Ödev Yapmayan Öğrenciler

Mevlam hepimize hayırlarla dolu bir bayram nasip etsin..Cumanız Mübarek Olsun..

Öğrencilerim bugünde dahil hiçbir gün ödev yapmıyor ve artık bu konuyu gündeme getirmiyorum.

Öğrencilerim bugünde dahil hiçbir gün ödev yapmıyor ve artık bu konuyu gündeme getirmiyorum.

 bende getirmiyorum ve şaşırmıyorum... ödev yaptıkları ve beni şaşıttıkları günleri  yazıyorum

birleştirilmiş sınıf var ama benim kafamın birleşik hücreleri kalmadı gibi:)

birazcık daha sabredin öğretmenim, 9 günlük bayram tatili hepimize iyi gelir ve bütün beyen hücrelerimiz yeniden yenilenir

Birleştirilmiş sınıftayken de ödev yapmadan, çalışmadan okula geliyorlardı, şimdi müstakilde de ( yine köy okulu ) aynen devam. Köy yaşantısından mı, veli profilinden mi kaynaklı bilmiyorum ama şehir okulları gibi değil...

Birleştirilmiş sınıftayken de ödev yapmadan, çalışmadan okula geliyorlardı, şimdi müstakilde de ( yine köy okulu ) aynen devam. Köy yaşantısından mı, veli profilinden mi kaynaklı bilmiyorum ama şehir okulları gibi değil...

mantık, düşünce sistem ve bakış açısı aynı demekki... yada aklı başında ileriyi gören kişiler heh şehirlere taşındı geriye diğerleri kaldı...

Birleştirilmiş sınıflı okullarda genelde en can sıkıcı konulardan biri ödevdir. Getirdikleriyle götürdüklerinin dengesi tartışma konusudur.

Sınıf ortamında yapabileceklerimiz sade, anlaşılır, geri dönüt içeren ve seviyeye uygun ödevler vermek, devamında ödevleri detaylı biçimde devamlı olarak aksatmadan kontrol etmek. Maalesef bunları yapmak ciddi zaman gerektiren, birleştirilmiş sınıf ortamında çok zor işler. Veli desteği olmadan sadece öğretmen kontrolüyle işler istediğimiz kıvama gelinceye kadar ki neredeyse hiç bir zaman gelmiyor  hem öğretmen hem öğrenci çok yıpranıyor. Öğretmen kontrol işini biraz bile aksatsa hemen işler tersine dönmeye başlıyor.

Gerçek olan şu ki en iyi ve başarılı öğrenciler bile, hatta öğretmen çocukları bile ebeveyn kontrolü olmazsa ödevleri savsaklamaya meyil gösterebiliyorlar. Bu konuda en temel nokta veli desteği, sonrasında öğretmen  takibidir.

haftada yalnızca bir gün ödev vermiyorum.Onu da iple çekiyorlar. Birleştirilmiş sınıf sevmediklerini biliyorum.Hiç bir katkısı olmasa bile okumaları daha iyi oluyor.Kendi başlarına yapabilecekleri zorlamayacak ödevler tercih edilmeli, o kadar işin gücün arasında da ona vakit ayıramıyorum açıkçası.Bu nedenle zorlayıcı ödevler de verebiliyorum.  Veliler konusunda tamamen katılıyorum

Bayramınız; sevgıleer, mutluluklaar, saglık ve guzellıklerle dolsun...

