Nazım Hikmet Ran'ın Şiir Ve Sözleri

Özledim ❤
Özlüyorum ❤
Özleyeceğim ❤

Ah benim sevdasında bencil, yüreğinde sağlam sevdiğim. Aklıma gelişini seveyim. Ne güzelde darmaduman ediyorsun beni...

Sevmek acı sevmek acı...
Gözlerin ah..ne mazi kaldı ne fani...
Hayatın tamamı acı..sevmek benim işim...
Yine de seviyorumn seni yinede büyüyor göz bebeklerim..
İşte sevmek benim işim..
işte sen işte ahh

İnsanlar işine gelince değil de vicdanına değince iyilik yapsalardı;
Bugün çıkar ilişkileri değil, gerçek sevdalar yaşanırdı ! ''

anlamak, sevgilim, o, bir müthiş bahtiyarlık,
anlamak gideni ve gelmekte olanı.

...

Gün doğmadan neler doğar dediler;
gün doğdu,
güneş doğdu,
neler doğmadı..

"Gitmek" sadece bir eylemdir.
"Unutmak" ise kocaman bir devrim ......

Korkma bana âşık olmaktan ya da çekip gitmekten. Çünkü kalbimdeki hiçbir cesedi sahipsiz bırakmadım ben.

Neylersin alışkanlık
için kan ağlarken yüzün güler
dikilitaş gibi dinelirsin yine.
Yavrum, erişmek ne müşkülmüş meğer,
anneler gibi ağlamanın yiğitliğine?

'Bir kadını anlamak,bir şarabı tatmak gibidir
Dünüyle, bugünüyle ve yarınıyla
Sizde bıraktığı, bırakacağı tatları sevmek,
Yeniden onu içebilmek arzusuyla yanıp tutuşmak gibidir....
Sarhoşun hep bir bahanesi vardır içmek için
 
O hüzünlense de içer, sevinse de...
Ama...
Aşığın bahanesi olmaz...
Amacı mutlu olmaktır sevdiği ile...
 
Öyleyse değer vereceksiniz sevdiğiniz kadına ..
Yüreğine dokunacaksınız, saçına dokunmadan önce...
Ve kadın Işığıyla, neşesiyle, kahkahasıyla başınızı döndürebiliyorsa,
Gözleri ile gözlerinizi okuyabiliyorsa...
Sevincinizi hüznünüzü paylaşabiliyorsa....
İşte o kadın sizin şarabınızdır...''

Ne acıdır insanın bildiğini anlatamaması.
‘Ben’ deyip susması, ‘sen’ deyip ağlamaklı kalması.

Büyük insanlığın toprağında gölge yok, sokağında fener, penceresinde cam, ama umudu var büyük insanlığın, umutsuz yaşanmıyor.

...

Sevebilirim,
hem de nasıl,
dile benden ne dilersen,
canımı, gözlerimi