Mevlana'dan Güzellikler

ETME CAN
Dert etme can!…
Görebiliyorsan, dokunabiliyorsan, nefes alabiliyorsan,
yür...üyebiliyorsan ne mutlu sana!…
Elinde olmayanları söyleme bana…
...Elinde olanlardan bahset can!…
..Üzülme!…
Geceler hep kimsesiz mi geçecek?…
Gidenler dönmeyecek mi?…
Yitirdiğin her ne ise; bir bakarsın yağmurlu bir gecede…
Veya bir bahar sabahında karşına çıkmış…
Bil ki! güzellikler de var bu hayatta…
Gel Git’lerin olmadığı bir hayat düşünebilir misin?
“Hüzün olgunlaştırır”… “Kaybetmek sabrı öğretir,,,

Sonsuz bir karanlığın içinden doğdum.
Işığı gördüm, korktum.
Ağladım.

Zamanla ışıkta yaşamayı öğrendim.
Karanlığı gördüm, korktum.
Gün geldi sonsuz karanlığa uğurladım sevdiklerimi...
Ağladım.

Yaşamayı öğrendim.
Doğumun, hayatın bitmeye başladığı an olduğunu;
aradaki bölümün, ölümden çalınan zamanlar olduğunu
öğrendim.

Zamanı öğrendim.
Yarıştım onunla...
Zamanla yarışılmayacağını,
zamanla barışılacağını, zamanla öğrendim...

İnsanı öğrendim.
Sonra insanların içinde iyiler ve kötüler olduğunu...
Sonra da her insanin içinde
iyilik ve kötülük bulunduğunu öğrendim.

Sevmeyi öğrendim.
Sonra güvenmeyi...
Sonra da güvenin sevgiden daha kalıcı olduğunu,
sevginin güvenin sağlam zemini üzerine kurulduğunu
öğrendim.

İnsan tenini öğrendim.
Sonra tenin altında bir ruh bulunduğunu...
Sonra da ruhun aslında tenin üstünde olduğunu öğrendim.

Evreni öğrendim.
Sonra evreni aydınlatmanın yollarını öğrendim.
Sonunda evreni aydınlatabilmek için önce çevreni aydınlatabilmek
Gerektiğini öğrendim.

Ekmeği öğrendim.
Sonra barış için ekmeğin bolca üretilmesi gerektiğini.
Sonra da ekmeği hakça üleşmenin, bolca üretmek kadar
önemli olduğunu öğrendim.

Okumayı öğrendim.
Kendime yazıyı öğrettim sonra...
Ve bir süre sonra yazı, kendimi öğretti bana...

Gitmeyi öğrendim.
Sonra dayanamayıp dönmeyi...
Daha da sonra kendime rağmen gitmeyi...

Dünyaya tek başına meydan okumayı öğrendim genç yasta...
Sonra kalabalıklarla birlikte yürümek gerektiği fikrine vardım.
Sonra da asil yürüyüşün kalabalıklara karşı olması gerektiğine vardım.

Düşünmeyi öğrendim.
Sonra kalıplar içinde düşünmeyi öğrendim.
Sonra sağlıklı düşünmenin kalıpları yıkarak düşünmek
olduğunu öğrendim.

Namusun önemini öğrendim evde...
Sonra yoksundan namus beklemenin namussuzluk olduğunu;
gerçek namusun, günah elinin altındayken, günaha el
sürmemek olduğunu öğrendim.

Gerçeği öğrendim bir gün...
Ve gerçeğin acı olduğunu...
Sonra dozunda acının, yemeğe olduğu kadar hayata da
“lezzet” kattığını öğrendim.

Her canlının ölümü tadacağını,
ama sadece bazılarının hayatı tadacağını öğrendim.

Hz. Mevlana...

''Sanmasınlar yıkıldık, sanmasınlar çöktük; Bir başka bahar için sadece yaprak döktük.''
Hz. Mevlana

Temiz erlerin sevgisini ta canının içine dik; gönlü hoş kişilerin sevgisinden başka bir sevgiye gönül verme. Ümitsizlik köyüne gitme; ümitler var. Karanlığa doğru yürüme, güneşler var. (Hz. Mevlana)

Ne kadar az yüksekten uçarsan, düştüğün zaman o kadar az incinirsin...Kibiri Bırak Alçak gönüllü ol ! H.z.Mevlana

Denizin dibinde incilerle taşlar karışık bulunurlar. Övülecek şeyler de kusur ve yanlışların arasında bulunur.
Hz.Mevlana

Kıyamette namazları, oruçları, sadakaları getirip teraziye koyarlar. Fakat sevgiyi getirdikleri zaman, bu İlahi aşk teraziye sığmaz. Bu yüzden asıl olan aşktır. ~ Hz. Mevlânâ Celâleddin-i Rûmî (k.s)

Sevgide güneş gibi ol,

Dostluk ve kardeşlikte akarsu gibi ol,

Hataları örtmede gece gibi ol,

Tevazuda toprak gibi ol,

Öfkede ölü gibi ol,

Her ne olursan ol,

Ya olduğun gibi görün,

Ya da göründüğün gibi ol.



Hz.Mevlana

Ne olurdu, seninle tatlılaşsaydım; yaşayış zaten acı.
Ne olurdu, sen razı olsaydın benden de, herkes kızsaydı bana.
Ne olurdu, seninle aram düzgün olsaydı da, bütün alemlerle aram açılsaydı, dünya yıkılıp yansaydı.
Sen beni sevdikten sonra malın mülkün değeri mi olur? Zaten toprak üstünde ne varsa hepsi de toprak olacaktır.
Alem O'nunla kaimdir ve O'nsuz olan hiçbir şey yoktur. O'nun rızası, rahmeti, bereketi ve tecellisi olmayan hiçbir şeyin değeri yoktur.



Hz.Mevlana

Ben seni sevmek için değil..! Ben seni sevmenin ne demek olduğunu bil diye sevdim... Şems'i Tebriz

Namusun önemini öğrendim evde... Sonra yoksundan namus beklemenin namussuzluk olduğunu; Gerçek namusun, günah elinin altındayken, Günaha el sürmemek olduğunu öğrendim...

Hz. Mevlana...

Dilini terbiye etmeden önce yüreğini terbiye et.! söz yürekten gelir, dilden çıkar yüreğinden geçmeyeni söyleme.! ya yüreğinle konuş yada sus !

Birisi, ansızın bir define buluverir de, Ben de bunu istiyordum işte; Artık işle güçle, dükkanla ne işim var der. Baht işidir bu; ama pek az olur böyle şey. Bedende güç-kuvvet oldukça çalışıp kazanmak gerek. Çalışıp çabalamak, define bulmaya engel değil ya. Sen işten ayak çekme de kısmetse o da arkadan gelsin..

(Hz. Mevlana)

Aşk, göğe uçmak, her solukta yüzlerce perdeyi yırtmaktır...
Hz.Mevlana

‘’Eğer gündüz gibi aydınlanmak istersen, gece gibi karanlık olan benliğini yak’’