Mevlana'dan Güzellikler

Tanrı yüzünü çirkin yaratmışsa, kendine gel de, hem çirkin yüzlü hem çirkin huylu olma bari...

Bir gece sohbet ederlerken kapı vurulmuş, dışarıdan kalabalık bir güruh;
 
”Şeeeems dışarı çıkkk!” diye bağırmıştı.
 
Mevlana yaklaşan acı kaderi sezmişçesine:
 
”Çıkma” diye yalvardı.
 
Zat boyutundan, Hikmetten öte Kudretten bakan Şems gülümsedi:
 
”Telaşlanma, verdiğimiz sözü tutma vakti gelmiştir” diyerek kapıya yöneldi.
 
Mevlana: “Ne sözü, nereye, niyeee?” diye yapıştı ellerine…
 
Şems, yıllardır sakladığı sırrı söyledi:
 
“Şam’da Rabbime yalvarmış, aşkımı seyredeceğim bir ayna istemiştim. Rabbim seni verdi, sende seyrettim…”
 
İyi işte, seyre devam edelim, dedi Mevlana.
 
Şems; ”Rabbim de bana demişti ki, o aynayı verirsem ne bağışlarsın?
 
Tereddütsüz şöyle demiştim; Başımı veririm!…”
 
Şems dışarı çıktı. Sadece bir “ALLAH” nidası duyuldu.
 
Ay ışığında yerde üç beş damla kan seçiliyor, ama ne baş, ne ceset, ne de katiller gözükmüyordu!…
 
Aşkları sır olmuştu.
 
Mevlana’yı sahiplenenler, Onu paylaşmak istemeyenler şehit etmişti Şems’i.
 
Aşkın doğasıydı en yakın çevrenin tahammülsüzlüğü!…
 
Aşkın doğasıydı Firkat!...

Her dil, gönlün perdesidir.
Perde kımıldadı mı, sırlara ulaşılır.
Hz. Mevlana

Kurdun kuzuyu yemeye niyetlenmesinde sasilacak bir sey yok. Sasilacak olan odur ki, bu kuzu, kurda gönül baglamis, asik olmustur.

                                             Hz.Mevlana(k.s)

Kalbi ve sözü bir olmayan kimsenin, yüz dili bile olsa, o yine dilsiz sayılır.
.

cahillik insanı çirkinleştirir.Suskunlugum asaletimdendir.Her söze verilecek cevabın vardır.Lakin bakarım laf lafmı dıye adam adam mı diye.

Küfürle iman, yumurtanın akıyla sarısına benzer. Onları ayıran bir berzah var, birbirine karışmazlar.

Hz.Mevlana

Yola Çıktıklarını Yolda Bulduklarına Değişirsen; Hem Yolunu Kaybedersin Hem Dostunu...
HZ.MEVLANA

Gerçekten güzel sözler, bilgileri paylaşan arkadaşlara teşekkürler.

Bitkinin güzelliği, tohumun iyiliğinden,
İnsanın güzelliği ise, kalbinden gelir...Hz.Mevlana


Gururlu ve kibirli insan,
Bomboş dallarını gökyüzüne yöneltmiş selvi, kavak nevinden bir ağaca benzer, Mütevazı insan ise,
Dalları meyve dolu ağaç gibidir. Tevazu ile başı öndedir...Hz.Mevlana


Akıl diyor ki; "Yokluğa ayak atma ki, orada dikenler vardır"
Aşk ise "Dikenler orada değil, dikenler sende, senin içindedir" diyor,
Kendine gel, sus da, varlık, benlik dikenlerini gönlün ayağından çıkar,
İçindeki gül bahçelerini seyret...Hz.Mevlana


Kalbin edebi sükuttur, susan kurtulur,
Güzellik dilin altında gizlidir,
Sükut, incelik, edep ve zerafet,
İnsanı her gittiği yerde sultan yapar...Hz.Mevlana

Bir cümle yeter sözden anlayana,
Destan yazsan fark etmez laftan anlamayana...Hz.Mevlana


Fakru zaruret içinde boğulan gönüller, dumanla dolu bir eve benzer,
Sen onların derdini dinlemek suretiyle o dumanlı eve bir pencere aç ki,
Onun dumanı çekilsin ve senin de kalbin rakikleşip ruhun incelsin...Hz.Mevlana

Hayatta muvaffak olmak için üç sey lazımdır: Dikkat, intizam, çalışma.

Yapılma, yıkılmadadır; topluluk, dağınıklıkta; düzeltme, kırılmada;
murat, muratsızlıktadır; varlık yoklukta. Her şey buna benzer.. öbür zıtlar ve eşler de hep bunlar gibidir.
 Birisi geldi, yeri bellemeye, sürmeye başladı. Aptalın biri dayanamayıp feryat etti.
 Dedi ki: "Bu yeri neden yıkıyorsun...
Neden yarıyor, dağıtıyorsun?!"
 Adam dedi ki: "A ahmak, yürü git..
Benimle uğraşma! Sen yapılmayı yıkılmada bil!"
 Bu yer, böyle çirkin ve yıkık bir hale gelmedikçe, nasıl olur da gül bahçesi, buğday tarlası haline gelir?
 Düzeni alt üst olmadıkça nasıl olur da bostanlık, ekinlik olur, mahsul ve meyve yetiştirir?
 Yarayı neşterle deşmedikçe iyileşir, onulur mu hiç?
 Ahlatın, ilaçla yıkanmadıkça hastalığın nasıl geçer, nasıl şifa bulursun?
 Terzi kumaşı paramparça eder. Bir kimse çıkıp da o sanatını bilen terziye,
 "Bu canım atlası neden bu hale getirdin, neden kestin; ben kesik kumaşı ne yapayım?" der mi?
 Her eski yapıyı yaparlar, yenilerlerken eski yapıyı yıkmazlar mı?
 Marangoz, demirci ve kasap da bunun gibi, yeni bir şey yapacakları zaman önce o şeyi yıkıp yakıp harap etmez mi?
 O helileyi, belileyi dövmek -de öyledir-, onları adeta telef etmek, bedenin yapılmasıdır.
 Buğdayı değirmende ezmeseydin ondan ekmek yapılabilir miydi? Bizim soframızı bezeyebilir miydi?


 Hz. Mevlana..

Mesnevi’den:
     “Doğruluktan nasibi olmayan, sermayesi bulunmayan arkadaş; sana gölgesini düşürür, senin sermayeni de alır gider!” (c.5, 2634-2637)

Üzülme-bir yandan korku bir yandan ümidin varsa iki kanatlı olursun.
Tek kanatla uçulmaz…
Üzülme-sopayla kilime vuranın gayesi kilimi dövmek değil,tozu atmaktır.
Allah sıkıntı vermekle tozunu kirini alır.Niye kederlenirsin?
Üzülme-taş taşlıktan geçmedikçe parmaklara yüzük olamaz.Yüzük olmak dileyen taş ezilmeyi yontulmayı göze almalıdır.
(Mesnevi)

İlla birini seveceksen; dışını değil, içini seveceksin. Gördüğünü herkes sever a...ma, sen göremediklerini seveceksin. Sözde değil, özde aşk istiyorsan şayet; Ten'e değil, cana değeceksin...