Mutluluğun Sırrı

mutlulugun sırrı sanırım suan uyuyanlarda... artık ben de uyusam dıyorum

Dünyada mutlu olmak için kendinden daha zor şartlarda olanlara bakıp haline şükredeceksin.Ahirette mutlu olmak istiyorsan kendinden takva yönünden üstün olanlara bakacaksın.

ailemle birikte mutlu olduğum için rabbime şükretmektir...

Kanaatkar olmaktır

Mutluluk insanın kendi içinde rahat ve huzurlu olmasıdır.Bu da inançla şükrederek olduğuna inanıyorum.Hayatta pozitif olmak  önce kendini sonrada çevrendeki insanları sevmekte mutluluğun başlangıcıdır.

Her kim Allah’a ve Resûlüne itaat eder, Allah’a saygı duyar ve O’ndan sakınırsa, işte asıl bunlar mutluluğa erenlerdir. Nur Suresi 52.ayet

 hiç kimseden ,hiçbir şey  beklemeden yaşamaktır.

gerçek mutluluk eve gidip çocuklarına doyasıya sarılmak ve onlarla vakit geçirmektir

mutluluğun sırrı...mutfağımda saklı.... 

.....Boş bardağın dolu olduğunu hayal etmek.

sevdıgını sevıldıgını bılmektır..

mutluluğun sırrı:yaşadığın anın ve sevdiklerinin seni sevenlerin kıymetini bilmekte ve herşeye saygıda gizlidir.daha fazla bilgi için meydan louresse 5.cilt sayfa 318 e bakabilirsiniz.

Sizi gerçekten seven biri, sizden asla vazgeçmez.
Vazgeçiyorsa zaten hiç sevmemiştir.
Mutsuzluğunuza değmez.

Sakin bir ortamda güzel bir aile hayatıdır.

İleri derecede hasta iki adam ayni hastane odasındaydılar.
           Adamlardan birinin her öğleden sonra bir saatliğine oturmasına izin veriliyordu, ciğerlerindeki suyun süzülmesi için.
           Bu hastanın yatağı odadaki tek pencerenin tam yanındaydı. Diğer hasta ise hep sırtüstü yatmak zorundaydı.
           Bu iki hasta saatlerce birbiriyle konuşur, eşlerini, ailelerini, evlerini, işlerini, askerlik anılarını, tatilde gittikleri yerleri anlatırlardı birbirlerine.
           Pencerenin yanındaki hasta, her öğleden sonra oturmasına izin verdikleri saati diğer hastaya pencereden görebildiklerini anlatarak geçiriyordu.
           Diğer hasta hep bir sonraki günü iple çekmeye başladı, dışarıdaki renkli ve hareketli dünyayı dinlemek için.

           Pencere, içinde çok güzel bir göl olan parka bakıyordu. Ördekler ve kuğular gölde yüzerken çocuklar model bot'larını suda yüzdürüyorlardı.
           Genç aşıklar, gökkuşağının tüm renklerindeki çiçeklerin arasında kol kola dolaşıyorlardı. Ulu ağaçlar etrafı süslüyor, uzaktan şehrin silueti görünebiliyordu.
           Pencere kenarındaki adam bunları muhteşem bir detayla anlatırken, odanın diğer ucunda yatan adam gözlerini kapar ve bu muhteşem manzarayı hayalinde canlandırırdı.
           Sıcak bir öğleden sonra, pencerenin yanındaki adam geçmekte olan bir şenlik alayını tarif etti. Diğer adam bando seslerini duyamasa bile hayalinde canlandırabiliyordu, pencere kenarındaki adamın tasviriyle.
 
           Günler ve haftalar geçti.
           Bir sabah banyo yaptırmak için su getiren gündüzcü hemşire pencere kenarında yatan hastanın cansız bedeniyle karşılaştı: Uykusunda, huzur içinde ölmüştü.

           Hüzünlendi, hastane görevlilerini cesedi dışarı taşımaları için çağırdı.
           Uygun zaman geçtiğine kanaat getirir getirmez, diğer hasta pencerenin kenarındaki yatağa taşınmasının mümkün olup olamayacağını sordu. Hemşire memnuniyetle isteğini yerine getirdi, hastanın rahat olduğundan emin olduktan sonra onu yalnız bıraktı.
           Yavaşça, duyduğu acıya aldırmadan, bir dirseğine yaslanarak dışarıdaki dünyaya bakmak üzere yatağından doğruldu adam.
           Sonunda, dışarıyı kendi gözleriyle görme zevkini yaşayabilecekti.
           Pencereden dışarı bakabilmek için yavaşça dönmeye zorladı kendisini.
           Pencere, boş bir duvara bakıyordu.
           Adam hemşireye, vefat eden oda arkadaşının pencerenin dışında görünen harika şeylerden bahsetmesine sebep olan şeyin ne olabileceğini sordu.
           Hemşirenin cevabi, ölen adamın kör olduğu ve pencerenin önündeki duvarı görmediğiydi.
           'Sanırım seni cesaretlendirmek istedi' dedi.

mutluluk hayata  olumlu bakabilmektir...