Öğrenciye Gülümsemek Öğretmenin Otoritesini Azaltır mı?

Bu konu benim hep kafama takılmıştır.Hep düşünürüm öğrenciye her gülümseyişimden sonra; acaba ben şu anda sınıftaki otoritemi sarsan bir davranışta mı bulundum diye.Daha da açayım isterseniz konuyu.Öğrenciye samimi davranmak, aradaki o soğuk resmiyet perdesini kaldırmak acaba ne kadar doğru?Öğrenciyle bu şekilde bir iletişimin sonucunda bana bir takım zararları olabilir mi veya kendimi üzmeme neden olacak bir sonuç doğurur mu?Malum  öğretmenin hoşgörüsü çok kolay suistimal edilebiliyor.Sizler bu konu hakkında ne düşünüyorsunuz, görüşlerinizi almak isterim.

herşeyin dozunu ayarlamak gerekir.gülmeninde sınırları olmalı bence.ben bunu ayarladığıma inanıyorum.öğrenciler seviyeyi anladılar.bazen sınıfça gülmekten kırılıyoruz.düşünün birkere yolda kaybolanan kadar beni uğurluyorlar.hemde hergün el sallayarak......

çocuklar sadece gülüş ile de değil hocam...farklı açıklarımızı kullanarak da sınıftaki otoriteyi bozabiliyorlar...gülücükleri iyi dengelemekten yanayım ben..ben bir  anaokulundayım ve az gülen bir anaokulu öğretmeni düşünemiyorum..ancak çocuklar neden güldüğümü bilmeli..bazen yanlış bir davranışa karşı bile gülerek ikaz etmeye çalıştığımı anlayabiliyorlar....aslında otorite tartışmaya çok açık bir konu....saygılar...

Arkadaşlar güzel bir konu. Ben öğrencilerime karşı sürekli güler yüzlü olan birisiyim. Sınıfta bazen kendimi bir tiyatrocu gibi hissederim. Ama en önemlisi ilk baştan o gülümsemenin senden faydalanmak, zaaf olmadığını yansıtmak. Bunu sağlamak zor olabilir ama gerçekten sağlarsanız eğlenceli bir sınıf ortamı oluşur. Onlar artık anlıyorlar neye ve ne zaman gülünmesi, ne zaman susulması gerektiğini....

değerli öğretmen arkadaşlar gülümsemek,kafasını okşamak çocukta motive etkisi yaratır.tabiki bunu iyi ayarlamak gerekir.iyi ayarlayamadığınız zaman otorite sarsılır.gülümsemenin bile bir dozu vardır.bunu iyi ayarlamalı ve buna göre hareket edilmelidir bence...........saygılar

Kesinlikle otoriteyi ayarladığınızda bu gülümseme ona çok yakışacaktır.Zararının olduğunu sanmıyorum.Aksine ben çok gülerim sınıfta öğrencilerimin hareketleri banada bazen çok komik geliyo.Bazen öğretmen arkadaşımın dediği gibi kendimi bir tiyatrocu gibi hisssediyorum sınıfta.Gülmak güzel keşke hep yapabilsek!!!!

kesınlıkle azaltmaz oğrencı ıle arkadas gıbı olursunuz .öğrencı sizden korkmaz dusuncelerını rahatca acıklar bu da guzel bişi bencee..hiç gulmesek ne olurdu bi dusunsenıze sınıfı.........hayal bıle edmıyorum

Hocam ama bazen öyle olay ve durumlarla karşılaşıyorum ki inanın gülmeyi unutuyorum okulda.Bu kadarı da olamaz artık dediğim çok oluyor benim yani.Daha yolun başındayken bu mesleği yapmaktan vazgeçtiğim zamanlarım olmuyor değil.Öğrenciye soğuk ve mesafeli davranan bazıöğretmenlere bakıyorum da saat gibi işliyorlar sanki.Yani tıkır tıkır hallediyorlar her şeyi gibime geliyor.İşte bu nedenle acaba ben de mi böyle olsam diye düşünüyorum

Hocam ama bazen öyle olay ve durumlarla karşılaşıyorum ki inanın gülmeyi unutuyorum okulda.Bu kadarı da olamaz artık dediğim çok oluyor benim yani.Daha yolun başındayken bu mesleği yapmaktan vazgeçtiğim zamanlarım olmuyor değil.Öğrenciye soğuk ve mesafeli davranan bazıöğretmenlere bakıyorum da saat gibi işliyorlar sanki.Yani tıkır tıkır hallediyorlar her şeyi gibime geliyor.İşte bu nedenle acaba ben de mi böyle olsam diye düşünüyorum

SAYIN SATİYE ÖĞRETMENİM:
27 sene boyunca,öğrencilerimi gönülden sevdim.Her zaman öğrenci ile aramdaki mesafeyi korudum.Kendilerini sevdiğimi hissettiririm ama şimdiye kadar güleryüz göstermedim.Çünkü öğrencilik hayatımda hiç güleryüz görmedim.Bir el saçımı okşamadı.Şimdi çalıştığım okulda 7. ve 8. sınıflar bana "eyvah geliyor"lakabı taktılar.YANİ BÜYÜK SINIFLAR BANA "eyvah geliyor" diyorlar.Lakabım"eyvah geliyor"Hoşuma da gitmiyor değil hani."eyvah geliyor"

Gülümsemek otoritesini bozar mı bilemem ama benimkini bozmuyor.Ama gülümsememek psikolojisini bozar.(özellikle 1. kademe)

Ben ilk dersimde gülümsememin her zaman cezasını çekiyorum Tekbaba Hocam.Ama sizin bu konu hakkında böyle düşünmenize şaşırdım  aslında.Güler yüz göstermemenizin sebebi sadece güler yüz görmemeniz mi Hocam?Bence başka mantıklı nedenleriniz de var.Peki Hocam size bir soru:Nasıl başarıyorsunuz bu, öğrenciye gülümsememe işini?Ben gerçekten merak ediyorum.Çünkü bazen zorla da olsa bunu uygulamak istiyorum.

Ben köyde öğretmenlik yapıyorum.21 öğrencim var ve bunların çoğu ailesiyle kalmıyor anne babalar ilde çalışıyor çocuklar babaanne , anneanne vs. yanında kalıyor, 1.sınıf zaten çok küçükler sevgiye ,ufacık bir gülümsemeye o kadar ihtiyaçları var ki...
Evde ilgi yok şefkat yok, okula gelecek asık suratlı bir öğretmen neden okula gelmek istesin,yada derslerine daha bir hevesli çalışsın ki onu okula bağlayan bir sebep olmadıktan sonra.
Günde altı ders asık suratlı bir öğretmenle aynı sınıfta bulunmayı ben bile istemezdim...

ilk günlerde pek gülümsemem. Baştan otoriter davranıp ilerde okulda stand-up bile yaparım. Önemli olan ilk görüntü

öğrencilere gülümsemek ,onlarla gülmek aslında onların sizinle birşeyleri paylaşabildiğini gösterir.Hem gülümsemediğimizde öğrenciler birşeylere kızdığımızı anlayıp kendilerini düzeltmeye çalışıyorlar.Bizi üzdüklerini düşünüp gülmemiz için ellerinden geleni yapıyorlar.Daha dikkatli dinliyorlar dersi .

ben de gülümsüyorum öğrencilerime ve onlara değerli olduklarını hissttirmeye çalışıyorum.. sınıfta sıcak bir ortam oluşması için bence güleryüz gerekli..