İnsan Hayatı Üzerine

Milletin hayatı SÜRPRİZLERLE dolu bizim ki SİNSİLERLE...

     Hayatın özeti üç eylemden ibaret olsa gerek:
gelDİk
yaşıYORuz
gidECEĞiz

YOR eylemini en iyi şekilde değerlendirmek; hayatı daha iyi anlamak olabilir.

İnsanlar vardır balık ruhlu;
maviyi sever
derinligi sever
sessizliği, sakinligi sever..
İnsanlar vardir kurt ruhlu;
asiligt, savasmayl korkusuzugu sever,
geceyii sever.
İnsanlar vardir kartal ruhlu;
uçmayl sever
yüksekliği, yalnızlığı, özgürlüğü sever..
Insanlar vardir aslan ruhlu;
liderligi, onderlik etmeyi
yüregini ortaya koyarak gücunù
göstermeyi sever.
İnsanlar vardır , kedi ruhlu gizliliği başına buyrukluğu sever.
Insanlar vardır köpek ruhlu;
sadakati göstermeyi, sahiplenmeyi sever
korumayı kollamayı sever..

Ya siz ?

     Yakın bir zamanda bizi mutlu edecek bir şey vardır. Heyecanla o günü bekleriz. Bu bir maç, bir ziyaret, bir sınav sonucu, yer değiştirme olmak üzere, hayat akışımızı değiştirecek pek çok şey olabilir.

O gün gelir. Beklediğimizden iyi veya kötü sonuçlanır beklentimiz. Ya da erteleme olabilir.
Sonrasında ise zihinde şu cümle:
    " Bu da bitti, ben şimdi ne yapacağım?"  Bir süre stres yapar bu durum. Ama peşinden yeni bir hedef belirir.

Bu durumları hayat sürecimizde pek çok kez yaşarız.
 Önemli olan beklentilerinizin   hayrımıza da insanlığa da yararlı olmasıdır.

"Başkaları hakkında konuşulan bir masaya asla oturma.
Çünkü masadan kalktığında, sıradaki konu sen olacaksın.”

"Vaktiyle ayakkabıcılar ayakkabıya
dikiş atarken ayakkabı ile
konuşurmuş; 'Seni giyen yanlış
yere gitmesin, seni giyenin yolu
tekkeye düşsün..' diye!"
Söz tohumdur, toprağa düşen
çiçeğe durur.. ( Keşke şimdi de konuşsalar )

Zamanı  gelince öğreniyorsun;
Kimse seni senin onu sevdiğin kadar sevmiyor, 
Kimse senin kadar ince düşünmüyor,
Kimse senin gibi uykularını bölmüyor,
Kimse sen kadar üzülmüyor.
Ve filmin sonunda;
Kimse, kimse için ölmüyor..

"Soğumuş demiri, çürümüş esyayı
düzeltmeye çalşma!" diyor
Gazzali. Yani; laf anlatamayacağın,
anlatsan da tesiri olmayacak kadar
kendi yargılarına bağlıinsanla
uğraşarak vaktini zayi etme.

Zor yola kolay insanla çıkarsan,
Yoluda satar yolculuğa. ( sizlere nasihat olsun ben öyle şeyler yapmam zaten 😊)

Basardikca etrafındakiler birer birer azalır.Bu yuzden otobus 50, Lamborghini 2 kisiliktir.

Bazı insanlar
Sizi sevmez ama hayatından
da çıkarmaz..Çünkü
değersiz hissettirildiği
zamanlarda uğrayıp, değerli
hissedebilecegi tek
duraksınızdır. Bazı insanlar
sizi sevmez, size sadece
uğrarlar.

"Bazı insanlar size sadık değildir.
Size olan ihtiyaçlarına sadıktır. İhtiyaçları değiştiğinde, sadakatleri de değişir."

Will Rogers

Yalanı, yalancı ile yanlışı cahille
sakın tartışma, Çünkü yalancıya
gerçeği, Cahile doğruyu asla
anlatamazsın.

ARADA BİR ÇOK BUNALDIĞINDA...

Bir zamanlar bir psikoloji kitabında okuduğum bir bölüm vardı...

Hayatın ve getirilerinin kıymetini anlamak için tavsiye edilen bir metod vardı içinde..

Deniyordu ki; "arada bir, çok bunaldığınızda, hayatın sizin için çekilmez hale geldiğini düşündüğünüzde kendinize 10 dakika ayırın ve kendi cenaze töreninizi düşünün"...

Cümleyi ilk okuduğumda çarpılmıştım...

