Ey oğul,
herkesin ölümü kendi rengindendir.
Düşmana düşmandır, dosta dost!
Ayna Türk’e nazaran güzel bir renktedir.
Zenciye nazaran o da zencidir.
Ey can, aklını başına devşir.
Ölümden korkup kaçarsın ya;
doğrusu sen, kendinden korkmaktasın.
Gördüğün, ölümün yüzü değil, kendi çirkin yüzün.. Canın bir ağaca benzer; ölüm onun yaprağıdır.
İyiyse de senden yetişmiş, yeşermiştir; kötüyse de. Hoş nahoş.. gönlüne gelen her şey senden, senin varlığından gelir...
Hz. Mevlana