İki çeşit küsme vardır hayatımda ;birisi sevdiklerime küserim, o bir sitemdir, gönlümü al, ben sana kırıldım demektir. Yine yeniden bin defa eskisi gibi oluruz demektir. Karı eriten bahar rüzgarları gibidir ve en güzel yönü de barışmaktır. En çok da eşime yaparım. Telefon eder, açarım konuşmam, durur durur, "Allah Allah ses de gelmiyor, arayan kimse" derim
İkinci küslüğüm ise zemheri gibidir. Aşağılanmış, hor görülmüş, düşmanlıkla karşılaşmışımdır. Onda o kişiyi artık görmem, duymam. Yoktur. Ve asla hiç birşey eskisi gibi olmayacaktır. Benden kendini koru ben artık senin düşmanınım, demektir.
İçimde ufacık bir çocuk vardır ve ben o çocuğu korumak için büyüdüğümü düşünürüm...