Mevlana'dan Güzellikler

 Dinliyen uyudu, sözü kısa kes ey hatip... su üstüne yazı yazmayı bırak gayri!

Sermâyesi kanaat olan kişinin; her yaptığı iş, tâ’at olur, ibâdet sayılır. Onun yemesi, içmesi, uyuması, Hakk’ın emrini tutması, yerine getirmesi içindir. Sakın Hak’tan başkasını dost edinme!
Çünkü halkın dostu olmak, halkın gözüne girmek ömürsüzdür, ancak yarım saat sürer

Mevlana bir gün hamama gitmişti. Soyunup hazırlandı, yıkanma yerine girdi. Girdi, ama girmesiyle çıkması da bir oldu. Tekrar giyindi ve gitmeye hazırlandı.

Sebebini sordular.

Dedi ki:

“Soyunup hamama girmiştim. Tellak beni görünce, bana yer açmak için bir şahsı havuzun başından uzaklaştırdı. Benim yüzümden rahatsız edilen o kişiye karşı utancımdan o kadar terledim ki dayanamayıp dışarı çıktım!”

Hey koca Mevlana, güzel insan!… Şimdi manevi torunların, birbirinin yerini kapmaya çalışıyor. Gücü yeten bazı zalimler, fukaranın etini ekmeğini bile elinden kapmaya uğraşıyor.

Sen ise bir havuz başında yer açılmasını bile istemedin kendine. Biz ne yerler açıyoruz kendimize, kul hakkını yiye yiye, eze eze, üze üze, neleri kimlerden kapmaya çabalıyoruz…

Mevlana’mız! Bizim de biraz efendileşmemiz için himmetini dileriz.

Mademki kendinde bir dert veya pişmanlık hissediyorsun; bu, Allah’ın sana olan yardımının ve sevgisinin bir delilidir.  Mevlana

Dönmektir sanırsın marifet;
arş dönüyor,yıldızlar dönüyor dersin.
Zahirdir gördüğün, zahirde dönersin.
Marifet dönmek değil, bulmaktır; bilesin.

(Şems-i Tebrizi)

İyilik ettiğin kişinin şerrinden sakın!

Dostluk son demdedir.

 

Hz. Mevlana...

Mevlana'ya sormuşlar;"aşk nedir?"
cevabı:"ben ol da bil".

■Kanaatten hiç kimse ölmedi, hırsla da hiç kimse padişah olmadı.
■Allah ile olduktan sonra, ölüm de ömür de hoştur.
■Bal yiyen, arısından gocunmaz.
■Bir mum diğerini tutuşturmakla ışığından birşey kaybetmez.
■Ne mutlu o kimseye ki kendi ayıbını görür.

Ey iman incisini bir ekmek karşılığı veren..
Ey gönül madenini bir arpaya feda eden..
Nemrud, gönlünü Hak'ın dostu İbrahim'e teslim etmedi de sonunda canını bir sivrisineğe verdi… (Hz. Mevlana)

‎"İki alem vardır: İlki varlık alemi, ikincisi mana alemi.
Varlık alemi gündüz gibidir, olanı biteni açıkça görürsün, kendini kolayca ele verir.
Mana alemi ise gece gibidir, onu bulmak için mutlaka gönül ışığını yakman gerekir."

Mevlana

Acı suda tatlı suda berraktır. Sakın görünüşe aldanma...Görünüşte herkes insandır ama gerçek insan hal ehli olandır..
 HZ. MEVLANA..

Sütten çıkınca bütün kaşıklar aktır. Önemli olan, içinden çıktığın sütü ak bırakmaktır...

■İyiliği ve ihsanı tamamlamak, başlamaktan daha iyidir.
■Bu dünya bir tuzaktır, tanesi de arzular.
■Balığa, denizden başkası azaptır.
■Soru da bilgiden doğar, cevap da.
■Adalet nedir? – Ağaçları sulamak. Zulüm nedir? – Dikene su vermek.

Mesnevi’den
“İnsan, âdeta sırf gözden, yani derûnî idrâkten ibârettir. Geriye kalansa deridir, ceseddir. Hakikî göz ise, ancak dostu gören, yani onu idrak etmiş olandır. Dostu görmeyen gözü, sen göz sayma!” (c.1, 1406)

Süleyman'ın tahtı topprak...Belkıs'ın tacı toprak...Ben aşkım gözüm...Göklerin üzerinde tenim toprak...Aşkın bulutlarından gözyaşı dökmesini bil ki,senin gözyaşlarında topraklarda gül bahçesi yeşertsin...(Mevlana...)