BEŞİNCİ BÖLÜM
Hastalık İzni
Hastalık izni
Madde 18- (1) Memurlara, 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 105 inci maddesinde belirtilen süreleri geçmemek kaydıyla hastalık raporlarında gösterilen süre kadar hastalık izni verilir.
(2) Memurlara aynı hastalığa bağlı olarak ;
A) On yıla kadar (on yıl dahil) hizmeti olanlara altı aya kadar,
B) On yıldan fazla hizmeti olanlara oniki aya kadar,
C) Kanser, verem ve akıl hastalıkları gibi uzun süreli bir tedaviye ihtiyaç gösteren hastalığa yakalananlara on sekiz aya kadar,
hastalık izin verilir.
(3) Memurların, hastalıkları sebebiyle yataklı tedavi kurumlarında yatarak gördükleri, tedavi süreleri hastalık izinlerine ait sürelerin hesabında dikkate alınır.
(4) İzin süresinin sonunda hastalıklarının devam ettiği resmi sağlık kurullarının raporu ile tespit edilenlerin izinleri bir katına kadar uzatılır. Bu sürelerin sonunda da iyileşmeyen memurlar hakkında emeklilik hükümleri uygulanır.
(5) Görevlerinden dolayı saldırıya uğrayan memurlar ile görevleri sırasında ve görevlerinden dolayı bir kazaya uğrayan veya bir meslek hastalığına tutulan memurlar, iyileşinceye kadar izinli sayılırlar.
(6) Hastalık izin süresinin hesabında tedavi kurumlarında yatarak tedavi görülen süreler, hastalık iznine esas hizmet süresinin hesabında ise 10 inci maddede belirteler süreler dikkate alınır.
(7) Kanser, verem ve akıl hastalıkları dışındaki hastalıklardan memura verilen uzun süreli hastalık raporunda hastalılığın uzun süreli tedaviyi gerektiren bir hastalık olduğu belirtilmemiş ise bu hastalığın 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun (C) bendi kapsamında değerlendirilebilmesi için hastalık izine çevirecek ilgili makam memurun hastalığının uzun süreli hastalık olup olmadığı hususunu raporu düzenleyen sağlık kurumuna veya il sağlık müdürlüğüne sorularak tespit eder.
(
657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 106’ncı maddesine göre; 105 inci maddede yazılı en çok süreler kadar izin alanlar (On yıla kadar (on yıl dahil) hizmeti olanlar 12 ay, on yıldan fazla hizmeti olanlara 24 ay, kanser, verem ve akıl hastalıkları gibi uzun süreli bir tedaviye ihtiyaç gösteren hastalığa yakalananlara 36 ay) izinlerinin sonunda işe başlayabilmeleri için, iyileştiklerine dair raporlarını (yurt dışındaki memurlar için mahalli usule göre verilecek rapor) getirmek zorundadırlar.
(9) Ayrıca, hastalık raporunda gösterilen lüzum üzerine hastalık izini kullanan memurlar izinli iken göreve başlayabilmeleri için iyileştiklerine dair rapor getirmeleri gerekir.
Yurt içinde memuriyet yeri dışında hastalananların hasta sevk
işlemleri
Madde 19- (1) Memurlar, memuriyet veya ikamet ettikleri yer dışında hastalanmaları halinde bulundukları il veya ilçe milli eğitim müdürlüğüne başvurarak hasta yollama kağıdı düzenlenmesini isteyebilirler.
(2) İl veya ilçe milli eğitim müdürlükleri hasta yollama kağıdı düzenleme yetkilerini eğitim kurumlarına devredebilir.
Tek hekim raporları ve bu raporlara göre verilecek hastalık izni
Madde 20- (1) Memura tek hekim tarafından, bir defada veya göreve başlamadan kısım kısım olmak üzere toplam yirmi güne kadar hastalık raporu verilebilir.
(2) Tek hekim tarafından kısım kısım göreve başlamadan toplam 20 gün veya bütün olarak 20 gün hastalık raporu verilen memur hastalık izni sonunda hastalığın devamı veya başka bir hastalığa yakalanmasına bağlı olarak görevine başlayamaması halinde memurun müteakip muayene ve tedavileri özel/resmî yataklı tedavi kurumlarınca yapılır ve hastalık raporları adı geçen kurumların sağlık kurullarınca düzenlenir.
(3) Ancak, o yerde tedavi kurumu bulunmaması ve hastanın, tıbbî veya ulaşım imkansızlığı nedeniyle yataklı tedavi kurumu bulunan yere gönderilememesi halinde tek hekimler en çok 20 gün daha ikinci bir rapor verebilirler. Bu raporun geçerli sayılabilmesi için tıbbî nedenlerin hekimce, ulaşım imkansızlığının da mahalli mülki amirlikten alınan bir yazı ile belgelendirilmesi ve kurumun veya il sağlık müdürlüğünün belirleyeceği sağlık kurullarınca da onaylanması gerekir.
