Herkese iyi geceler. Çoğu bitti azı kaldı. Bugün üzüldüğüm bir haber aldım. Tatvandaki öğrencilerimi 1den Alıp mezun etmiştim. Doğu ve köy Şartları malum elimden geldiği kadar bir Şeyler yapmaya çalıştım. Öğrencilerimin hepsini çok seviyordum. Eğer onları Tanır ve ona göre davranırsanız her şeyi yapabilecek çocuklardı. Ben de elimden geldiği kadar hepsine az çok bir Şeyler kazandırdığımı düşünüyorum. En azından sınıfın en akıllı en çalışkan kızına babası inatla seni oturmayacağım dediği halde o inatla ben okuyacağım diyormuş. Bunun için bile hem onunla hem kendimle gurur duyuyorum.
Gelelim meseleye. Sınıfımın erkekleri baya haylazdırlar ama dediğim gibi suyundan giderseniz hayatta Saygısızlık yapmazlar. Ben 4 yılda hiç Şahit olmadım. Velhasıl yeni gelen öğretmencikler ( onlara öğretmen diyemiyorum) cocukları dövüyormuş. Bunu da iş yapmış gibi öyle bi dövmüşüm ki elim acıdı filan diye anlatıyorlarmış. Çocuklar en son isyan etmiş. Carpediem öğretmenimiz hiç böyle yapmazdı diye. Arkadaşın zoruna gitmiş kimse bu carpediem öğretmen o dövmüyormuş filan Demiş. Cok sinirlendim çok bozuldum. Çocuklarla zaman zaman görüşüyorum. Eğer ki bu Tür şikayet alırsam çocukları yönlendirip 147ye şikayet ettireceğim. Ya da kendim edeceğim. Bizzat o arkadaşa da haber yolladım. Bir daha döverse benim şikayet edeceğimi söyleyin dedim. Adamlar cin olmadan adam çarpmaya başlamışlar. Sen stajyersin bari stajyerliğin kalksın bu artistliğin kime ?
Siz ne dersiniz sevgili zümrelerim? Ben tüm çocuklarımı çok seviyorum ve böyle bir şeye Kayıtsız kalamam.
Carpediem öğretmenim öncelikle olaya çok üzüldüm. Mezun etsek de öğrencilerimizi hep sahipleniriz. Dayakla eğitim olmaz. Ama maalesef çalıştığım okulda da duyuyorum bunu genelde genç arkadaşlarımız bu tutumu sergiliyor elbette hepsi değil. En güzeli öğrencinin saygısını kazanmak, korktuğu insanı kim sayar ki, gücümüzü ufacık çocuklarda mı deneyeceğiz?
