Köyde Öğretmen Olmanın Güzellikleri

Köyün en çok İstanbul a dönüş yolunu seviyorum
 Gerisi hikaye kardeşim. Yok kardelenmiş , yok sıcaklıkmış, samimiyetmiş vs.
Yokluğun neresi güzel kardeşim.

yok.

yok bence de...
bol oksijen dışında...

son sınıfta hocamız köy öğretmenleri nevrotik olur derdi kızardım.
haklıymış insan bir yerden sonra sükunetini kaybetmeye başlıyor...

Değil mi ki varlık sebebi yaşatır adamı, dimdik böyle
Evvelinden köy ile var olduk, yaşayacağız gene köyle..

benim de ilk görev yerim erzurumun horasan ilçesine bağlı bir köydü.gittiğim gündem itibaren yarıyıl tatiline kadar hergün ağladım.6 kilo birden verdim.nişanlım(şimdi eşim:)) beni görmeye gelmişti.beni öyle görünce gizlice ağlamış.ogünlerin konusu geçince hep onu söyler.gerçekten çok zor geçti o yıl.çalıştığım köyün ismini söylediğimde Allah kurtarsın hoca seni o köyden derlerdi.benim gittiğim yılın bir yıl öncesinde kan davası yüzünden silahlı çatışma çıkmış4-5 kişi ölmüş,yaralı falan varmış.her gördüğüm insan bunu anlatırdı.bir çekyat ve bir soba vardı odamda.çekyatı açınca odada oturacak yer kalmıyordu.hatta bu çekyatta anneciğimle 3-4 ay beraber yattık.en değerli eşyamızda elektrikli battaniyemizdi:)ikinci yıl lojmanım değişti.ev arkadaşım oldu.baktım mutsuzluk mutsuzluk getiriyor.artık elimdekilerle mutlu olmayı öğrendim.ve diğer yıllar gerçekten mutlu oldum.3buçuk yıl çalıştım o köyde.5 yıl oldu o köyden çıkalı ama öğretmen arkadaşlarımla görüşmeye devam ediyorum.
  çalıştığınız insanlar kaliteliyse çok sanlısınız.benimkiler hep öyleydi çok şükür.birde mutlu olmayı deneyin, yoksa sizden gidenler daha çok oluyor.mecburuz çalışacağız.bari en az zaiyatla atlatalım.
bütün köy öğretmenlerine mutlu günler(bu arada hala köy öğretmeniyim;)

ben şimdi ne yapacağım diye gitmek, artık her şeyi yapabilir diyerek dönmektir.

GÜZELDİ herşeye rağmen ya. yozgat ve bitliste geçirdiğim toplamda 4 yıl hayatımın en maceralı ve hoş yıllarıydı. beslenme başlıca sorunum iken başlarda; o zamanlar mark vardı bir köylüyle 100 marka anlaştım yemek için. anlaşma basit kurallardan oluşuyordu. onlar ne yerlerse bana da 3 öğün onu getireceklerdi. hiç aç kalmadım en azından. ekmeksiz de kalmadım tabi. bu yöntemi her iki yerde de kullandım. kış mevsimi de ayırı güzeldi benim için tabi. bir metre karda ava çıkmanın zevki de bir başka. artık ne ava çıkabiliyorum şehir de ne de kendimi komşu köyün öğretmeniyle sohbet eder buluyorum. o zamanlar arabam da yoktu hani. 10 km yolu sırf öğretmen arkadaşları görmek hoş sohbet etmek için yürürdüm karşılıklı tabi. ben onlara onlarda bana. buralarda o samimiyet ve içtenliği bulamadım ne yazık ki. yozgat ta her ayın 15 inden sonraki salı günü müdürler toplantısı yaparlar ben de o günü iple çeker bir gün de olsa şehirin tadını doyasıya çıkarırdım. zaten başka günlerde de şehire araç bulunmazdı ki. herneyse güzeldir köy öğretmenliği, herşeye rağmen aldıkları maaşın son kuruşuna kadar helal olması kadar. böyle bir zevki başka yerde duyamazsın en azından.

büyük okullarda personel sayısı fazladır. fazla olduğundan buradaki öğretmenler sürekli birbirlerinin arkasından konuşur dedkodusunu yaparlar. birbirlerinin kuyusunu kazarlar ama köyde tek öğretmenseniz kafanız rahattır. keyfinize bakarsınız.

kurtulayım diye elinizden geleni yaptığınız ama sonra gün gelip de oralardan uzaklaşınca anlamsız bir şekilde özlediğiniz şeydir köyde öğretmen olmak...öğle aralarında aç kalıp artık kardeşiniz olan öğretmen arkadaşınızla aynı kaseden çorba kaşıklamak, bir zeytini yeri geldiğinde bölüşerek yemek, bazı gün köylü sağolsun ziyafet çekmek, bazı gün yiyecek bisküvi bile bulamadan aç aç beklemek...kar yağdığında tüm kötülükleri örttüğüne inanmak ve öğrencilerle kar topu savaşı yapmak...tüm yokluklarını cahil kalmışlıklarına rağmen medeniyeti tanıtmak ve durmadan öğretmek, anlatmak...öğretmen olduğunuza şükrettiğiniz ve mesleğinizi asıl icra ettiğiniz yerlerdir köyler...işte bu yüzde köyde öğretmen olmak her türlü yokluk ve kötü şartlara rağmen güzeldir, özlenir...

Birkaç yıl sonra benim şahitliğimi kabul etmeyecekler köyde yalnız kala kala kafayı yemiştir diye Müdür yetkili olmanın kendi kendinin müdürü olmak gibi de güzel bir tarafı da var

temiz havası ve araç gürültüsünün olmaması...

Köyde öğretmen olmak çok güzel ama en fazla aynı köyde 5 yıl..
Birde birleştirilmiş bir sınıftaysanız artık saygınlığınız azalıyor..En iyisi tadında ayrılmak..5-6 yıl.

tabi tadında bırakmanıza müsade ederlerse. benim bir arkadaşım 8 yıldır köyde. köyden evlenince tabiii......

25 gündür yolumuz kapalı  (daha da açılacağı belirsiz)bu güzellikse...

25 gündür yolumuz kapalı  (daha da açılacağı belirsiz)bu güzellikse...

yolunuz açılınca yapacağınız ilk şey nedir peki? çok merak ettim. ben 25 km yol yürürdüm yozgatta yol kapanınca. süper bir macera oluyordu.