Nazım Hikmet Ran'ın Şiir Ve Sözleri

''Ne ben Sezarım,
 Ne de sen Brütüssün...
 Ne ben sana kızarım
 Ne de zatın zahmet edip bana küssün..
 Artık seninle biz,
 Düşman bile değiliz..''

— Nazım Hikmet Ran

''Yüreğin kadını erkeği yoktur.
  Bir mert olanı vardır, bir de namert olanı..''

— Nazım Hikmet Ran

küsmek nedir bilir misin?
küsmek dürüstlüktür..
çocukçadır ve ondan dolayı saftır..
yalansızdır..
küsmek; seni seviyorumdur..
vazgeçememektir...
beni anlatır küsmek.kızdım ama hala buradayımdır, gitmiyorumdur, gidemiyorumdur..
küsmek; nazlanmaktır, yakın bulmaktır, benim için değerlisindir..
küsmek, sevdiğini söyle demektir..
hadi anla demektir..
küsmek; umuttur, acabaları bitirmektir, emin olmaktır..
yani,
diyeceğim o ki:
ben sana küstüm...
Nazım Hikmet RAN

Mektuplarınıza böyle mufassal tarih atın.
Öyle bir dünyada yaşıyoruz
ki en kalın kitaptan çok yazısı var :
ayın, günün ve saatın.
Merhaba, çocuklar.
Bir geniş bir büyük «Merhaba» demek,
sonra bitirmeden sözümü
yüzünüze bakıp gülerek
— kurnaz ve bahtiyar —
kırpmak gözümü...
Biz ne mükemmel dostlarız ki
kelimesiz ve yazısız
anlaşırız...
Merhaba, çocuklar,
merhaba cümleten...

NAZIM HİKMET RAN

Muşambanın üstüne resmini bir kerecik çizdim ama
Günde bin kere resmin çıktı bende tepemden tırnağıma
Fakat ne tuhaf şey hayalin ondan daha çok kalacak
Benden uzun ömürlüdür muşamba...

Sen

sen esirliğim ve hürriyetimsin, 
çıplak bir yaz gecesi gibi yanan etimsin, 
sen memleketimsin. 

Sen ela gözlerinde yeşil hareler, 
sen büyük, güzel ve muzaffer 
ve ulaşıldıkça ulaşılmaz olan hasretimsin ...

.

 Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da,
 Hatta sevda yüzünden ölmek de ayıp değil.

 Bütün iş Tahir’le Zühre olabilmekte;
 Yani yürekte…

Nazım Hikmet

 en güzel deniz
 henüz gidilmemiş olanıdır
 en güzel çocuk
 henüz büyümedi
 en güzel günlerimiz
 henüz yaşamadıklarımız
 ve sana söylemek istediğim en güzel söz
 henüz söylememiş olduğum sözdür...

 -Nazım HİKMET.

Uzaktaki şehrimin damları üzerinden
ve Marmara denizinin dibinden geçip
sonbahar topraklarını aşarak
                                        olgun ve ıslak
                                                 geldi sesin.
Bu, üç dakikalık bir zamandı.
Sonra, telefon simsiyah kapandı...
 
 PİRAYE İÇİN YAZILMIŞ :
SAAT 21-22 ŞİİRLERİ

20 Eylül 1945

Bu geç vakit
bu sonbahar gecesinde
                            kelimelerinle doluyum;
zaman gibi, madde gibi ebedî,
                                  göz gibi çıplak,
                                                 el gibi ağır
                           ve yıldızlar gibi pırıl pırıl
                                                             kelimeler.
Kelimelerin geldiler bana,
yüreğinden, kafandan, etindendiler.
Kelimelerin getirdiler seni,
                                    onlar : ana,
                                    onlar : kadın
                                                ve yoldaş olan...
Mahzundular, acıydılar, sevinçli, umutlu, kahramandılar,
                                                                kelimelerin insandılar...

Nasıl öfkelenmem düşündükçe memleketimi ,
 çırpınıyor ayakları altında bir avuç hergelenin..

Nazım Hikmet

Karşımdasın işte...
Bana bakmasan da oradasın, görüyorum seni.
Ah benim sevdasında bencil, yüreğinde sağlam sevdiğim.
Kalbime gömdüm sözlerimi, ceset torbası oldu yüreğim.
NAZIM HİKMET RAN

Biz küçükken bir büyüktük ki böyle kollarımızı açsak sığmazdı eni boyu. Sonra mı? Büyüdük. Kollarımızı açtığımızda bir kişiyi bile sığdıramayacak hale geldik. Küçülene kadar büyüdük, çok büyüdük yani. Biz olamadık bir daha. Sen, ben olduk. Büyüklük lüks değildi, zenginlik değildi. Koşa koşa büyüdük. Büyürken ne de çok küçüldük..

''EIi koIu zincirIere vuruImuş, vatan çırıIçıpIak yere seriImiş. Oturmuş göğsüne teksasIı çavuş. BeyIer bu vatana nasıI kıydınız?''

Nazım Hikmet RAN