İlkokuma Yazma Günlüğü

Tam gün eğitim yapıyoruz. Sabah ikinci saatin sonunda beslenmeye başlıyoruz 3. dersin ortasını buluyor toparlanmaları... öğle yemeğimiz yarından itibaren verilmeye başlayacak bu yüzden öğleyin de beslenme yaptırıyorum... sürekli besleniyoruz yani... Pastel boya çalışmalarında geçen hafta kollarını leş gibi yapmışlardı... Bugün sulu boya çalışmaları yine aynı haldeydiler aileler isyan edecek... bu hafta çizgi çalışmaları  devam... Pazartesiden itibaren bayrama kadar E ve L seslerini vermek istiyorum... Geçen hafta müfettişler kesinlikle kaynak almayın demişti ... bugün valilik yazısı gelmiş yardımcı kaynak yasaktır diye ... Epey döküman arşivim var artı eğitimhane ile  üstesinden geleceğiz umarım...

Dipteyim sondayım depresyondayım

Sizin kadar hayat dolu biri.. yapmayınnn öğretmenim

Öğretmenlerim bir soru sordum ama günlük öyle yoğun ki gözden kaçmış olabilir tekrarlıyorum

Türkçe planı müdürümüzün isteği üzerine 3 aylık uyum sürecini alarak yapıldı ama dedi ki kendisi , istediğinizde ses verin , şimdi sesi verirken plana uygun mu ders defteri doldurmalıyım yoksa ne yaptığımı aynen yazmalı mıyım

Bence (ki ben öyle yapacağım) uyum sürecini tam olarak sınıf defterine işlerken, sesleri vereceğim ama yazmayacağım.

Sınıfta çok gürültü oluyor. Biran boş durmaya gelmiyor. Etkinlikleri bile birbirleriyle konuşarak yapıyorlar. Yeni nesil hastalığı=gevezelik.

bizde de durum sizin söylediğiniz gibi ...o kadar çok konuşuyorlar ki kendi sesimi duyamıyorum ..30 kişi biraz sinirleniyorum en fazla 5dk sessizlik oluyor ..bugün bir öğrenciye sağ kolun diğeri dedim , sen nereden bileceksin benim yaptığım doğru diye bana cevap verdi ..saygısızlık haddinden fazla ..nasıl düzelecek bilmiyorum ..kullanmadığım ödül yöntemi kalmadı ..hiçbirinden sonuç alamadım ...

Sizin kadar hayat dolu biri.. yapmayınnn öğretmenim

her yeni  güne bir sorunla  başlıyorum..ve arkası geliyor..valla uç haftada uç yaş yaşlandım sanki..eve kendimi zor atıyorum..uyuyamıyorum sıkıntıdan..
bu sınıfla dört yılı düşünemiyorum..

Kocam eğitimhane ile olan bu bağımı kıskanmaya başladı.Çünkü yemeği yiyip başına bir geçiyorum ki kalkana kadar yatma saati gelmiş oluyor Ama burada stresimi atıyorum, iyi ki varsınız.
Bizde bugün ufaktan bir çizgi çalışması yaptık.Neredeyse ağlayacaktım.Beni çok zorladılar.4 öğrenci çok zorlandı(hatta bu sayı daha fazlada en vahimleri).Bazı çok bilmişlerde kendininkini yapıp yanındakininkini de yapmış  Ben mi anlatamıyorum acaba diyorum 

Bence (ki ben öyle yapacağım) uyum sürecini tam olarak sınıf defterine işlerken, sesleri vereceğim ama yazmayacağım.

biz zümrece karar alıp tutanakla belirteceğiz uyum süreci sınıf seviyesine uygun olarak kısaltılmıştır diye ..

Benim mesajım da aralarda kayboldu herhalde. Arkadaşlar KOZA'nın 1. sınıf seti için yorumlarınıza ihtiyacım var.Lütfen yardıııım....

