Müfettişlerle Yaşadığınız İlginç Dialoglar

ilk atandığım yer bitlisin ilçesinin bir dağ köyü idi. sularımız genelde donardı ve kesik olurdu biz de 3 öğretmen arkadaş yollar açık olduğunda hafta sonları öğretmen evine giderdik. bizim okula tarihinde hiç müfettiş gelmemiş.  her öğretmen evine gittiğimizde müfettişlerle karşlaşırdık. bize söz verdiler sizin köye geleceğiz diye.  ben de 4 5 birleştirilmiş okutuyorum ve çocuklar çok iyi 4 gözle müfettişler gelsin diye bekliyorlar. müfettiş  geldi  gelit gelmez hocam sınıfı bir boşalt dedi çocuklar neye uğradıklarını şaşırdılar öğretmen,m müfettiş bize soru sormayacak mı diye? ben de  şaşırdım sınıfı boşalttım.  hemen oturdu rengi atmış. bizim köy bitlis merkeze 70 km bir dağ köyü idi ve yolu o kadar kötü idi ki yolda adamcağız fenalaşmış. neyse kolanya  falan kendine geldi ne defter ne plan ne başka bir şey sadece dedi hocam burası nasıl bir yermiş böyle. ve işin garip tarafı bizim köy okulunu ne şube müdürü ne ilçe milli eğitim müdürü hiç kimse  görmemişti. orda bir köy var uzakta o köy bizim köyümüzdür....

Arkadaşlar gerçekten ilginç anılar yazmışlar. Ben bir öğretmenin bir yıllık emeğinin bir ders saatinde değerlendirilmesine karşıyım. Benimde köyde çalışırken başımdan geçen ilginç bir müfettiş diyaloğu olmuştu onu sizinle paylaşayım.
    Köy okulunda tek çalışıyorum beş sınıf bir arada 3 müfettiş geldi ikisi sınıfa girdi biri onlar sınıfı teftiş eder biz idari teftişi yapalım dedi. Birlikte müdür odasına gittik. Benden ilk istediği evrak  nöbet defteri ve aylık nöbet çizelgesi. Şaka yaptığını sandım. Ben 24 saat doğal nöbetçiyim zaten dedim. Bana bu defterleri tutmak zorundasın yoksa soruşturma açmak zorunda kalırım dedi. Bende gerekeni yapın dedim. Sonra çekip gittiler.

Eskiden bir fıkra vardı hani Başkenti soruyor tüm öğrenciler yok İzmir, Mersin, Urfa, Antep, Mardin ... felan diyorlar. Müfettiş dönüp öğretmene kızarak "Nedir bu hal öğrenciler daha başkentin neresi olduğunu bilmiyorlar"
Öğretmen: "Yav çocuklar kaç defa diyeceeem Adana Adana Adana" o_O

müfettiş okula geldiğinde dersim yoktu o da konuşalım bari sorularınız varsa sorarsınız dedi.2. yılımdı sandalyeyi aldık meğerse benim ki bir ayağı yokmuş ben aşağıya yumuşak bir iniş müfettiş ne oluyor diye bakış ben zaten anlamadım bir şey sonra müfettiş hocam lazımsınız bize dedi. ne zaman düşsem gülesim gelir gülemedim de. daha doğrusu halime kahkaha atmak daha uygun

çok ilginç şeyler yaşamışınız

müfettiş bu yıl sınıfa geldiğnde 4.sınıf .çocuklara soru soruyor:ben im ülkenize turist olarak gelen bir yabancı
olduğumu farz edelim.Atatürk sizin için neden bu kadar önemli Atatürk ne yaptı ki diye sorsam siz ne cevap verirsiniz diye sordu.arka taraflardan bir öğrencimise:Atatürk bizi sizin gibilerden kurtardı, demez mi? adam anlayamadı bozuldu falan bense gülmemeye çalışıyorum......

müfettiş bu yıl sınıfa geldiğnde 4.sınıf .çocuklara soru soruyor:ben im ülkenize turist olarak gelen bir yabancı
olduğumu farz edelim.Atatürk sizin için neden bu kadar önemli Atatürk ne yaptı ki diye sorsam siz ne cevap verirsiniz diye sordu.arka taraflardan bir öğrencimise:Atatürk bizi sizin gibilerden kurtardı, demez mi? adam anlayamadı bozuldu falan bense gülmemeye çalışıyorum......

Ne Güldümmm:) Elinize sağlık..

