Öğrenciye Gülümsemek Öğretmenin Otoritesini Azaltır mı?

SAYIN SATİYE ÖĞRETMENİM:
27 sene boyunca,öğrencilerimi gönülden sevdim.Her zaman öğrenci ile aramdaki mesafeyi korudum.Kendilerini sevdiğimi hissettiririm ama şimdiye kadar güleryüz göstermedim.Çünkü öğrencilik hayatımda hiç güleryüz görmedim.Bir el saçımı okşamadı.Şimdi çalıştığım okulda 7. ve 8. sınıflar bana "eyvah geliyor"lakabı taktılar.YANİ BÜYÜK SINIFLAR BANA "eyvah geliyor" diyorlar.Lakabım"eyvah geliyor"Hoşuma da gitmiyor değil hani."eyvah geliyor"

Eyvah geldi.... ben gülümsemenin eğitim öğretime zararından çok yararı olacağı kanaatindeyim.ama şerbeti iyi ayarlamak lazım;tekbaba hocamın güzel bir şerbetçi olduğuna inanıyorum.

ayrıca insanoğlu kızarken daha çok enerji gülerken daha az enerji harcarmış tasarruf yapmak isteyenler öğrencilerine karşı gülümsemeyi unutmasınlar.
 Saygılarımla...

Sınıfta öğrencilerle birlikte eğlenmek,onların dünyalarına girip onlarla gülebilmek sihirli değnek gibi,bir anda ortamı değiştirir.Ama dozunu ayarlayabilirsen...yoksa o değnek canını acıtabilir :)Derslerden sıkılan çocuk ve bazen bizim içinde mola gibidir birlikte gülebilmek.,molayı çok verirsen arabayı kaçırırsın.Baştan bu ayarı çocuklara sezdirip hatta söyleyerek bu denge sağlanabilir.Çocuklar anlamaz demeyelim onlar herşeyin farkında.Bazen çocuklar gerçekleri bizden daha iyi görebiliyorlar.....

Tekbaba Hocam Benim soru askıda kaldı.Bir zahmet yanıtlasanız.Merak ediyorum çünkü bu sorunun yanıtını.Birinci kademe öğrencilerine değil de ben ikinci kademe öğrencilerine karşı, bahsettiğim konu hakkındaki fikirlerinizi almak istiyorum.Şüphesiz ki 7 yaşındaki bir yumurcağa gülümseyemeyen bir öğretmen düşünülemez.Ama bizim kademedeki öğrencilerin psikolojileri biraz farklı değil mi?

Tekbaba Hocam Benim soru askıda kaldı.Bir zahmet yanıtlasanız.Merak ediyorum çünkü bu sorunun yanıtını.Birinci kademe öğrencilerine değil de ben ikinci kademe öğrencilerine karşı, bahsettiğim konu hakkındaki fikirlerinizi almak istiyorum.Şüphesiz ki 7 yaşındaki bir yumurcağa gülümseyemeyen bir öğretmen düşünülemez.Ama bizim kademedeki öğrencilerin psikolojileri biraz farklı değil mi?

SAYIN HOCAM:

2. Kademe öğrencileri artık büyüyüp erginlik çağına gelmişlerdir öyle değil mi?
Bu öğrencilerle mesafeyi iyi ayarlamak gerekiyor.BİZLER-SİZLER onlara anne-baba şefkatiyle yaklaşırız ama öğrenciler bunu daha değişik biçimde algılıyabilirler.Bu yanlış anlama,çeşitli sorunları ortaya çıkarır.

Onların çoğu hayal aleminde nelr neler kuruyorlardır "ALLAH" bilir.

Tenefüste ve bahçe nöbetinde yanımıza gelip konuşma ihtiyacı gerçekten olabilir,bazılarıda dalga geçmek,sizi-bizi görünce sırıtmak gibi tuhaf hareketlerle ve sakız gibi yapışıyor tabiri caiz ise yapışabilir konuşur, konuşur.Asla taviz vermeyerek;nasılsınız çocuklar ardundan da iyi dersler deyip yanızdan uzaklaştırmak

Ders içinde mesafeyi iyi ayarladığınız için şaka yapsanız dahi,konuya dönerkern gereksiz konuşmalarda olmayacağı gibi, sınıfa hakim olmanız daha kolay olur görüşündeyim.

Ben bazı sınıflar gördüm ki;öğretmen içerde ders anlatıyor,dinleyen öğrenci sayısı iki elin parmaklarını geçmez

Size başımdan geçen bir olayı anlatmak istiyorum. Bir hafta önce sınıfta bir şşarkı mırıldanmaya başladım ve öğrencilerimden bazıları bana gülmeye başladı. Niçin güldüklerini sordum "siz öğretmenpsiniz, öğretmenler şarkı söylemez" dediler. Şunu anlatmak istiyorum; ben güler yüzlü bir öğretmenim ve buna rağmen sadece öğretmen olduğum için öğrencilerim beni insan üstü bir varlık gibi görüyorlar. Birde onlara karşı hiç gülmezsek kendilerini bize hiç yakın görmeyeceklerdir ve bize her zaman korkuyla bakacaklardır. buda eğitim ortamı için bir dezavantaj olacaktır tabii ki. Bunun için onların yanındada normal davranmalı, gülmeli, onlara yakın olmalıyız. Tekbaba Hocam, beni yanlış anlamayın ama "eyvah geliyor" tarzı lakaplar bir öğretmen için hiç güzel değil. Çünkü aynı ünvanları kullandığımız hocalarımız oldu ve biz onları hiç sevmedik, tabii ki derslerinide. Her zaman gülme ve ciddiyetin ayarlandığı bir eğitim ortamından güzeli yoktur. Öğrencilerin birşeyler öğrenmek için bizim gülmemizede ihtiyacı var...