Kocam eğitimhane ile olan bu bağımı kıskanmaya başladı.Çünkü yemeği yiyip başına bir geçiyorum ki kalkana kadar yatma saati gelmiş oluyor Ama burada stresimi atıyorum, iyi ki varsınız.
Bizde bugün ufaktan bir çizgi çalışması yaptık.Neredeyse ağlayacaktım.Beni çok zorladılar.4 öğrenci çok zorlandı(hatta bu sayı daha fazlada en vahimleri).Bazı çok bilmişlerde kendininkini yapıp yanındakininkini de yapmış   Ben mi anlatamıyorum acaba diyorum  

noktalı çizgi üzerinden giden çocuklar kendileri çizgileri yapmaya başlayınca biraz zorlandılar ..ben de bugün deftere basit çizgi çalışmaları yaptım ..noktaları birleştirmek istemiyorlar , anasınıfında yapmışlar sıkılmışlar , itinasızca yapıyorlardı ..deftere yavaş yavaş alışırlar artık ...

Öğretmenliğimin 8. yılında merkeze geldim. 7 yıldır köydeydim. 2 haftalık gözlemlerim sonucunda şunu söyleyebilirim. Köy çocukları bambaşka, şehir çocukları illallah dedirtti. Bu kadar fazla şiddet eğilimi olamaz çocuklarda diye düşünürken başıma geldi. Arkadaşı günaydın diyor diğeri tokat vurarak karşılık veriyor. Sıra oluyoruz devamlı itme, kakma, vurma olayları. Sınıfta annesini, babasını hatta anneannesini özleyip aynı anda ağlayan 3-4 öğrenci, sınıfa girmek istemeyen her gün bir iki öğrenci, arkamı döndüğümde sınıftan kaçan annesiyle sokaktan topladığım öğrenci. Sabrımın sınırının da dışındayım artık. Ne çizgi film ne boyama ne de sınıf içi, sınıf dışı oyun tatmin etmiyor çocukları. Nasıl bir yaşayıştır nasıl bir tatminkarsızlıktır bu? Aileler nasıl davranıyor bu çocuklara? Her teneffüs sınıftan çıkar çıkmaz peşime doluşan birbirini şikayet eden veliler, çocuğunu koşulsuz masum ve mükemmel gören veliler. Bana işimi öğretmeye çalışanlar, çocuğun hassasiyetlerini anlarım da iciğini ciciğini anlatıp hocam dikkat et diyenler, ayrıcalık bekleyenler. Biz bu çocuklara okuma yazmayı öğretiriz hiç problem değil. Problem veliler. Çocuklar 2-3 ay okula gelmesin de bu sürede önce şu ana babaları eğitelim. Bırakın şu çocukları sokaklarda büyüsünler; karın, çamurun, pasın, kirin içinde. Hayatı öğrensinler, zorluklarını. Neredeyse çiğneyipte ağzına verecekler çocukların yemeklerini. Çocuk yetiştirmek bu değil. Çocuk yetiştirmek çocuğunun bütün hatasını kusurunu görmezden gelip sütten çıkmış ak kaşık gibi, evde suya sabuna dokunmadan hayattan bihaber; televizyon ve bilgisayar başında bencil, paylaşmayı bilmeyen, arkasını toplayamayan, aksiyon manyağı bireyler yetiştirmek değil. Allah bütün öğretmenlerimize sabır versin., sabrımızı kat kat arttırsın...

iskete öğretmenim..,
hissettiklerimi bu kadar net anlatamazdım.., çok teşekkür ederim.., ben de 5 yıldır birleştirilmiş sınıf okuttuktan sonra merkez sayılabilecek bir okula geldim..,
kendimi o kadar kötü hissediyorum ki anlatamam..,
birleştirilmiş sınıfı mumla arar oldum.., Allah hepimizin yardımcısı ola..,

sizin de mi aynı zümrem. O kadar çok konuşuyorlar ki. (39 kişi) Çalışma kitaplarından aynısı farklısı etkinliğini yaptık bugün. Bir de konuşurken yaptığımız etkinliği kaçırıp, bağırarak ben anlamadım yapamadım diyorlar. Dersin sonuna doğru bir an umudumu kaybettim ''bunlarla nasıl başedeceğim''bilemiyorum. Ödül de ceza da çok kısa süreli işe yarıyor. Nasıl bir yöntem bulacağımı bilemiyorum.

