadığını... o da ben bakarım dedi. Belki bu şekilde kazanabilirim diye düşünüyorum. Yarın kaplumbağa alacağım yani... Hepinize kolaylıklar diliyorum zümrelerim. Paylaşımlarınız muhteşem. Bizde de bahsettiğiniz kitaplar yok. Uyum kitabı. Kes yapıştır..Hiç bir şey yok...İyi ki varsınız.

Elbet benim sınıfımda da güzel bir iki şey oldu bugün Dün ilk nokta birleştirme denememizde tam bir felaket yaşamıştık. Bugün fotokopileri verdikten sonra her sıraya bir kutu kalem boya koydum. "Bu boyalar benim özel sihirli boyalarım. Çizgi çalışmalarında size yardım edecekler" dedim. Herkes bir renk sihirli boya seçip çalışmayı yapmaya başaldı. Meğer kalemler gerçekten sihirliymiş. Bütün miniklerim mucize yarattı. Biri hariç tamamı kusursuza yakın sonuç çıkardı. O biri de düne göre büyük fark yarattı. Ne diyeyim yaşasın sihirli boya kalemleri

Şebnem öğretmenim inanın yalnız değilsiniz...az önce anlattıklarımın dışında bir çocuğum daha var ki, evlere şenlik...zırt pırt kaçıyor koridorda yakalayınca da kendini yerlere atıp tepiniyor...naparsınız söyleyin???
(Ha bu çocuğun babası da cezaevinde imiş...hadi bakalım...)

Ah öğretmenim ne yazık ki problemli çocuklara bakınca hepsinin evinde ayrı bir trajedi yaşanıyor. Bazen üzülmekten bitkin düştüğümü hissediyorum ben de. Ama işte asıl o çocuklar için bolca sevgi ve şefkatle kucağımızı açmalıyız. Ah benim Baran'ım da yarın gelse de okula yavaş yavaş yoluna koymaya başlasak herşeyi. Bugüne kadar sevgi ve güvende hiç sıkıntımız yoktu. Hatta öğlen eve giderken sınıfça kucaklaşmaya en önce o koştu. Bizdeki tek sorun annesizlik ve muhtemelen amcasının evinde abla dışındakilerden sevgi ve ilgi eksikliği. Allah'ım inşallah bebek kardeşlerine sağlık versin de anneciğine kavuşsun kuzum.  Şu an tek isteğim bu. Allah hepimize peygamber sabrı versin.