Nasıl Bir Öğretmensiniz?

her zaman daha fazlasını yapmaya çalışan bir öğretmen ve bu nedenle malesef  hiç mutlu olamayan bir öğretmen:(

iyi bir öğretmen oılduğumu düşünüyorum..
ama şartlar ve ortam müsait değil..
idarecilik yapmak istemiyorum..

Bu dünyada çocukların saflığına taaa gönülden inanmış , sevgiyle herşeyin üstesinden gelineceğine defalarca şahit olmuş, kendi doğrularını sürekli başkalarının doğrusu ile karşılaştıran kimsenin önünde düğme iliklemeyen bir öğretmenim...

  Hayatı kümülatif olarak ıskalayan, ilk yıllarında öğretmenliği pek de sev(e)meyen, doğayı, insanı ve çocukları seven,içinde sevgi kırıntıları olduğu için de; anasını babasını pek sevmese bile sınıfa girdiğinde asla öğrenci ayrımı yapmayan, perakende ama düzenli yaşamayı, yemeyi, gezmeyi, saz çalıp türkü söylerken içmeyi, içince de oturduğu gibi kalkmayı seven, hindigiller familyası gibi çok düşünüp az konuşan, memleket meselelerine kafa yoran ama bir arpa boyu yol alamamaktan ya da yurdunu aydınlatmak adına yola koyulup,28. yılında en aydınlık yeri, saç kalmayan kafası olan, normal bir yurdum öğretmeni ... ben... deniz ...
 Hadi yine iyisiniz. Çünkü, bugün, ben-den-siniz...

  Çalışkan,yenilikleri takip eden,teknolojiyi kullanan,kitap okumayı çok çok seven, bir şeyler öğretebilmek adına kendini paralayan ve yoran ama vicdanen rahat bir öğretmenim...

şu an için yorgun bir öğretmenim.

Sakin,sinirli olmayan,sınıfta sesini yükseltmeyen,sevgisini çocukların gözlerinin içine bakarak hiissettiren,adil,vicdanlı,biraz çocuk bir öğretmen

kendimi anlatmayı hiç sevmemkiii... bırakalım da çevremizdeki insalar değerlendirsin bizi...

bu başlığa yazacak birşey bulamıyorum...

her sınıfta 1 öğrenci hariç diğer öğrencileri eşit seven( o bir öğrenci herzaman favorimdir,ne kadar yanlış olsada) derse girince öğrencilerindeki gülümsemeyle yaşam destek katsayısı artan,genç bir öğretmenim

25 çocuklu yaşamayı seven biraz sabırsız sevdiklerinden uzakta olan bir köy öğretmeniyim

Bu aralar sınıf yönetimi konusunda sınıfta kalmak üzere olan bir öğretmen:) Galiba fazla güleryüzlüyüm...Kızamıyorum.. .

çocuklarını çok seven,güler yüzlü,başarılı...

Sabırlı

Nasıl bir öğretmenim?

Bu başlığa aslında çok şey yazılabilir. İlk etapta kişisel bir durumu sorguluyor gibi gözükse de konu, giderek toplumsal bir yarayı deşer gibidir aslında.

Kimse iyi bir öğretmen değilim diyemez. Bu kişinin tabiatına aykırıdır. Öyle ya, iyi öğretmen değilim diyen kişi, bulunduğu konumu da sorgulamıştır bir çeşit. Dolayısıyla, bu özeleştiri bile, içinde bir iyiye yöneliş çabası barındırır ister istemez.

Kişisel farklılıkları da göz önünde bulundurursak, iyi öğretmenin göreceli, olduğu, dolayısı ile buradan hareketle sorunun çözülemeyeceği kesindir. Öyle olsaydı, iyi öğretmen yetiştirilerek eğitim sorunları da büyük ölçüde çözülürdü. Fakat henüz böyle bir model yok sanırım.

Eğitimi önemsemeyen bir öğretmen düşünülebilinir mi? Bu imkânsız, hele hele günümüzde çok zor gibidir… Dolayısıyla sorgulamayı başka alanlarda aramak gerekir diye düşünüyorum.

Bana göre, bir işte başarılı olmak için, kişinin yaptığı iş ile iç dünyasının, benliğinin uyumlu olması gerekir. Yani bu, kişinin işi benimseyip onun bir parçası olması, onunla bütünleşmesi, kısacası özdeşleşmesi demektir.

Bu uzun girizgâhtan sonra asıl mevzuuya gelirsek, ben mevcut eğitim sistemini beğenen biri değilim. Zaten tuttuğunuz yerde elinizde kalan, mevcut eğitim sistemden memnun olan kaç kişi var ki. Dolayısıyla yaptığım birçok şeyi de benimsemeden yaptığımı düşünüyorum. Haliyle, bir iç tutarsızlık söz konusu bende… Beğenmediğim bilgiyi, beceriyi, benimsemediğim davranışları vermek durumunda kalıyorum. Bu da kişiliğimde bir çatışkıya yol açıyor. Yanlış işleyen çarkın bir dişlisine dönüyorum, deyim yerindeyse...

Bu durum beni kişi olarak çeşitli arayışlara da yöneltiyor tabi ki. Yaşanan sorunlara duyarsız kalacak değildim elbette. Üyesi olduğum sendikanın bu değişim ihtiyacını geliştirecek, giderekte hayata geçirecek araç olduğunu düşünüyorum. Kuruluşundan beri destek de verdim. Sendikalar ders kitaplarının içeriğinden tutunda hedeflenen davranışlara kadar değişim talebini canlı tutmalı, yönetimler üzerinde baskı unsuru olmalı bence. Toplumda değişim algısının cılız olduğunu biliyorum. Bunun farkındayım ama umutsuz da değilim.  Bu sitede değilse de hayatta benim gibi düşünen birçok meslektaşımın olduğunu da biliyorum.  Tıpkı deyimdeki gibi: "Taşları delen damlaların gücü değil, sürekliliğidir."

İşte beni, bu çelişik durumdan kurtaran umarım da budur sanırım…