Öğretmenim, Niçin Öğretmen Oldunuz?

   
    arkadaşlar hayırlı pazarlar..
     Geçen hafta boyunca hep bu soruyla muhatap oldum.ÖĞRETMENİM .siz neden öğretmen oldunuz.?.kim istedi , kim belirliyor..? 1 .sınıf öğre ncilerinden beklenebilecek birçok soru...aynı zamanda kardeşimin üniversitede araştırma konusuymuş.
     eğer sizlerde düşüncelerinizi paylaşmak isterseniz bana ve kardeşime yardımcı olabilrsiniz.Tabiki kendi öz eleştirimizi de yapmış oluruz.iyi çalışmalar

   Öğretmenlik mesleğini sevdiğim için öğretmen oldum. Biraz zorlukları olsa dahi mesleğimden aldığım zevki herhalde başka bir yerde alamazdım. Ben bu mesleğe başlarken önümde üç seçenek vardı. Diğer iki seçenek maddi olarak öğretmenlikten çok daha iyiydi. Öğretmenliği seçtim. Tatillerde sıkılırım ama derslerin olduğu günlerde asla sıkılmıyorum. Hafta sonunun ne çabuk geldiğini bilemiyorum. Şu itirafta da bulunayım ki; (tek maaşlı olduğum için) zaman zaman niye diğer ik meslekten birini seçmedim diye aklıma geldiği de oluyor. Bu da  nadiren oluyor.
   Ne olursa olsun ben mesleğimden memnunum.

İlkokul öğretmenim sen öğretmen olacaksın dedi. O zaman aklıma koymuştum.   O öğretmenime de söz vermiştim olacağıma ve oldum. Şimdi ise öğretmenim için dua ediyorum. Böyle zevkli bir mesleği seçmeme yardımcı olduğu için. Sağolasın Mehmet AKTAN öğretmenim.

Niçin mi öğretmen oldum?
İlkokul öğretmenim ( İzmir-Aliağa- Kerime Tuncer) benim öğretmen oldugumu ögrense cok şasırır ve sevinirdi sanırım. Gizliden gizliye ona bir hayranlığım vardı hep. Belli etmezdim tabiki. Şimdi ise onun asil tavırları gözümün önüne geliyor. Bu sene ilk senem ve her ne kadar acemilik dönemi yaşasam da öğretmen olmak, öğrencilerin sevgi dolu bakışlarını almak herşeye değer... Ne mutlu bize ve bizler gibi bu duyguyu hiç kaybetmemişcesine yaşayanlara...

Çocukları çok sevdiğimi, onlara birşeyler vermenin beni çok mutlu edeceğini ve başarabileceğimi düsünerek girdim üniversiteye. İyiki girmişim, çünkü gördüm ki bu meslek benim için biçilmiş kaftan. İyiki öğretmen olmuşum. Başka hiç bir meslek beni bu kadar mutlu etmezdi sanırım.

Ben matematik dersini çok severdim.Hep kendi kendime matematik öğretmeni olmalıyım derdim.Ama ne yazıkki öss de matematik öğretmenliği değil de sınıf öğretmenliği kazandım.Sonra üniversitede matematik hocamla bunu konuşuyorduk O da bana nasılsa sınıf öğretmeni olunca da matematik anlatacaksın demişti.Şimdi 3 senedir sınıf öğretmeniyim ve en severek anlattığım ders matematik... Öğrencilerimin de en severek dinlediği ders.Ama şunu anladım ki öğretmenlik en çok da sınıf öğretmenliği güzel bir meslek.Dersin hiç önemi yok.Önemli olan öğrencilere birşeyler verebilmek...

 arkadaslar aslinda bu soruyu ben size yönelttim ama . Bugün velilerimle çay toplantısı düzenlemiştim ,içeri girdiğim anda öğrencilerimin üzerime atlayıp çığlık atışları vardı ki : utanmasam ağlayacaktımm.Ailem herzaman kızım kendini çok yıpratıyosun .bu kadar öğrencilerine ilgi gösterme diye yakarışta bulunurlardı.Ama bugün kendi gözleriylede gördülerki : öğretmen olmak sonradan sınavla kazanıp okulu bitirip yapılacak bir meslek değil!sevgi ve sabrını değirmen taşında ezip , içine de vicdanını katıp harmanlayınca oluyor...
     Aslında arkadaşlar sizin dediğiz gibi 1 .sınıfı okurken kulakları çınlasın..EMİNE KILIÇKESEN öğretmenimiz vardı.okula küçük ve 3 ay geç gitmiştim ...onu da benim okula gitmek için devamlı ağladığımiçin kabul ettiler.sıkılır tekrar evine gider demişlerdi ve duyunca önce ağladım daha sonra içimden İNŞALLAH BENDE SİZİN GİBİ ÖĞRETMEN OLURUMDA SİZİ UTANDIRIRIM demiştim...bu sözlerimi okadar içten söylemişimki :sesli söylemiş olmalıyım müdür bey kahkahalar atmaya başladı.şimdi müdür bey Mili eğt.müdürü oldu  memleketime atandığımı ilk kendisinden duydum .amirim oldu.
         Hey gidi günler der ve yine kahkaha atar..iyi ki öğretmen olmuşuz arkadaşlar.VAZİFEMİZ O KADAR AĞIR , BİR OKADARDA KUTSAL....hpimize ALLAH KOLAYLIK VERSİN..saygılarmla...