     SAYIN HOCAM,
     'Öğrenciye gülümsemek öğretmenin otorisini azaltır mı' sorusunu görünce,bir anda gülümsedim.Çok sevdiğim bir öğretmenim,daha ilkokul sıralarındayken gözlerimize bakıp,her ders bitiminde,ezberlenmiş bir nakarat gibi aynı cümleyi söyleyişini anımsadım.'ÇOCUKLAR,SİZLER DÜNYAYA GÜLÜMSEYİŞİNİZLE ÇİÇEK AÇTIRACAKSINIZ...'
     Kulakları çınlasın değerli öğretmenimin.Bu cümleyi söyleyen biri yüzünde asık bir ifade taşısa,sanırım yüreğime bu kadar işlenmezdi.Aynı zamanda mükemmel bir otoriteye sahipti;ama bu otorite kaşındaki çatıklıktan korkumuzdan değil,ya bizi daha az severse korkumuzdan ileri gelirdi.
      Ben gülümseyen bir öğretmenim,sabah okula gitmek için beni uyandıran alarmı duyuşumdan,son öğrencimin yanağından öpüp eve gelişime kadar.Bunun yanında da istikrarlı bir otoriteye ve disipline sahip olduğuma inanırım.
       Şiirlerde bile geçmez mi sayın hocam;BİR GÜLÜŞÜNDÜR BENİ,BİN SABAHA ÇIKARAN....
       SAYGILARIMLA....
   

arkadaşlar,ben 8 yıllık öğretmenim.gülümsemenin dışında öğrencilerimi öpüyor,sarılıyorum.otoritemde sarsılmıyor.tam tersi öğrencilerimle daha iyi iletişim kuruyorum.bu şekildeki davranışım onların çok hoşuna gidiyor.ben sevginin gösterilmesinden yanayım.

    

Öğrencilerime gülümseyerek merhaba demeyi tebesümle günaydın diyerek aynada kendime bakmaktan öğrendim. Gülümsemeyi ve tebessümü yüreğimde daimi kılan mesleğim öğretmenlik. En zevkli dersler mutlulukla (mimiklerdeki gülümseyişle)anlatılanlardadır.                    

yaklaşımlar öğrenci gruplarına göre değişir kimine sevecen kimine sert 

Ben de güler yüzlü bir öğretmenim ama bu durumu bazen olumsuz kullanılıyor özellikle 7. ve 8. sınıflarda.Sert öğretmenler daha fazla ciddiye alınıyor bence ama ne olursa olsun öğretmen öğrencilere karşı tatlı sert olmalı asık suratlı öğretmen olmak iyi bir sey değil bence.

 bugün bir öğretmen arkadaşla bu konuya değindik.Ortak nokta:öğrencilerle aramızda her zamanöğretmen-öğrenci farkını ortaya çıkarmak,davranışlarımızda o ölçüyü korumak.

Seversen içinden sevecen hocama.Yüzlerine bi gül,Allah canımı alsın bir daha ders bile çalışmazlar.Hele yok araştırmaymış,yok öğrenci merkezdeymiş,karakoldaymış,umurlarında bile olamaz.Akşama kadar oynarlar da biz nerdeyiz demezler.

gülen bir yüz daha doğrusu gülen gözlerle bakmalıyız çocuklarla  sevgimizi hissetmeliler hele de 1.kademede son katıldığım seminerde öğrenmenin gülme ortamında daha kalıcı ve kolay olduğunuanlattılar ben çocuklarla birlikte gülmenin yararına inanan onlarla birlikte gülen oldukçada sert görünebilen bir öğretmenim öğrencim bana her şeyini ama herşeyini rahatlıkla anlatır hayat o kadar kısaki bizler şanslıyız her gün gülebileceğimiz çok şeyimiz oluyor

yeri ve zamanına göre davranmak gerekir

Öğrenciye gülmek, sevmek, bir başını okşamak, öpmek, onun size sarılmasına izin vermek.
Bence hepsi yatırım.
Evinde sevgi göremeyen öğrenci, sevgiyi öğretmeninde arıyor.
Sevgi gördüğünde ise kesinlikle, öğretmeninin üzülmemesi için ,elinden gelen çabayı gösteriyor.
Tabii bunlar, ilk 5 için. Yukarsına aklım ermez. Çünkü orta ve lise ayrı bir branş. Ayrı bir uzmanlık alanı.
Tamam biraz şımarıyorlar, o kadar da olacak. Çocuk bunlar asker değilki.
Haksızsam, lütfen yazın.
Saygılarımla.