Mevlana'dan Güzellikler

"Sevgiden tortulu, bulanık sular arı duru bir hale gelir. Sevgiden dertler şifa bulur, ölüler dirilir. Sevgiden padişahlar kul olur. Bu sevgide bilgi neticesidir."

Sen değerinle ve düşüncenle, iki âleme de bedelsin, ama ne yapayım ki kendi değerini bilmiyorsun.

Hz.Mevlana

Gözüne karşılık "Dünyayı" verseler kabul edermisin...? Etmezsin... Peki gözü verene Neden Secde Etmezsin.?

Mevlana

Ömründen nasibin, kendini Sevgiliden mesut bulduğun andan ibarettir.
Hz.Mevlana

Bizim başımızda başka bir himmet, başka bir iş vardır. Bizim güzel sevgilimiz, başka güzellere benzemeyen bambaşka bir güzel.

Ne kadar bilirsen bil,anlatabidiklerin,karşındakinin  anlayabileceği kadardır... 
  MEVLANA

Kanaatten hiç kimse ölmedi, hırsla da hiç kimse padişah olmadı.
Hz.Mevlana

Düşünmekten, çare aramaktan gönlüm parça parça olmuştu. Anladım ki çare, çaresizliktedir. Çaresiz tövbe ettim. .. Hz.Mevlana

Dertli adamın kararsızlıklarla, dumanlarla dolu bir evi vardir. Derdini dinlersen o eve bir pencere açmıs olursun...

Birisi güzel bir söz söylüyorsa bu, dinleyenin dinlemesinden, anlamasından ileri gelir.

Nereye kadar bir gömlek derdine düşeceksin...
Belki de o gömlek kefen olacak sana...
Dünyayı yakan kıyamet gününden kork!
Gönüllere batan öc alma okundan kork!
Ey hırs gecesinde uykuya dalan kişi, ecel sabahın ağardı, gündüzünden kork!...

Hz. Mevlana...

Ey yar ! Ey göğsümün sol yarısı ! Su bulanınca meydanlarda sesin yırtılınca hiç dostun kalmayınca... Sarsılmış bir ömrün basamaklarında görüşüme gel ne olur iyimser bir gül olsun dudaklarında...

"İçinden gelmeyene, dışarıdan verilen öğüdün faydası yoktur..."
Mevlana...

Aşka Yanmalı Can Dediğin...


Ya canın olmalı; ya da canını almalı,
Yar diyemezsin ki herkese; içindeki yaran olmalı...

Herkesin de bir yüreği vardır amma yürek dediğin bir (b)aşka yanmalı..!

Yüreğimizdeki korla yakmak vardı denizleri,
Bize ahir zaman ateşiyle yanmak düştü...

Uğrunda ağlamak vardı,
Bize taşlaşmış bir yürek düştü...

Ah edip inletmek vardı dağları,
Bize susmak düştü...

Uğrunda ölmek vardı,
Bize yaşamak düştü......

Hz Mevlana.

Ey gönül! Canın yüzünden başka hiç bir yüze gülme! Zaten o olmayınca bütün gülüşler ağlayıştır  inleyiştir.
Hz.Mevlana