Lise yıllarımda öğretmen olmayı çok istediğimi arkadaşlarıma haykırdığım zamanları hatırlıyorum da Allah'a çok şükür bu günleri gördüm. Çok sıkıntılı günlere, kendini bilmez müfettişlere, her işi bizden bekleyen amirlere, elektriksiz , telefonsuz günlere rağmen hiç of demeden geçen yıllar. Tabi ki meyvesini öğrencilerimden fazlasıyla aldım. Çok başarılı öğrencilerim oldu. Geçen hafta, eski öğrencilerimden bir mektup aldım. Beni çok duygulandırdı. Geldiklerinde okuma yazma bilmeyen bu öğrenciler bu gün mektupla cevap veriyorlardı öğretmenlerine...
Geleceğe yön verebilecek, insan gibi insan yetiştirebilecek hatta en az anne-baba kadar etkili olabilecek ÖĞRETMENLİK mesleği benim vazgeçilmezim. Bu kadar severek yapabileceğim başka bir işin olduğunu zannetmiyorum.

Neden? Çok sevdiğim 1. ve 3.4.5. sınıf öğretmenim, lisede de coğrafya öğretmenim, benim bu mesleği seçmemdeki en büyük model oldular. Onlar gerçek birer öğretmendiler. Para kazanmak muhakkak söz konusu olsa da yüreklerini koyuyorlardı bizler için.
Onlardan gördüklerimi daha ileriye taşımak boynumun borcudur.
Allah izin verdiği müddetçe yola devam.

İlkokul öğretmenimle tanıştığım ilk günden itibaren kafama koymuştum öğretmen olmayı.Bunun için öğretmen lisesine gittim hayalimde coğrafya öğretmenliği vardı tarih öğretmenliğini okudum ama şimdi sınıf öğretmeniyim.Bundan da çok memnunum minik minik yüreklerle uğraşmak ayrı bir zevk

BU VATANDA SİZİN GİBİ ÖĞRETMENLER OLDUKTAN SONRA BU VATANA EMİNİM HİÇ BİŞEY OLMAZ SEVGİLERLE BÜTÜN ÖĞRETMENLERİME

Ben eğitim fakültesi mezunu öğretmen arkadaşlarımın en çok kızdığı her fırsatta eleştirdiği öğretmenlerdenim.Yani meslek dışından atananlardanım.Halkla İişkiler ve Tanıtım bölümünü bitirdim.Söylediklerinizi duyar gibi oluyorum herhalde'''iş bulamadın bari öğretmen olayım dedin''diyorsunuzdur.Yalan söyleyemem,başta gerçekten öyleydi. Fakat sınıfa ilk girdiğim gün'' ben yanlış bölümü bitirmişim benim mesleğim öğretmenlik olmalıymış''dedim.Girdiğim sınıftaki öğrencilerle o kadar çabuk kaynaşıp birbirimize uygun davranmaya başlamışız ki diğer arkadaşlar benim daha önce vekil öğretmenlik yaptığımı sanmışlar.aslına bakarsak mesleğe çok yabancı değilim.Babam öğretmen(şimdi emekli öğretmen)Bu mesleğe gireceğimi,çok seveceğimi lisedeyken söyleseler gülerdim fakat şimdi çok memnunum.
  Ben ve benim gibi meslek dışından atanan arkaşlarımız, ilk atandığimız günlerde çeşitli yıldırma politikalarıyla,tacizlerle karşılaştık.Hatta il milli eğitim müdürü ''devlet size sadaka verdi,bu sadakanın kıymetini bilin''dedi.Bizim eğitimci olamayacağımızı, bu işi devlet kadrosuna geçmek için kullandığımızı söylediler.Bazı arkadaşlar gerçekten de böyle yaptılar.Kendi meslekleri ile ilgili bölümlere geçtiler.Ben ise,  derse girdiğim o ilk gün karar verdim''ben herkesten çok çalışıp bu meslekte kendimi geliştireceğim,iyi bir öğretmen olacağım''dedim.İyi bir öğretmen miyim bunu bilmiyorum fakat kendimi geliştirme çabam bitmedi, bitmeyecek.İnsan yeter ki,sevsin,gönül versin,önünde dağlar bile dize gelir!Forumdaki her konuyu,gönderilen her dosyayı okumaya çalışıyorum, bilmediğim bir şeyler vardır diye.Bana şimdi'' bitirdiğin okulla ilgili bir iş mi yoksa öğretmenlik mi yapacaksın''deseler hiç düşünmem ''öğretmenlik''derim.Gerçekten çok seviyorum.Biraz geç,biraz dolambaçlı da olsa bu mesleği seçtiğim için kendimle gurur duyuyorum.Bütün öğretmenlerimi saygıyla anıyorum.Herkese saygı ve selamlar...
                       
