Mevlana'dan Güzellikler

İyi ki geçiyorsun zaman.
Ya acının en derinime işlediği bir an da donsaydın..

Mevlâna Celâleddin-i Rûmî

Vefa nedir, bilir misin ? Vefâ ; arkanda bıraktığını , giderken yaktığını yabana atmamandır.. Vefâ ; dostluğun asaletine , bir dua sonrası verilen sözlere , hayallere ihanet katmamandır.. Vefâ ; ötelerin sonsuz mükafatı karşısında , cehennemi hafife almaman , ulvi güzellikleri dünyaya satmamandır!...

İnsanoğlu: Yaradan'a dönerse, kula benziyor; Yaradan'dan dönerse, pula benziyor...
-Mevlana

Ya Rabbi; Sana ne arz edeyim ..?
Çünkü Sen, gizli ve acik herseyi bilirsin..

Hz . Mevlana

Hayat Leyla'yla geçer ama gönül her zaman Mevla'yi seçer..
Leyla belki bırakıp gider ama ne biz Mevla'dan ne de 'O' bizden Vazgeçer..

- Hz. Mevlana

Kokuların en güzeli GÖNÜL kokusudur,
Çünkü o koku RABB'in kokusudur...
O koku kırık gönüllerde,
Mağlup ruhlarda bulunur...
Hz. Mevlana

Katre katre sen kokarsın toprağa nihayet düştüğümde.
Ruhumun arzu dolu meyvesi sensin...
Gül...
Güle gülmek yaraşır, sevdaya da gül.
Hani nerde aşkın sahibi gönül?
Dur, yorulma !
Sevdam sana, gülüm sevdaya.
Gülü sakın verme başka sevdalara...

Bezm-i elestten beriyim sevdada, o bende vaktinden öncesinde, Susma ! Konuş, haykır gülüne doyasıya sevdanı,
Sevdaya da ancak bülbülleşmek yaraşır.
Bütün umutlar sende,
Bütün aşk sende,
Sevda sende,
Gül sende..

Hz. Mevlana

Altın ne oluyor, can ne oluyor, inci, mercan da
nedir bir sevgiye harcanmadıktan,bir sevgiliye feda edilmedikten sonra.

Pismisin dilinden anlamaz ham..

Söyle oralara....
Senin değerini bilsin.
Oralar güzelse eğer...
Tek sebebi ''SEN'sin !"

Hz. Mevlana

Nasipte varsa el getirir, yel getirir, sel getirir..
Nasipte yoksa el götürür,yel götürür,sel götürür..Mevlana

İyi şeylerden başka bir şey düşünme! Çünkü, düşünce, suret dokumasının ipliğidir. Güzelleşen, iyi olan her düşünceden doğan her suret güzeldir, iyidir.
               Hz. Mevlana

Hz. Mevlânâ bir gün eve gelir, oğlunu üzgün görür.
 Sebebini sorar. Oğlu: "Hiç…" der. Hz. Mevlânâ dışarı çıkar.

 Kapıda asılı bir kurt postu vardır, onu alır üstüne giyer.
 Ellerini havaya doğru açıp ulumaya başlar.
 Oğlu babasının bu haline bakıp güler.

 Hz. Mevlânâ:

 "Evladım, gördün mü?" der.
 "Dünya dertleri de işte böyledir.
 Kurt, aslında korkutucu bir hayvandır.
 Ama sen o postun arkasında babanın olduğunu
 bildiğin için korkmadın ve güldün.
İşte bütün dertlerin arkasında da
 Rabbinin olduğunu bil ve ona güven..."

 "Üzülme! Görebiliyorsan, dokunabiliyorsan, nefes alabiliyorsan, ne mutlu sana! Elinde olmayanları söyleme bana. Elinde olanlardan bahset can! Geceler hep kimsesiz mi geçecek? Gidenler dönmeyecek mi? Yitirdiğin; bir bakarsın yağmurlu bir gecede veya bir bahar sabahında karşına çıkmış. Bil ki güzellikler de var bu hayatta. Gel gitlerin olmadığı bir hayat düşünebilir misin? Hüzün olgunlaştırır, kaybetmek sabrı öğretir."
                                                               Hz. Mevlâna

"Bir mum diğer bir mumu tutuşturmakla ışığından bir şey kaybetmez."