Nazım Hikmet Ran -03 Haziran- Ölüm Yıl Dönümü...

Haziran’da ölmek zor ama ölenleri eserleriyle,
anmak bir o kadar güzel..

Dünya Şairi Nâzım Hikmet'in ölümünün 49. yıldönümü..

Bugün Pazar

Bugün pazar.
Bugün beni ilk defa güneşe çıkardılar.
Ve ben ömrümde ilk defa gökyüzünün
bu kadar benden uzak
bu kadar mavi
bu kadar geniş olduğuna şaşarak
kımıldamadan durdum.
Sonra saygıyla toprağa oturdum,
dayadım sırtımı duvara.
Bu anda ne düşmek dalgalara,
bu anda ne kavga, ne hürriyet, ne karım.
Toprak, güneş ve ben...
Bahtiyarım...

Büyük ustayı ölüm yıldönümünde saygı ile anıyoruz...


Dünyayı verelim çocuklara hiç değilse bir günlüğüne
 allı pullu bir balon gibi verelim oynasınlar
 oynasınlar türküler söyleyerek yıldızların arasında
 dünyayı çocuklara verelim
 kocaman bir elma gibi verelim sıcacık bir ekmek somunu gibi
 hiç değilse bir günlüğüne doysunlar
 dünyayı çocuklara verelim
 bir günlük de olsa öğrensin dünya arkadaşlığı
 çocuklar dünyayı alacak elimizden
 ölümsüz ağaçlar dikecekler

 21 Mayıs 962, Moskova - Nazım Hikmet Ran

  Yürek değil be çarıkmış bu manda gönünden,
  teper he babam teper
  paralanmaz
  teper taşlı yolları.
  Bir vapur geçer Varna önünden
  uy Karadenizîn gümüş telleri
  bir vapur geçer Boğaz'a doğru
  Nazım usulcacık okşar vapuru
   yanar elleri....
  

    Ruhun şad olsun büyük usta.Şiir dağarcığımda senin yerin ayrı.

Bu geç vakit
bu sonbahar gecesinde
              kelimelerinle doluyum;
zaman gibi,madde gibi ebedi,
göz gibi çıplak,
el gibi ağır
ve yıldızlar gibi pırıl pırıl
                                kelimeler.
Kelimelerin geldiler bana,
yüreğinden,kafandan,etindendiler.
Kelimelerin getirdiler seni,
                             onlar : ana,
                             onlar : kadın
                            ve yoldaş olan...
Mahzundular,acıydılar, sevinçli,umutlu,kahramandılar,
                                                                   Kelimelerin insandılar..


( başlığı güncellediğiniz için çok teşekkürler NİL35 öğretmenim )

İnsan olmak kolaydır.
Anadan doğar
bir yürek -yumruk kadar
Adam olmaktır asıl
Nazımca vuruşarak
bir yumak şiir kadar.

Yürümek

Yürümek;
yürümeyenleri
arkanda boş sokaklar gibi bırakarak,
havaları boydan boya yarıp ikiye
bir mavzer gözü gibi
karanlığın gözüne bakarak
                              yürümek!..

Yürümek;
dost omuzbaşlarını
omuzlarının yanında duyup,
kelleni orta yere
yüreğini yumruklarının içine koyup
                               yürümek!..

Yürümek;
yolunda pusuya yattıklarını,
arkadan çelme attıklarını
                            bilerek
                            yürümek...

Yürümek;
yürekten
gülerekten
          yürümek...



Nazım HİKMET

DÜNYAYI VERELİM ÇOCUKLARA
Dünyayı verelim çocuklara hiç değilse bir günlüğüne
allı pullu bir balon gibi verelim oynasınlar
oynasınlar türküler söyliyerek yıldızların arasında
dünyayı çocuklara verelim
kocaman bir elma gibi verelim sıcacık bir ekmek somunu gibi
hiç değilse bir günlüğüne doysunlar
bir günlük de olsa öğrensin dünya arkadaşlığı
çocuklar dünyayı alacak elimizden
ölümsüz ağaçlar dikecekler


Nâzım HİKMET

 Büyük ustayı sadece bugün değil şiirleriyle sözleriyle hergün hatırlıyor ve saygıyla anıyorum.

Insan ya hayrandır sana, ya düşman.
 Ya hiç yokmuşsun gibi unutulursun
Ya bir dakka bile çıkmazsın akıldan..
 
Nâzım Hikmet

Seni sevmek;karlı bir çam ormanında nefes almanın bahtiyarlığına benzer.N.hikmet

   Nazım Hikmet olmadan şiir nasıl olurdu acaba düşünemiyorum bile.Aşkı,kavgayı,insanı,memleket sevgisini (vatan haini diyenlere inat) nasıl bu kadar yalın ve güzel anlatır insan.Büyük ustayı saygı ve özlemle anıyoruz.
Seviyorum Seni
Seviyorum seni
ekmeği tuza banıp yer gibi
  Geceleyin ateşler içinde uyanarak
   ağzımı dayayıp musluğa su içer gibi

Ağır posta paketini
neyin nesi belirsiz
telaşlı, sevinçli, kuşkulu açar gibi

Seviyorum seni
denizi ilk defa uçakla geçer gibi

İstanbul'da yumuşacık kararırken ortalık
içimde kımıldayan birşeyler gibi

Seviyorum seni
Yaşıyoruz çok şükür der gibi.
                      NAZIM HİKMET

Nâzım Hikmet'in ölümünün 49. yıldönümünde saygı ile anıyoruz..

offf dedirtiyor ve öylesine dokunuyor bam teline...büyük şair...

kardeşim
 sonu tatlıya bağlanan kitaplar yollayın bana
 uçak sağ salim inebilsin meydana
 doktor gülerek çıksın ameliyattan
 kör çocuğun açılsın gözleri
 delikanlı kurtarılsın kurşuna dizilirken
 birbirine kavuşsun yavuklular
 düğün dernek yapılsın hem de
 susuzluk da suya kavuşsun
 ekmek de hürriyete
 kardeşim
 sonu tatlıya bağlanan kitaplar yollayın bana
 onların dediği çıkacak
 eninde de sonunda da...

HER GÜN UMUDU BÜYÜTÜYOR İÇİMDE NAZIM HİKMET..
NAZIM YÜREKLİ DOSTLARA SELAM OLSUN.

‘Kapıları çalan benim
kapıları birer birer.
Gözünüze görünemem
göze görünmez ölüler.
Hiroşima’da öleli
oluyor bir on yıl kadar.
Yedi yaşında bir kızım,
büyümez ölü çocuklar.
Saçlarım tutuştu önce,
gözlerim yandı kavruldu.
Bir avuç kül oluverdim,
külüm havaya savruldu.
Benim sizden kendim için
hiçbir şey istediğim yok.
Şeker bile yiyemez ki
Kâat gibi yanan çocuk…’

Nazım Hikmet