Bir de ben de olsun.
Mesleğimin ilk yılı çok değil 2008 yılı.. 5. sınıflar:
Sınıfımdan bir öğrencim adı:Onur, Bana bir çubuk hediye etmiş, üzerine de Öğretmenine Onur'un hediyesidir yazmış. Müfettiş sınıfa girer girmez sopayı görür, eline alır yanlamasına değil boylamasına ikiye ayırır. Ne korkmuştum. Hala merak ederim nasıl ayırdı öyle?
Sonra bu sopanın üzerinde Onur yazan kim? der. Onur da öğretmenine öğretmenler günün de hediye ettiğini ifade eder. Oğlum başka birşey bulamadın mı der. Ne işe yarar bu sopa, amacı nedir.
İşte Onur'un cevabı:
Sandığınız gibi değil ki, Onun adı Eğitim Destek Çubuğu, O var ya adamı adam eder, okumayını okutur ama yine sandığınız gibi değil:)
Bazen dost bazen de düşmandır ama benim bildiğim onun adı Eğitim Destek çubuğu..
Bazen haritada yer gösterir bazen önemli olan yerlerde tahtayla atışır. Sanırım bizim değil de tahtanın canı çok yanmıştır. Ne zaman tahtanın canı çok yansa canımız hiç yanmasın diye biz de dikkatli dinleriz.. Ara sıra can azcık yansa da biz öğretmenimizi de eğitim destek çubuğunu da çok seviyoruz der.
Kötü başlayan teftiş, müfettiş tarafından alkışlanarak biter.

O gündür bugündür  eğitim destek çubuğu denen çubuk tarihe karışır o korku da bana hoş  bir anı olarak kalır.

hangisini anlatayım müfettişlik görevini tamamlamıs bi olgu bence.

2. yılımdayım, sınıf defterini günlük doldurma adetim olmadığı için geçmiş ayları doldurmak üzere eve götürmüştüm ve getirmeyi unutmuşum Tesadüf işte müfettişler geldi, oldukça yaşlı bir tanesi benim sınıfıma girdi. Nerelisin, kaçıncı senen diye sorular sormaya başladı, aklım sınıf defterinde cevapladım sorularını. Sonra bir başladı "benim de senin yaşında kızım var hiç söz dinlemiyor, benim hanım emekli olup evde oturmamı istemiyor o yüzden hala emekli olmadım" diye. Anlattı, anlattı ve sınıftan çıktı gitti. Ne defteri sordu, ne planlara baktı, ne öğrencilere soru sordu:)

Yıl 2009, görevimin ilk yılı.Kars'ta göreve başlayalı 2-3 ay olmuş. Sınıfım o kadar küçüktü ki grup halindeki 8 sıra var.Sıraların arasında dolaşamıyorum.Hepsi birbirine değiyor, sıraların.Sınıfta oturacağım bir sandalye yok.Öğretmen masası ile tahta arasında sadece yan yana geçiyorum.Neyse kapı çalındı, daha gel demeden birileri içeriye girdi.Daha müfettiş yüzü görmemişim. Benimle hiç konuşmadan müdür odasına geçtiler. Daha benle tanışmadan, neden geldiklerini söylemeden masama oturup okulda görev yapan öğretmenlerin adını yaz dedi. Bende kalakaldım. İsimlerini yazdım verdim.Müfettiş olduklarını sınıflara girince anladım.2-3 ay olmuş sanki yılların öğretmeniyim gibi bir sürü şey istediler

 Adıyamanın dağ köyünde öğretmenim.müfettiş geldi.öğrenciler öğle yemeğine gittkleri için soba da sönmüş.hocam burası çok soğuk dedi.bende öğrenciler sobayı yakıyor diyemedim.aldım odunları, çırayı sobayı yakmaya çalıştım.o gün hem elimi hem eteğimi yaktım ama sobayı yakamadım....

O zamanlar Van'ın bir köyündeyim. Köy tam mahrumiyet yeri ama çocuklar zeka küpü maşallah.
 Bir gün müfettiş geldi, çocuğun birini kaldırdı: Oğlum kaç ineğiniz var. Cevap:10. Peki herbirinin 2 yavrusu olursa toplam kaç ineğiniz olur? Çocuk hiç düşünmeden 20. Müfettiş ısrarla herbirinin 2 tane, toplam kaç olur diyor. Çocuk daha inatla 20 fdiyor. Diğer öğrenciler 30 dedi. Müfettiş: 30 tabii ki, biri buna anlatsın dedi. İlk çocuk ayağa kalktı: Öğretmenim bizim 10 ineğimiz var ama 5 tanesi yavru, onların yavrusu olmaz. Diğer 5inin 10 tane olsa toplam 20 olur dedi. Hepimiz içten bir vavvvvvvvvvv çektik. Ben de çok rahatladım doğrusu.

Adıyamanın dağ köyünde öğretmenim.müfettiş geldi.öğrenciler öğle yemeğine gittkleri için soba da sönmüş.hocam burası çok soğuk dedi.bende öğrenciler sobayı yakıyor diyemedim.aldım odunları, çırayı sobayı yakmaya çalıştım.o gün hem elimi hem eteğimi yaktım ama sobayı yakamadım....

 

Akıllı tahtayı pirinç pilavına benzeten kişiye eğitim denetmeni(müfettiş) adı verilir...

  Kavak Karacalar Köyü'ndeyim. Müfettişin biri bu tavandaki örümcekler nedir dedi. ben de boyum oraya kadar yetişmiyor hocam dedim, gittiler. tabi puanım 73 gelgi o kadar.