Memleket Hasreti

arkadaşlar ulaşılmaz olan daha değerlidir aslında.ben şuan kendi memleketimdeym ama uzaklarda daha mutluydum.memleketim benim için daha bir anlamlıydı

Kolayı var hocam .. Batıda bir yerde iseniz yer değiştirelim...

Gitmeyince özlüyorsun,gidince iyi ki başka bir şehirdeymişim diyorsun.

ah burhaniyem ayvalığım akçayım örenim özledim....

illede vatan! genede vatan! olmazsa olmaz vatan!Sanırım bölgesel milliyetçiyim(:

Ankara Çankayada çalışıyor ve yaşıyorum ama İzmirimi çooooook özlüyorum.

Nilüfer çiçeği gibiyim. Nilüfer çiçeklerini bilirsiniz. Bir suyun içinde geçer bütün ömürleri. Onları oraya bağlayan bir kökleri de yoktur. Her an çekip gideceklermiş gibidirler ama gidemezler.İşte beni de buraya bağlayan bir köküm olmadığı halde, bütün ömrüm burada geçip gidiyor.

Bi daha dünyaya gelsem yine öğretmen olmak isterdim ama asla sınıf öğretmeni değil...bende memleketimi alanyamı özledim...

YOZGAT

Ey güler yüzlü şehir!
Bildim, adın Yozgatmış.

Bir Pir'in duasıyla,
Hak yozuna yoz katmış.

Daha sonra, kızının
Mayasına naz katmış

Şükür, birinciye çok;
İkinciye az katmış.

Kızıyla evlenenin,
Kışlarına yaz katmış.

Arif Nihat ASYA

o zaman şu sonuç çıkıyor ortaya: herkesin memleketi kendine güzel...

YOZGAT

Yozgat bir kar kentidir
Sürmeli bir türküdür
Serttir soğuktur küçüktür.
İki dağın dudağına kısılmış
İncecik bir sudur
İçinde zamandan başka her şeyin aktığı...

Güneşi bir nazlı konuktur yazlar içinde
Ömrü çiçeklerin rengi kadardır.
Ağaçları çatılardan yüksek
Avluları evlerinden geniş

Bir rüzgâr kentidir Yozgat
Çam kokuları ve bıçkın delikanlıları ile
Yıllardır kesilmeden esen
Yoksullukla düşlerin içiçe büyüdüğü
Dar sokaklar eğri evler boyunca...

Kadını bir eski zaman resmidir
İşin ve konuşmanın tutkun aynasında
Erkeği odalar dolusu ağırlık...
Duruldukça rengini bulan sular gibi
Çocukların büyüdükçe büyüklere benzediği

Bir taşra kentidir Yozgat
Zor inanıp güç değişen...
Durur zamanın alnında donuk
Bir basma entarinin eteğinde
Soluk, eski desenler gibi...

Şair ismini maalesef bulamadım...Eline, diline sağlık güzel kardeşim.

Bütün Anadolu'yu gezdirip ''buyrun öğretmenim'' artık memleketinizde çalışabilirsiniz denilecek... O sıra ben Anadolu'yu gezmekten yeterince yorulmuş olacağım için; ''gerek yok, nereye ait olduğumu unuttum'' diyeceğim... ki dememeliyim (düşünmesi bile korkunç)  

İnsan hayalleri ile yaşar, yaşadığı yerle bir anlam bulur, ümit edip bekleyeceğiz artık.

Memlekette kimsem kalmadı ki...Evi de kiraydı rahmetli babamın ,ölünce eşyaları satıldı...Mezalarınıını ziyarete bile gidemiyorum.
 İçim burkuluyor memleket deyince ...

memleketimde çalışıyorum

memleketi de geçtim. ana, baba, kardeş özlemi bitiriyor. sevinçlerin de uzaktasın, üzüntülerin de... hastalıklarından bihabersin. iyi ki telefonlar var. çok şükür diyorum da ne yalan söyleyim bi tarafım hep şikayetçi.

Gitmeyince özlüyorsun,gidince iyi ki başka bir şehirdeymişim diyorsun