Diyordu ki; " bunları düşündüğünüzde dünyadaki yerinizi, dünyayı terkettiğinizde oluşacak boşluğu, sevdikleriniz ve sizi sevenler için öneminizi anlayacaksınız... Özellikle insanların sizin için neler söyleyeceklerini, onlar için ne ifade ettiğinizi hissetmeye çalışın... O andan geriye dönme şansınız olmadığını, hayat denen kredinizin bittiğini ve onlara yanıt verme şansınız olmadığını düşünün...

Tekrar sarılma, bir kez daha öpme ihtimalinizin bittiğini hissedin... Dünyadaki küslüklerin, ayrılıkların, kavgaların yanında bu acının ve geri dönülmezliğin korkunç çaresizliğini yaşayın... Bırakın canınız yansın, bırakın alevler içinde kavrulsun tüm ruhunuz... Orada, o musalla taşında düşünün kendinizi... Seyredin şu an çevrenizde olanların yüz ifadelerini... Akıllarından ve yüreklerinden geçen cümleleri hayal edin... Kitaba devam etmeden bıraktım kenara ve gözlerimi kapatıp aynen düşünmeye başladım... Eşimi, oğlumu, annemi, babamı, kardeşlerimi ve diğer tüm çevremi oturttum tek tek kendi cenaze törenimdeki yerlerine... birer birer yerleştirdim tabutumun çevresine hepsini... hayatımda çok nadir bu kadar canım yanmıştı... görüyordum işte "babaaaa..." diye ağlayan biricik oğlumu...

Eşim kucağında "ağlayan emanetimle" ayakta durmaya çalışıyordu perperişan...Koca çınar babacığım, belli belirsiz dualar okuyordu, o gözümden Kardeşlerim, akrabalarım "çok erken gitti, doyamadı oğluna.."diyordu acıyan ses tonlarıyla... Ve dostlarım... Onlar da şaşkındı... Bazısı "daha dün birlikteydik, nasıl olur.." diyordu... Farkındalık önemli bir kavramdır psikolojide...Belki de hiç aklımıza gelmeyen ve gelmeyecek bir farkındalığı göstermek istemişti yazar... Canım oğlumun söyleyecek çok şeyi yoktu... Özleyecekti, yokluğumu hissedecekti, ağlayacaktı aklına geldikçe... Belki ölümün ne anlama geldiğini hissedecek yaşa gelinceye kadar sıradan bir üzüntünün ötesine geçmeyecekti duyguları... Sevgili eşim... Benim muhteşem hatunum... Nasıl dayanır bensizliğe O ki, benim için her şeyini feda edip koşmuştu bana... Hayatının tek adamı şimdi toprak olacaktı...Bir daha " Seni seviyorum " diyemeyecekti... Bir daha hevesle açamayacaktı çalan kapıyı... Ve her gelen gece bensizliğini haykıracaktı yüzüne... Her sabah da bensiz başlayacaktı koca gün... Ben o gün kurduğum o hayalle, canımın tüm yanmasına rağmen YENİDEN DOĞDUM...

Bilgisayar diliyle "format attım hayatıma"...Sahip olduklarımın farkına vardım ve hala nefes alıyor olduğum için şükrettim... Gözlerimi açtığım anda o kötü ve acı sahne bitmiş, oyun perde demişti...Peki ya hayal değil de, gerçek olsaydı ve perde bir daha açılmamak üzere kapansaydı...

İşte bu final bu yazıyı buraya kadar okumanıza değmiş olmalı... Belki gerildiniz, kötü oldunuz ama devamını getirirseniz buna değer bence... Ölümün kime ve ne zaman geleceğini Yüce Allah' tan başka bilen yok... İşte bu yüzden hazır yaşıyorken ve nefes alıyorken yapabileceklerinizi yapın, ertelemeyin...

Bilerek - bilmeyerek kırdığınız kalpleri tamir edin... Sizi sevenlere ve sevdiklerinize daha fazla zaman ayırın... Ve en önemlisi;

VERDİĞİ -VERMEDİĞİ, ALDIĞI - ALMADIĞI HER ŞEY İÇİN, TEKRAR TEKRAR ŞÜKREDİN YÜCELER YÜCESi ALLAHA

Can DÜNDAR

Insanın bir yolu olmalı. Bir ifadesi,
Bir duruşu, bir beğenisi olmalı.
Bir çizgisi olmalı insanın. Her rüzgâra
Göre şekil değiştiren değil de,
Kasırgada dahi şekli ve duruşu
Değişmeyen olmalı.