Nefes almak bayramdır mesela; günün birinde soluksuz kalınca anlar insan…
Görmenin nasıl bir bayram olduğunu karanlık öğretir; sevmeninkini yalnızlık…
Sızlamayan her organ, hele de burun direği bayramdır.
Bayramdır, elden ayaktan düşmemek, ...zihinden önce bedeni kaybetmemek, kurda kuşa yem olmayıp “Çok şükür bugünü de gördük” diyebilmek…
Sevdiklerinle geçen her gün bayramdır.
Küsken barışmak, ayrıyken kavuşmak, suskunken konuşmak bayramdır.
Bir kitabı bitirmek, bir binayı bitirmek, bir okulu bitirmek, kâbuslu bir rüyayı, kodeste ağır cezayı bitirmek bayramdır.
Yoğun bakımda sancılı geceyi ya da kangren olmuş bir ilişkiyi bitirmek de öyle…
Vuslat da bayramdır öte yandan…
Endişe içinde beklediğinden mektup almak, telefonda ansızın sesini duymak, deli gibi burnunda tütenin boynuna sarılmak bayramdır.
En acıktığın anda dumanı tüten bir somunun köşesini bölmek, korktuğunda güvendiğine sarılabilmek, dara düştüğünde dost kapısını çalabilmek bayramdır.
Bir sürpriz paketinden çıkan hediye, tatlı bir şekerlemede üstüne serilen battaniye, saçlarını müşfik bir sevgiyle okşayan anne bayramdır.
“Ona güvenmiştim, yanılmamışım” sözü bayramdır.
Hiç aldatmamış, aldanmamış olmak bayram…
Yeni bir sözcük öğrenmek, bir tünelin sonuna gelmek, müzmin bir işin kapısını çarpıp uzun bir yola çıkıvermek bayramdır.
Zorluklara tek başına göğüs gerebilmek, gereğinde haksızlığın üstüne yalın kılıç yürüyebilmek bayramdır.
Yeni eve asılan basma perdeler, alın teriyle kazanılmış ilk rızkın konduğu çerçeveler, yüklü bir borcun son taksiti ödenirken sıkılan eller bayramdır.
Evde yalnızlığı noktalayan insan nefesi, akşam kapıda karşılayan yavuklu busesi, sevdalı bir elin tende gezmesi, nice adağın ardından çınlayan çocuk sesi bayramdır.
Sonrasında gelen ilk diş bayramdır, ilk söz bayram, ilk adım, ilk yazı, ilk karne bayram…
Güne gülümseyerek başlamak bayramdır.
“İyi ki yanımdasın” bayram, “Her şeyi sana borçluyum” bayram, “Hiç pişman değilim” bayram…
Evlatların mürüvvetini görebilmek, eve dolu bir torbayla gidebilmek, konu komşuyla yarenlik edebilmek, akşamları eskimeyen bir keyifle çay demleyebilmek bayramdır.
Zamanı donduran eski fotoğraflara nedametsiz bakabilmek, altı çizilmiş eski kitapları aynı inançla okuyabilmek, yol arkadaşlarının yüzüne utanmadan bakabilmek bayramdır.
Alnı açık yaşlanmak bayramdır; ulu bir çınar gibi ayakta ölebilmek bayram…
Bunların kadrini bilirseniz, kıymet bilmeyi öğrenirseniz her gününüz bayram olur.
Meraklanmayın, öyledir diye size deli demezler.
Deseler de böyle delilik, bayram artığı günlerdeki nankör akıllılıktan evladır.
Her gününüz bayram olsun...

Birleştirilmiş sınıflı okullarda genelde en can sıkıcı konulardan biri ödevdir. Getirdikleriyle götürdüklerinin dengesi tartışma konusudur.

Sınıf ortamında yapabileceklerimiz sade, anlaşılır, geri dönüt içeren ve seviyeye uygun ödevler vermek, devamında ödevleri detaylı biçimde devamlı olarak aksatmadan kontrol etmek. Maalesef bunları yapmak ciddi zaman gerektiren, birleştirilmiş sınıf ortamında çok zor işler. Veli desteği olmadan sadece öğretmen kontrolüyle işler istediğimiz kıvama gelinceye kadar ki neredeyse hiç bir zaman gelmiyor  hem öğretmen hem öğrenci çok yıpranıyor. Öğretmen kontrol işini biraz bile aksatsa hemen işler tersine dönmeye başlıyor.

Gerçek olan şu ki en iyi ve başarılı öğrenciler bile, hatta öğretmen çocukları bile ebeveyn kontrolü olmazsa ödevleri savsaklamaya meyil gösterebiliyorlar. Bu konuda en temel nokta veli desteği, sonrasında öğretmen  takibidir.

Evet Öğretmenim haklısınız...Olmazsa olmaz şartlardan birisidir bu. Ödev konusu veli destsği ve sonrasında öğretmenle olur..

haftada yalnızca bir gün ödev vermiyorum.Onu da iple çekiyorlar. Birleştirilmiş sınıf sevmediklerini biliyorum.Hiç bir katkısı olmasa bile okumaları daha iyi oluyor.Kendi başlarına yapabilecekleri zorlamayacak ödevler tercih edilmeli, o kadar işin gücün arasında da ona vakit ayıramıyorum açıkçası.Bu nedenle zorlayıcı ödevler de verebiliyorum.  Veliler konusunda tamamen katılıyorum

Öğretmenim haftada birgün ödev vermemekle bence çok güzel bir uygulama yapyorsunuz. Ödevler konusunda konu ve seviyeye göre ödevlerin zorluğu ve kolaylığı değişiyor. Amaç araştırma ve ödevleri öğrencinin kendisinin yapabilmesi diye düşünüyorum...

