Nazım Hikmet Ran -03 Haziran- Ölüm Yıl Dönümü...

Memleket mi yıldılar mı
Gençliğim mi daha uzak?
Kayınların arasında
Bir pencere sarı sıcak.....

Nazım Hikmet

Hoşça kalın
dostlarım benim
hoşça kalın!
Sizi canımda
canımın içinde,
kavgamı kafamda götürüyorum.
Hoşça kalın
dostlarım benim
hoşça kalın...
Resimlerdeki kuşlar gibi
dizilip üstüne kumsalın,
mendil sallamayın bana.
İstemez...
Ben dostların gözünde kendimi
boylu boyumca görüyorum...
 
A dostlar
a kavga dostu
iş kardeşi
a yoldaşlar a..!!.
Tek hecesiz elveda..
 
Geceler sürecek kapımın sürgüsünü,
pencerelerde yıllar örecek örgüsünü.
Ve ben bir kavga şarkısı gibi haykıracağım
mapusane türküsünü.
 
Yine görüşürüz
dostlarım benim
yine görüşürüz...
Beraber güneşe güler,
beraber dövüşürüz...
 
A dostlar
a kavga dostu
iş kardeşi
a yoldaşlar a..!!.
ELVEDA..!!.......

Nazim Hikmet Ran

” Ne kötüdür insanın aklıyla, yüreği arasında çaresiz kalması…
Ne kötüdür an kadar yakın, bir asır kadar uzak olması..
Ve bilir misin; ne acıdır insanın bildiğini
anlatamaması…
”ben” deyip susması,
”sen” deyip ağlamaklı kalması… ”
 
Nazım Hikmet

bu şiir beni ağlatmaya yeter...doluyum bu gece...

Dörtnala gelip Uzak Asya'dan
Akdenize bir kısrak başı gibi uzanan
Bu memleket bizim!
Bilekler kan içinde, dişler kenetli
ayaklar çıplak
Ve ipek bir halıya benzeyen toprak
Bu cehennem, bu cennet bizim!
Kapansın el kapıları bir daha açılmasın
yok edin insanın insana kulluğunu
Bu davet bizim!
YAŞAMAK BİR AĞAÇ GİBİ TEK VE HÜR VE BİR ORMAN GİBİ KARDEŞÇESİNE
Bu hasret bizim!

Nazım Hikmet

Saygıyla anıyoruz...

''Mavi gözlü dev,,
ruhun şad olsun,nur içinde yat.

‘Kapıları çalan benim
kapıları birer birer.
Gözünüze görünemem
göze görünmez ölüler.
Hiroşima’da öleli
oluyor bir on yıl kadar.
Yedi yaşında bir kızım,
büyümez ölü çocuklar.
Saçlarım tutuştu önce,
gözlerim yandı kavruldu.
Bir avuç kül oluverdim,
külüm havaya savruldu.
Benim sizden kendim için
hiçbir şey istediğim yok.
Şeker bile yiyemez ki
Kâat gibi yanan çocuk…’

Nazım Hikmet

Bu şiiri okuduğumda burnumun direği sızlıyor, kalbim daralıyor.
Çalıyorum kapınızı,

teyze, amca, bir imza ver.

Çocuklar öldürülmesin,

şeker de yiyebilsinler.

Yarım asır geçti Nazım gideli çocuklar hala ölüyor (

   - BİR AYRILIŞ HİKAYESİ -
 Erkek kadına dedi ki:
 -Seni seviyorum,
 ama nasıl,
 avuçlarımda camdan bir şey gibi kalbimi sıkıp
 parmaklarımı kanatarak
 kırasıya
 çıldırasıya...
 Erkek kadına dedi ki:
 -Seni seviyorum,
 ama nasıl,
 kilometrelerle derin, kilometrelerle dümdüz,
 yüzde yüz, yüzde bin beş yüz,
 yüzde hudutsuz kere yüz...
 Kadın erkeğe dedi ki:
 -Baktım
 dudağımla, yüreğimle, kafamla;
 severek, korkarak, eğilerek,
 dudağına, yüreğine, kafana.
 Şimdi ne söylüyorsam
 karanlıkta bir fısıltı gibi sen öğrettin bana..
 Ve ben artık
 biliyorum:
 Toprağın -
 yüzü güneşli bir ana gibi -
 en son en güzel çocuğunu emzirdiğini..
 Fakat neyleyim
 saçlarım dolanmış
 ölmekte olan parmaklarına
 başımı kurtarmam kabil
 değil!
 Sen
 yürümelisin,
 yeni doğan çocuğun
 gözlerine bakarak..
 Sen
 yürümelisin,
 beni bırakarak...
 Kadın sustu.
 SARILDILAR
 Bir kitap düştü yere...
 Kapandı bir pencere...
 AYRILDILAR...


 Nazım Hikmet Ran

iyi de beni kim teselli edecek şimdi bunca şiirin ardından...ağlayacak bahane arıyordum tam oldu...

iyi de beni kim teselli edecek şimdi bunca şiirin ardından...ağlayacak bahane arıyordum tam oldu...

Ağlayın öğretmenim,ben de bahane arıyordum,en güzelini bu şiirleri buldum.Çok iyi geliyor.

Ağlayın hocam... yine Nazım şiirlerinde bulabilirsiniz teselliyi de...

Bu Vatana Nasıl Kıydılar

İnsan olan vatanını satar mı?
Suyun içip ekmeğini yediniz.
Dünyada vatandan aziz şey var mı?
Beyler bu vatana nasıl kıydınız?

Onu didik didik didiklediler,
saçlarından tutup sürüklediler.
götürüp kâfire : "Buyur..." dediler.
Beyler bu vatana nasıl kıydınız?

Eli kolu zincirlere vurulmuş,
vatan çırılçıplak yere serilmiş.
Oturmuş göğsüne Teksaslı çavuş.
Beyler bu vatana nasıl kıydınız?

Günü gelir çarh düzüne çevrilir,
günü gelir hesabınız görülür.
Günü gelir sualiniz sorulur :
Beyler bu vatana nasıl kıydınız?

1959

  Şan olsun büyük ustaya ölümünün 49. yılında.

.