Arkadaşlar.
Uyum planı uygulansın ya da uygulanmasın...
Bence asıl sorunumuz yaşı küçük olan çocuklar.

Önceden aldığım birinci sınıflar ile şimdi aldığım birinci sınıf arasında dağlar kadar fark var.

Geçen sene, okumaya geçemeyenler de bence uyum planının uzun tutulmasından değil, yaşları küçük olduğu için öğrenememiştir.

Velilere gelince, "çocuğunuz küçük, yapamaz" lafını kaldıramıyorlar, o yüzden kimseye demiyorum.Çünkü herkesin kendi yavrusu kendisine kartal görünür."Yapamaz" dediğimizde hakaret ettiğimizi zannediyorlar.

En çok sıkıldığım muhabbetse "Bu çocuk geçen sene de anasınıfına gitti, bu sene okula gelsin".

Ben kimseye itiraz etmiyorum.Seçim sizin hakkınız diyorum.Çocuk sizin çocuğunuz.Karar vermek size kalmış.

Çocukları erken yaşta okula alıp sonra da büyümeleri  beklemek için "uyum süreci" uygulanmasını saçma buluyorum.Çok değerli olan vaktimizin üç ayı oyalama ile geçiyor.

"Sen de uyum sürecini kısa tut" diyenlerinizi duyar gibiyim.Fakat sene sonunda göreceksiniz ki mesele sadece uyum sürecini kısa veya uzun tutmak değil...

Benim mesajım da aralarda kayboldu herhalde. Arkadaşlar KOZA'nın 1. sınıf seti için yorumlarınıza ihtiyacım var.Lütfen yardıııım....

Öğretmenim bilgim olsa sev seve paylaşırdım... Koza yayınlarını incelemek hiç mümkün olmadı.

gulbey öğretmenim 39 kişi ile Allah yardımcınız olsun...

her yeni  güne bir sorunla  başlıyorum..ve arkası geliyor..valla uç haftada uç yaş yaşlandım sanki..eve kendimi zor atıyorum..uyuyamıyorum sıkıntıdan..
bu sınıfla dört yılı düşünemiyorum..

hocam dört yılı düşünmeyin en az 3 ay , sonra düzene girecektir ..ama bu üç ay beni perişan edecek ..kafam o kadar dolu ki evde bana sorulan sorulara bile cevap veremiyorum ..uyanınca tam dinlenmeden beynim yorgun hissediyorum ..3. haftadayız henüz sandalyeye oturmadım . dışarıda oyun oynamak felaket , hiçbir oyuna katılmıyorlar , birbirlerine taş atarak geçirdiler saati , çoğu eğitimli insanların çocukları ..çizgi film desen her kafadan bir ses ben bunu izlemem diye ...offf offf hangisini anlatayım ki..saçlarıma ak düştü inanın ...

Kocam eğitimhane ile olan bu bağımı kıskanmaya başladı.Çünkü yemeği yiyip başına bir geçiyorum ki kalkana kadar yatma saati gelmiş oluyor Ama burada stresimi atıyorum, iyi ki varsınız.
Bizde bugün ufaktan bir çizgi çalışması yaptık.Neredeyse ağlayacaktım.Beni çok zorladılar.4 öğrenci çok zorlandı(hatta bu sayı daha fazlada en vahimleri).Bazı çok bilmişlerde kendininkini yapıp yanındakininkini de yapmış  Ben mi anlatamıyorum acaba diyorum 

Ben aldım hepsini bahçeye çıktım. Tebeşirleri verdim ellerine, bende kocaman çizdim istediğim çizgileri, haydi yapın aynından dedim. Birde baktım boylu boyunca, yüzükoyun yatmışlar yerlere, çizip duruyorlar. Gülsem mi hallerine, ağlasam mı bilemedim. Benimkiler de çok küçükler, yedi tanesi 60-66 ay arası, bıraktım artık kendi hallerine, içimden de"anneleri bana bayağı güzel sözler söyleyecek" dedim.