(4) Resmî sağlık kurullarınca düzenlenen veya onaylanan raporlara göre verilen hastalık izinleri hariç, tek hekimlerin değişik tarihlerde düzenledikleri hastalık raporlarında gösterdikleri zorunluluk üzerine, kendilerine bir takvim yıl içinde (1 ocak-31 aralık) toplam 40 gün hastalık izni verilen memurların, o yıl içinde 40 günü aşan ilk ve müteakip bütün hastalık raporlarının geçerli sayılabilmesi için bunların kurumun sağlık kurulunca veya il sağlık müdürlüğünün belirleyeceği resmî sağlık kurullarınca onaylanması gerekir.
Yıllık izin kullanmakta iken hastalık raporu verilenler
Madde 21- (1) Yıllık izin kullanmakta iken hastalık raporu verilen memur;
a) Hastalık izninin bitiş tarihi kullanmakta olduğu yıllık iznin bitiş tarihinde veya bu tarihten önce sona ermesi halinde yıllık izninin bittiği,
b) Hastalık izninin bitiş tarihi yıllık izninin bitiş tarihinden sonraki bir tarihe rastlaması halinde hastalık izninin bittiği,
günü izleyen ilk çalışma gününde görevine başlar.
(2) Yıllık iznini kullanmakta iken hastalık raporu verilen memurun hastalık izni nedeniyle kullanamadığı yıllık izin süresi, 9 uncu madde dikkate alınarak 12 inci maddeye göre kullandırılır.
Acil durumlarda düzenlenen hastalık raporları
Madde 22- (1) Acil durumlarda düzenlenen hastalık raporları uyarınca hastalık izni verilebilmesi için raporda, yapılan muayene ve tedavinin acil olduğunun belirtilmiş olması şarttır.
(2) Hastalık izni vermeye yetkili amirler, gerekli gördükleri takdirde hastalık raporunun acil bir durum üzerine düzenlenip düzenlenmediğinin doğrulanmasını memuriyet yerindeki sağlık kurumunun sağlık kurulundan, yoksa en yakın özel/resmî sağlık kurumunun sağlık kurulundan isteyebilirler.
(3) Acil bir durum üzerine düzenlendiği belirtilmeyen raporlar ile resmî sağlık kurullarınca hastalığın aciliyet gerektirmediği belirtilen raporları alan memurlar, hastalık izni kullanıyor sayılmakla beraber, en kısa sürede Devlet Memurlarının Tedavi Yardımı ve Cenaze Giderleri Yönetmeliğinin ilgili maddelerine göre muayeneye gönderilir ve haklarında bu muayene sonucuna göre işlem yapılır.
Yurt dışından alınan hastalık raporlarına göre verilecek hastalık izni
Madde 23- (1) Sürekli veya geçici görevle ya da bilgi ve görgülerini artırmak, staj yapmak üzere yurt dışına gönderilenler ile yasal izinlerini yurt dışında kullanan memurlara, bu süre içinde hastalanmaları halinde, yurt dışından alacakları hastalık raporlarına göre hastalık izni verilebilmesi için;
a) Tedavi isteğiyle ilk olarak ilgili misyon şefine başvurulmuş olması,
b) Muayene ve tedavinin misyon şefinin sevk edeceği hekim veya sağlık kuruluşunda yaptırılması,
c) Tedavi sonucu alınan rapor veya belgelerin Türkçe veya yabancı dildeki nüshalarının o ülke mevzuatına uygun olduğu belirtilerek ilgili misyon şefi tarafından onaylanması,
şarttır.
(2) Bu hastalık raporlarının yalnızca Türkçe tercümelerinin yabancı dildeki asıllarına uygun olduğunun misyon şefi tarafından onaylanması, raporun o ülke mevzuatına uygun olduğu anlamına gelmez.
Hastalık raporlarının ibrazı
Madde 24- (1) Hekim veya sağlık kurullarınca hastalıkları nedeniyle dinlenmeleri gerekli görülen memurlardan; memuriyet yerinde olanlar amirlerine, memuriyet yeri dışında olanlar ise kendisiyle ilişki kurulabilecek adres ve telefon numarasını içeren bir dilekçe ile görevli olduğu kuruma en geç 2 gün içinde acele olarak posta (APS,Kargo, fax vb.) yoluyla göndermekle yükümlüdürler.
(2) Hastalık raporunun gönderildiği ilgili kurum veya teslim edildiği amir, raporun usulüne uygun olup olmadığını inceleyerek, usulüne uygun olmadığı anlaşılan rapor sahibine bir yazı ile bildirir.
