Ne Mutlu Türküm Diyene

NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE
Osman Bey, sabah saat 7.00'de
Casio masa saatinin alarmıyla gözlerini açtı.
Puffy yorganını kaldırdı.
Hugo Boss pijamalarını çıkarıp
Adidas terliklerini giydi.
WC 'ye uğradıktan sonra banyoya geçti.
Clear şampuan ve
Protex sabunuyla duşunu aldı.
Colgate ile dişlerini fırçaladı.
Rowenta ile saçlarını kuruttu.
Bill's gömleğini ve
Pierre Cardin takımını giydi.
Lipton çayını içti.
Sony televizyonda medya özetlerini ve
flash haberleri izledi.
Citizen kol saatine baktı. Aile fertlerine
'çav' deyip
Hyundai otomobiline bindi.
Blaupunkt radyosunu açarak,
rock müziği buldu. Ağzına bir
Polo şeker attı. Şehrin göbeğindeki
Mega Center 'daki ofisine varınca,
Fujitsu-Siemens bilgisayarını çalıştırdı.
Microsoft Excel'e girdi.
Ofisboy 'dan
Nescafe 'sini istedi. Saat 10.00'a doğru açlığını yatıştırmak için
Grissini yedi. Öglen
Wimpy's Fast Food kafeteryaya gitti. Ayaküstü,
Coca Cola ve hamburgeri mideye indirdi.
Camel sigarasını yakıp
Star gazetesini karıştırdı. Akşamüzeri iş çıkışı
Image Bar' a uğrayıp
JB' sini yudumladı, sonra köşedeki
Shopping Center 'a uğradı. Eşinin sipariş ettiği
Persil Supra deterjan,
Ace çamaşır suyu,
Palmolive şampuan,
Gala tuvalet kağıdı,
Sprite gazoz ve
Johnson kolonyayı alarak kasaya yanaştı.
Bonus kartıyla ödemeyi yaptı. Hafta sonu eşi Münevver'le
Galleria 'ya giden Osman Bey,
Showroom 'ları dolaşıp
Kinetix ayakkabı,
Lee Cooper blue jean satın aldı.
Akşam evde bir gazetenin verdiği
TV Guide 'a göz atan Osman Bey, kanallar arasında
zapping yaparak,
First Class ,
Top Secret ,
Paparazzi gibi programlar izledi. Aynı anda
Outdoor dergisini karıştırdı.
Saat 22.00'ye doğru TRT'de Türk dili üzerine bir panel başladı.
Uykusu gelen Osman Bey, televizyonu kapatıp yatak odasına geçerken,
kendini mutlu hissetti. 'Ne mutlu Türk'üm diyene!' diye gerindi ve uyudu.
Hâlâ da uyuyor!!!
Ne zaman uyanacağı da belli değil!!!

galiba uymaya (uyutulmaya ) da devam edeceğiz.

Keşke, kültürel ve ekonomik yönden dışa bağımlılıktan kurtulup kendi özümüze dönebilsek.......

ellerine sağlık arkadaşım.işte budur milliyetçilik.vatan severlik.olanlarıda özelleştirme adıyla sattık zaten türkiye özel cumhuriyeti olarakta adımızı değiştirelim .hatta bide sponsor firma bulup onun adını kullanalım.sonrada "ne mutlu Türküm diyene " nutukları atalım.hatta başınızıda sıkıca kapayın bi okaldı elinizde

Biz eğitimciler olarak ne desek ne yapsak boş gibi geliyor şu dönem içinde yapacağım tek şeyvar her zaman atamın izinden gitmek.Türk olmanın şerefini öğrencilerime kazandırmak.

 

Biz eğitimciler olarak ne desek ne yapsak boş gibi geliyor şu dönem içinde yapacağım tek şeyvar her zaman atamın izinden gitmek.Türk olmanın şerefini öğrencilerime kazandırmak.

Hayır öğretmenim boş gelmesin...
Şuurlu hareket sonuç getirir.Sorunun asıl kaynağını bulmalı.Kopukluğun başlangıç noktası neresi?sorusuna doğru yanıt vermeliyiz.Yazınız size mi ait bilemiyorum ancak düşünce bazında yerden göğe doğru tespitler.Sorumluları bulma ve çözüm noktasında ise sonuç göstermemişsiniz.
Öğretmenler mi çözüm...?
Sanmam,o saydıklarınızın(ticari ürünlerin) çoğunu (şahit olduğum için rahat ve kesin yazıyorum)öğretmenlerin kendileri fazlası ile kullanıyor.
Devlet mi çözüm...?
Yıllardır okullarımızda ‘’yerli malları haftası’’kutlamaları devlet kanalı ile yapılır.Ancak o haftada bile gelen yiyeceklerin çoğu dış patentli olur.Öğretmenimizde buna ses çıkarmaz.Birde öğretmenler odasına getirerek;’’Arkadaşlar! bu benim sınıfımın ikramı...’’diyerek gururla sunar.
Medya mı çözüm...?
Buna yorum yapma gereği bile duymam.Daha demokrasisine sahip çıkamayan medya mı dilimize sahip çıkacak...?Sadece gülerim.
O zaman kim,kim,kim...?

Ben cevabını biliyorum,ancak siz bulun isterim...

nelmin öğretmenim teşekkür ederim.