Öğretmenim Okur Musun?

GERÇEKTEN ÇOK GÜZEL BİR ŞİİR.BEN DAHA 2 YILLIK ÖĞRETMENİM BİRLEŞTİRİLMİŞ SINIF OKUTUYORUM .AMA GENE DE ÖĞRETMENLİĞİ ÖĞRENCİLERİ ÇOK SEVİYORUM.

bir yılllık öğretmenim ama en güzel meslegi seçmişim tüm zorluklara ragmen en güzel yanı da dönem bittiginde ne kadar yol katettiğinizi ve ettirdiğinizi görmek bu muhteşemmm

çok güzel bir şiir.gerçekten çok kutsal bir mesleği yerine getirdiğimizi bir kez daha anladım.

bayıldım bu şiire

gerçekten çok güzel bir şiir.şiiri okurken öğrencilerim birer birer gözümün önündeydi sanki acaba hangisini böyle üzdüm diye tekrar şiir için teşekkürler hocam

teşekkürler. şiir çok güzel

"Bana bir harf öğretenin kırk yıl kölesi olurum."Hz. Ali

paylaşımın için teşekkür ederim

çok güzel bir şiir bu öğretmenim . Ama bazen ne kadar dikkat etsek te gözden kaçırdığımız şeyler oluyor.Acaba diyorum bende bir öğrencimin gözünde onun yaşamına yön verecek bişeyler yaptım mı?Keşke bilsek.....

 Her öğrenci birer tohum bizler için...Onları iyi tetiştirmeye çalışırsak iyi birer çiçek olur çevresi için,ama o tohuma iyi bakamazsak zehirli bir sarmaşık gibi hepimizi sarar.Hep güzel çiçekler yetiştirmenniz dileğiyle...

Harika bir şiir. sizinle paylaşmak istedim.

ÖĞRETMENİM

Sana çiçek getirdim; dikkatini çekmek için
Her sabah karşıladım; bir gülücük görmek için
Selam durdum en önde, bir günaydın bekledim;
Okan’a gülümsedin, sanki beni görmedin
Seni sevdim öğretmenim, yine de seni sevdim,
Bisikletim olsaydı, inan sana verirdim.
Sabah kırağıda geldim, buzda karda hep geldim
Çok üşüdüm öğretmenim, üşümüşsün demedin.

Hasta oldum bilerek, bunu hiç fark etmedin,
Sevgini kazanmayı bir tek ben beceremedim.
Kapılarda bekledim, tahtayı hep ben sildim
Bazen ayağa kalktım, kimi zaman eğildim
Gözümden yaş aktı bazen, kendi kendime sildim
Sana yakın olmayı bir ben beceremedim.

Yedi binlere kadar birer birer yazın dedin,
Parmaklarım tutuldu, yazmaktan vazgeçmedim,
Defterlerine baktın Aytuğ ile Figen’in
Dokuz yaprak doldurdum, ödevimi görmedim.
Şiir verdin Nalan’a, Zühal’in resmini övdün
Süreyya’ya güven verdin, beni hiç mi sevmedin?
Gücensem de öğretmenim, hiç kızmadım, renk vermedim;
Arka sıradaki Mehmet, seni seven Mehmet’in.

biz bu şiiri mezuniyet törenimizde okumuştuk.çok duygusal gelmişti bana.ama ne hikmetse bu şiiri tekrar bulamamıştım.kızmet bu güneymiş.bana birşeyler hatırlattı.hepimizin sınıfında birer ikişer mehmet yokmu?mehmetleri kazanmamız gerekiyor...

Şiir harikaydı.Öğrencinin gözünde öğretmen işte bu kadar büyüktür.Biz bu çocuklara iyi model olalım

öğretmenliğe boşuna peygamberlik mesleği denmemiş...bir insanın hayatına ışık da tutabilir karartabiliriz de....çok emek ve özveri isteyen bir meslek....ışık tutmak dileğiyle...

Harika bir şiir. sizinle paylaşmak istedim.

ÖĞRETMENİM

 

Sana çiçek getirdim; dikkatini çekmek için
Her sabah karşıladım; bir gülücük görmek için
Selam durdum en önde, bir günaydın bekledim;
Okan’a gülümsedin, sanki beni görmedin
Seni sevdim öğretmenim, yine de seni sevdim,
Bisikletim olsaydı, inan sana verirdim.
Sabah kırağıda geldim, buzda karda hep geldim
Çok üşüdüm öğretmenim, üşümüşsün demedin.

Hasta oldum bilerek, bunu hiç fark etmedin,
Sevgini kazanmayı bir tek ben beceremedim.
Kapılarda bekledim, tahtayı hep ben sildim
Bazen ayağa kalktım, kimi zaman eğildim
Gözümden yaş aktı bazen, kendi kendime sildim
Sana yakın olmayı bir ben beceremedim.

Yedi binlere kadar birer birer yazın dedin,
Parmaklarım tutuldu, yazmaktan vazgeçmedim,
Defterlerine baktın Aytuğ ile Figen’in
Dokuz yaprak doldurdum, ödevimi görmedim.
Şiir verdin Nalan’a, Zühal’in resmini övdün
Süreyya’ya güven verdin, beni hiç mi sevmedin?
Gücensem de öğretmenim, hiç kızmadım, renk vermedim;
Arka sıradaki Mehmet, seni seven Mehmet’in.

Bu şiiri ilk göreve başladığım yıl okumuştum ve gözlerim dolmuştu.....O yüzden sevgimi bütün öğrencilerimle paylaşıyorum....Birinin kalbini kırarım diye aklım çıkıyor.... bütün parmaklar havaysa eğer sırf onlar üzülmesin diye tombala çekiyorum.... Yeter ki sınıf demokratik olduğu kadar, sevgimizde demokratik olsun.....

öğrencilerimizin gözünde bizler o kadar erişilmez ve yüceyiz ki sürekli bizden bir takdir , bir dokunuş bir tebessüm, bir güzel söz bekliyorlar ve bunları yapınca çok mutlu oluyorlar gözlerinde bunu hissedebiliyorsunuz.Sınıftaki her öğrenciyi kendi çocuğunmuşçasına sahipleniyorsun bu şiir de sahiplenmeyi bir köşede bekleyen bir çocuğu getirdi aklıma ve daha dikkatli olmak gerektiğini farkettim. Teşekkürler...