Hastalık izninin geçirileceği yer
Madde 25- (1) Memurlar hastalık izinlerini;
a)Hastalık raporunda belirtilen tıbbî zorunluluk üzerine görev yerinden başka bir yerde geçirebilir.
b)Hastalık raporunda aksine bir kayıt bulunmadığı takdirde hastalık izinlerinin memuriyet yerinde geçirilmesi zorunludur.Ancak, ilgilinin talebi üzerine izin vermeye yetkili amirler uygun görmesi halinde bu izinlerini görev yerinden başka bir yerde geçirebilir.
c)Yıllık veya mazeret izinli iken hastalanan memurlar hastalık izinlerini yıllık veya mazeret izinlerini geçirdikleri yerde kullanabilirler.
Hastalık izni vermekle yetkili amirler
Madde 26- (1) Hastalık izni, merkezde 14 üncü maddenin (a) bendinde belirtilen amirler, illerde kurum amirinin teklifi üzerine mülki amirler, yurt dışında misyon şefinin onayı ile verilir.
(2) Mülki amirler hastalık izni verme yetkilerini alt kademelere devredebilir.
Hastalık raporuna itiraz
Madde 27- (1) Hastalık raporlarına memurun görevli olduğu kurum tarafından itiraz edilebilir. Bu durumda kurumun itiraz yazısı hastalık raporunun onaylı bir örneği ile birlikte;
a) Tek hekim tarafından düzenlenmiş olan hastalık raporları bakımından en yakın resmî sağlık kurumuna,
b) Kurul raporları bakımından ise yine en yakın başka bir resmî sağlık kuruluna,
gönderilir.
(2) Bu sağlık kurumu veya kurulunca düzenlenen raporların ilk raporla aynı olması halinde karar kesinleşir. Çelişki halinde hasta, Sağlık Bakanlığının saptayacağı bir hakem hastaneye gönderilir. Bu hastane sağlık kurulunca verilen kararlar kesindir.
Hastalık izni verilmeyecek haller
Madde 28- (1) Memurların;
a) Memurların Hastalık Raporlarını Verecek Hekim ve Resmî Sağlık Kurulları Hakkında Yönetmelik ve Devlet Memurları Tedavi Yardımı ve Cenaze Giderleri Yönetmeliği ile belirlenen usul ve esaslara uyulmaksızın alınan hastalık raporlarına,
b) Özel/Resmî sağlık kurullarınca fenne aykırı olduğu belirtilerek onaylanan hastalık raporlarına,
c) Yurt dışından alınan ancak, o ülke mevzuatına uygun olduğu ilgili misyon şefince onaylanmamış olan hastalık raporlarına
dayanılarak hastalık izni verilmez.
(2) Bu durumda olan memurlara, 7201 sayılı Tebligat Kanunu hükümleri uyarınca görevlerine başlamaları tebliğ edilir. Kendilerine bu şekilde tebligat yapılan memurlardan memuriyet yerinde olanlar ertesi gün, başka yerde olanlar belli yol süresi içinde görevlerine başlamak zorundadır.
(3) Bu süre içinde göreve başlamayanlar izinsiz ve özürsüz olarak görevlerini terketmiş sayılarak haklarında, göreve devam etmedikleri süreler dikkate alınarak 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 94 veya 125 inci maddelerine göre işlem yapılır.
ALTINCI BÖLÜM
Aylıksız İzinler
Yakınlarının hastalığı nedeniyle verilecek aylıksız izin
Madde 29- (1) 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 108 inci maddesine göre, Devlet memuru refakat etmediği takdirde hayatı tehlikeye girecek ana, baba, eş ve çocukları ile kardeşlerinden birinin ağır bir kaza geçirmesi veya önemli bir hastalığa tutulmuş olması ve bunun raporla belgelendirilmesi şartıyla Devlet memurlarına, istekleri üzerine en çok altı aya kadar aylıksız izin verilebilir. Aynı şartlarla bu süre bir katına kadar uzatılabilir.
Doğum sonrası aylıksız izin
Madde 30- (1) Doğum yapan kadın memura 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 104 üncü maddesinin (A) bendinde belirtilen sürelerin bitiminden itibaren, isteği üzerine en çok 12 aya kadar 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 108 inci maddesine göre aylıksız izin verilir.
(2) 12 aylık aylıksız iznin başlangıç tarihi 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 104 üncü maddesinin (A) bendinde belirtilen sürelerin bitim tarihidir. Bu sürenin tamamı bir defada verilebileceği gibi istek üzerine kısım kısım bir aydan az olmamak üzere daha az sürede de verilir.
(3) Ancak, belirli bir süre görev yaparak aylıksız izin almak isteyenlere 12 aylık süreden görev yaptığı süreler düşülerek kalan süre kadar aylıksız izin verilir. 12 aylık sürenin bitimine 1 aydan daha az bir süre kalanlara bu izin verilmez.