Nefes almak bayramdır mesela; günün birinde soluksuz kalınca anlar insan…
Görmenin nasıl bir bayram olduğunu karanlık öğretir; sevmeninkini yalnızlık…
Sızlamayan her organ, hele de burun direği bayramdır.
Bayramdır, elden ayaktan düşmemek, ...zihinden önce bedeni kaybetmemek, kurda kuşa yem olmayıp “Çok şükür bugünü de gördük” diyebilmek…
Sevdiklerinle geçen her gün bayramdır.
Küsken barışmak, ayrıyken kavuşmak, suskunken konuşmak bayramdır.
Bir kitabı bitirmek, bir binayı bitirmek, bir okulu bitirmek, kâbuslu bir rüyayı, kodeste ağır cezayı bitirmek bayramdır.
Yoğun bakımda sancılı geceyi ya da kangren olmuş bir ilişkiyi bitirmek de öyle…
Vuslat da bayramdır öte yandan…
Endişe içinde beklediğinden mektup almak, telefonda ansızın sesini duymak, deli gibi burnunda tütenin boynuna sarılmak bayramdır.
En acıktığın anda dumanı tüten bir somunun köşesini bölmek, korktuğunda güvendiğine sarılabilmek, dara düştüğünde dost kapısını çalabilmek bayramdır.
Bir sürpriz paketinden çıkan hediye, tatlı bir şekerlemede üstüne serilen battaniye, saçlarını müşfik bir sevgiyle okşayan anne bayramdır.
“Ona güvenmiştim, yanılmamışım” sözü bayramdır.
Hiç aldatmamış, aldanmamış olmak bayram…
Yeni bir sözcük öğrenmek, bir tünelin sonuna gelmek, müzmin bir işin kapısını çarpıp uzun bir yola çıkıvermek bayramdır.
Zorluklara tek başına göğüs gerebilmek, gereğinde haksızlığın üstüne yalın kılıç yürüyebilmek bayramdır.
Yeni eve asılan basma perdeler, alın teriyle kazanılmış ilk rızkın konduğu çerçeveler, yüklü bir borcun son taksiti ödenirken sıkılan eller bayramdır.
Evde yalnızlığı noktalayan insan nefesi, akşam kapıda karşılayan yavuklu busesi, sevdalı bir elin tende gezmesi, nice adağın ardından çınlayan çocuk sesi bayramdır.
Sonrasında gelen ilk diş bayramdır, ilk söz bayram, ilk adım, ilk yazı, ilk karne bayram…
Güne gülümseyerek başlamak bayramdır.
“İyi ki yanımdasın” bayram, “Her şeyi sana borçluyum” bayram, “Hiç pişman değilim” bayram…
Evlatların mürüvvetini görebilmek, eve dolu bir torbayla gidebilmek, konu komşuyla yarenlik edebilmek, akşamları eskimeyen bir keyifle çay demleyebilmek bayramdır.
Zamanı donduran eski fotoğraflara nedametsiz bakabilmek, altı çizilmiş eski kitapları aynı inançla okuyabilmek, yol arkadaşlarının yüzüne utanmadan bakabilmek bayramdır.
Alnı açık yaşlanmak bayramdır; ulu bir çınar gibi ayakta ölebilmek bayram…
Bunların kadrini bilirseniz, kıymet bilmeyi öğrenirseniz her gününüz bayram olur.
Meraklanmayın, öyledir diye size deli demezler.
Deseler de böyle delilik, bayram artığı günlerdeki nankör akıllılıktan evladır.
Her gününüz bayram olsun...

                        Vee dönüş hazırlıkları başlamıştır artık. Sayılı günler çabucak geçmektedir. Bir haftalık da olsa sabahları geç kalkmanın ve hazır olan kahvaltının keyfini çıkarmışızdır. İçimizi, ailemizden, sevdiklerimizden, arkadaşlarımızdan ve çocukluğumuzu yaşadığımız şehirden ayrılacak olmanın hüznü sarmıştır. Her hazırlık yaparken bu gidişin bu defa son olması için dua ederiz.  Ama bütün bunlara rağmen hayat devam etmekte ve bizim yolumuzu gözleyen öğrencilerımiz olduğunu bilmek bizlerı birazda olsa sevindirmektedir... Trafik yoğunluğuna katılmak istemeyen ve dönüş yolunda olan herkese hayırlı yolculuklar. Mevlam hepimizi kazalardan belalardan korusun...  

                         Vee dönüş hazırlıkları başlamıştır artık. Sayılı günler çabucak geçmektedir. Bir haftalık da olsa sabahları geç kalkmanın ve hazır olan kahvaltının keyfini çıkarmışızdır. İçimizi, ailemizden, sevdiklerimizden, arkadaşlarımızdan ve çocukluğumuzu yaşadığımız şehirden ayrılacak olmanın hüznü sarmıştır. Her hazırlık yaparken bu gidişin bu defa son olması için dua ederiz.  Ama bütün bunlara rağmen hayat devam etmekte ve bizim yolumuzu gözleyen öğrencilerımiz olduğunu bilmek bizlerı birazda olsa sevindirmektedir... Trafik yoğunluğuna katılmak istemeyen ve dönüş yolunda olan herkese hayırlı yolculuklar. Mevlam hepimizi kazalardan belalardan korusun... 

...