                Işığın olmalıyım karanlıkta,
                Yürüyeceğin yolu gösteren.
                Kalemin olmalıyım elinde
                Aydınlık geleceğin resmini çizen.
                Ben sevgi olmalıyım kalbinde
                İnsanları ayırt etmeden seven.
                Anlayacağın küçüğüm,
                Ben senin öğretmenin olmalıyım...
                                   
           
               

1960 lı yıllarda Artvin 'in bir köyünde ilkokulu okudum. Okula gidip gelirken öğretmenin peşinden gider, onun bastığı yerlere (adımım yetmese de) basmaya çalışırdım. Niye ? Ben de öğretmen olayım diye. Evet şimdi 28 yıldır öğretmenim. Çocukları(yaramazlarına rağmen) seviyorum

Öncelikle bu şekilde düşünen meslektaşlarım olması beni hem sevindirdi hem de umutlandırdı.çünkü göreve bu sene başladım birleştirilmiş sınıf okutuyorum ve sınıfımın durumu beni gerçekten çok üzüyordu.Gelen öğretmenler hiç birşey vermemiş onlara.5.sınıf öğrencilerim ilk defa bu sene bölme işlemini görmüşler ve bu beni hem üzüyor hem de kızdırıyordu açıkcası,ama bugün mesleğini bu kadar seven öğretmenler gördüğüm için tekrar ediyorum mutlu ve umutluyum..
   Benim öğretmenliği seçme nedenim de ilkokul öğretmenim ama benim ki kesinlikle onu örnek aldığım için değil tam tersi onun gibi olmamak içindi.İlkokul eğitiminin bir öğrenci için çok önemli olduğunu düşünüyorum ve kaç kişinin hayatına güzel birşey katabilirsem o kadar mutlu olacağım.Onları okulu seven,düşüncelerini rahatça söyleyen öğrenciler olarak yetiştirmek istiyorum eğer bunlar olursa bence başarıda gelecektir...Saygılar   

Ben matematik dersini çok severdim.Hep kendi kendime matematik öğretmeni olmalıyım derdim.Ama ne yazıkki öss de matematik öğretmenliği değil de sınıf öğretmenliği kazandım.Sonra üniversitede matematik hocamla bunu konuşuyorduk O da bana nasılsa sınıf öğretmeni olunca da matematik anlatacaksın demişti.Şimdi 3 senedir sınıf öğretmeniyim ve en severek anlattığım ders matematik... Öğrencilerimin de en severek dinlediği ders.Ama şunu anladım ki öğretmenlik en çok da sınıf öğretmenliği güzel bir meslek.Dersin hiç önemi yok.Önemli olan öğrencilere birşeyler verebilmek...

    Arkadaşım seninle aynı durumu yaşadım. ortaokulda öğretmenim bana matematiği öyle bir sevdirdiki matematik öğretmeni olmayı istiyordum. fakat rehberlik olmadığı için lisede yanlış sınıfa yerleştirildik. ve tabiki matematik öğretmeni olamadım. sınıf öğretmeni olduk. uzun zaman annem benim matematik öğretmeni olduğumu sanıyordu. çünkü aklında öyle kalmıştı.
   niçin öğretmen oldum? ünüversiteyi kazanmak zorunda bırakıldığım için... sistem ve çevrem emrettiği için... ama öğretmen olduğum için mutluyum şimdi. öğrencilerimi seviyorum. insana birşeyler öğretmekten daha güzel ne olabilir ki...

Sadece  tesadüf mü desem; ama  bana  göre  hayat  tesadüfe  müsade etmez.Alınyazı  desem  olurmu aceba.Belki.Okul hayatımda  çok yaramazdım  ve dersi  hiç sevmezdim.Sadece  bir defterle  bitirdim  desem  aceba  kaç kişi inanır.Ama  kitap  okumayı  çok  sevdiyim için  birçok meseleyi kavramak  kolay  geliyordu.Dersaneye  bir  arkadaşımın  zoruyla  ortamı görmek  için  gittim.Derste  (coğrafya dersi) sorulan bir  soruyu  izah  ediş tarzım  öğretmen  tarafından  beğenilmişti.Abimi  tanıdığı için  dersaneye  zorla  kayıt yaptılar.Ama  sınava  2  ay  gibi kısa zaman vardı.Sınav  sonucu  gelince  bu  bölümü kazanmıştım  ama  hiç mi  hiç sevinmemiştim.Meslekte  ikinci  yılım  vede  mesleği  çok anlamlı buluyorum. Herkesi  içten  sevgilerimle..