Köyde Öğretmen Olmanın Güzellikleri

köyde öğretmenlik yapmak zor şartları, eksik teknoloji ve hayat standartlarını beraberinde getiriyor ama köy çocuklarının gözlerinde gördüğünüz sevgi ve bağlılık çoğu zaman bu zorlukları siler geçer.

kendi başına seminer yapabilmektir...

köyde öğretmen olmak bazen güzel bazen de sıkıcı olabiliyor

evet belli bi zamandan sonra sıkıyor daralıyosunuz.insan medeniyeti arıyor

soba yakmayı, odun kırmayı, tuvalet yıkamayı, bahçe oluşturup küçük çaplı tarım yapmayı, çivi çakıp priz değiştirmeyi, tahta boyamayı, sürekli haksızlığa uğrayıp hak peşinde koşmayı ve daha bir sürü şeyi öğrenip sonunda her şeyi biliyorizm hastalığına tutulmak.
baharda annesini kovalayan kuzucukları izleyebilmek, taze süt, yoğurt, peynir, yumurta, dalından meyve yiyebilmek, temiz havayı ciğerlerinize çekip yaşadığınıza şükretmek.
veee minik öğrencinizin ağzından öğretmenim ineğin arkasından iki dene ayak çıkmıştı(doğum yapıyor) gibi garip bir cümleyi duyup duygu karmaşaları içine sürüklenmek...

köyde öğretmen olmak=mahrumiyet...
başka söze gerek var mı???

Köy güzelse öğretmenlik güzel olabilir

Köyde öğretmenlik sınıf öğretmeni için güzel olabilir ama kendisinden herşeyin beklenildiği bir müdür yetkili öğretmen için kesinlikle güzel değil hatta bunaltıcıdır. Müfettişlerle Milli eğitimle okula gelip giden velilerle ıvır zıvırlarla yani her şeyle muhattap oluor müdür yetkililer.

Kimse kusura bakamsın ama köyde öğretmen olmanın hiçbir güzel tarafı yok.Hele ki şehir merkezinden gidiyorsanız.

Kimse kusura bakamsın ama köyde öğretmen olmanın hiçbir güzel tarafı yok.Hele ki şehir merkezinden gidiyorsanız.

doğru söze ne denir?

Atalarımız çok güzel söylemişler "Boğulacaksan denizde boğul!"
On yıl değişik köylerde görev yaptım.
Gördüklerimiz tecrübeyle sabittir.
İlk yıl sıfatınız "bey" olur.
İkinci yıl isminizle çağrılırsınız.
Üçüncü yıl "Hoca löooo!" diye seslenirler.
Ne kadar kendiniz saklarsanız saklayın sıradan biri gelir bir cümle sarf eder hayatınız zindan olur.Gidecek bir yerde olmadığına göre söylenenleri durmadan yutarsınız.
Konuşabileceğiniz ya da paylaşabileceğiniz insan sayısı o kadar az olur ki nerdeyse bir elin parmak sayısını geçmez.
O insanları da buradan bir kez daha hasretle yadediyorum.

Atalarımız çok güzel söylemişler "Boğulacaksan denizde boğul!"
On yıl değişik köylerde görev yaptım.
Gördüklerimiz tecrübeyle sabittir.
İlk yıl sıfatınız "bey" olur.
İkinci yıl isminizle çağrılırsınız.
Üçüncü yıl "Hoca löooo!" diye seslenirler.
Ne kadar kendiniz saklarsanız saklayın sıradan biri gelir bir cümle sarf eder hayatınız zindan olur.Gidecek bir yerde olmadığına göre söylenenleri durmadan yutarsınız.
Konuşabileceğiniz ya da paylaşabileceğiniz insan sayısı o kadar az olur ki nerdeyse bir elin parmak sayısını geçmez.
O insanları da buradan bir kez daha hasretle yadediyorum.

bu lafların üstüne bişey denmez herhalde kımıldayamamak tayinin çıkmamak ne acı

Atalarımız çok güzel söylemişler "Boğulacaksan denizde boğul!"
On yıl değişik köylerde görev yaptım.
Gördüklerimiz tecrübeyle sabittir.
İlk yıl sıfatınız "bey" olur.
İkinci yıl isminizle çağrılırsınız.
Üçüncü yıl "Hoca löooo!" diye seslenirler.
Ne kadar kendiniz saklarsanız saklayın sıradan biri gelir bir cümle sarf eder hayatınız zindan olur.Gidecek bir yerde olmadığına göre söylenenleri durmadan yutarsınız.
Konuşabileceğiniz ya da paylaşabileceğiniz insan sayısı o kadar az olur ki nerdeyse bir elin parmak sayısını geçmez.
O insanları da buradan bir kez daha hasretle yadediyorum.

hocam müsadenizle ekleyecek bi kaç cümlem var.
köy insanına gösterdiğiniz en ufacık bi ilgi bile her an istismar edilebilir.
sizi sürekli bankamatik gibi görürler.kullanımdışıyım dediğinde de senden kötüsü olmaz...

kısacası köyde öğretmen olmak, öğretmen olmaktan başka herşeydir nerdeyse...

köyde öğretmen olmanın güzel hiçbir tarafı yok

yazılanların hepsinde haklılık payı var; köyden de kovulduk, hakarete de uğradık, ilçenin ençok şikayet edilen öğretmenleriydik eşimle beraber, çoban adam bile köy meydanında bizi sürdürmekten bahsediyor yüksek sesle. bulunduğumuz köy için herkes küçük Ankara der, siyaseti çok kuvvetlidir.ama anadolu öğretmen liselerinde, fen lisesinde öğrencinizin olduğunu bilmek, veli toplantısına sizin de katılmanızı isteyen bir veli ve bununla gurur duyan öğrenci, oralardan mezun olup odtü matematik, itü mak. müh., çanakkale tıp, boğaziçi edebiyat okuyan öğrencileriniz yaz başlangıcında elinizi öpmeye geldiğinde herşeyi unutup "işte bu yüzden eşim 15 yıldır ben 11 yıldır köydeyim"  diyorsun
E BU KADAR KÖY YETER ARTIK TAYİN İSTEYELİM dediğinizde istediğiniz yere çıkması ayrı bir keyif tabi.

  Köy yeri köy insanı zordur.Şansınıza iyi yere düşerseniz dadından yenmez.Ama aksi olursa ızdıraptan başka bir şey olmaz.

 2 okul gördüm şimdiye kadar 2 side çok iyiydi.Sorun ve sıkıntılar zamanla aşıldı alışıldı. Köy yerinde çalışmak emek ister sabır ister.İnsanları sürekli eleştirir canınızı sıkar sizi tanıyana kadar.Benm payıma ve şansıma düşen 2 yerde çok güzeldi.
 Hala köydeyim ve en merkezi okula git deseler yine gitmem.Ordaki ortamı güzelliği kolay kolay bulamam. Ki orda 15-20 sene önce çalışan 3-4 öretmen aradı buldu beni.Öyle hasretle yad ettiler ki kimi şimdi İstanbulda kimi Kütahya da merkezi yerlerde ama ordaki tadı dostluğu insanlığı hiç bir yerde bulamadık dediler.
  MAdalyonun öbür yüzü var kendimizde de aramalıyız bazen hatayı.