Öğretmenler Neden Bu Kadar Yorgun?

Her türlü olumsuzluklara rağmen iyi ki öğretmenim diyorum.Mesleğimi ve öğrencilerimi çok seviyorum.
Bizimkisi tatlı bir yorgunluk...

her gün okula yorgun gidiyor daha yorgun geliyorum. konsantre olamıyorum. anlattığım dersten zevk almıyor, sürekli niye daha iyi olmuyor diye karamsarlığa kapılıyorum. okul bazen özellikle Pazartesi günleri beni bunaltıyor. gitmek için dakikaları sayıyorum. sanki şevkim gitmiş gibi. velilerin de saçma sapan yarın okul var mı, vay şöyle vay böyle saçmalıkları, öğretmenlerin sanki Obama vari hareketleri, kendini beğenmişlikleri, her sene velilerin hocam niye 23 Nisan etkinliklerine katılmıyoruz sitemleri, katılmak isteyince de masraflardan kaçmaları, öğrencilerin lüzumsuz tuvalete gidebilir miyim söylemleri, ayakta dolaşmaları, konuyu anlatırken sağa-sola-öne-arkaya dönmeleri, kalemle oynamaları, söz dinlememeleri, teneffüs bitince sınıfa girmemeleri, bazı velilerin bütün masrafları bana yıkması vs. vs. vs. psikolojimi de dengemi de her şeyimi de bozdu. şu an siroz hastasıyım. son aşamada. karaciğer nakli yapılacak. sesim felç oldu. ekonomiyi söylemiyorum zaten. varın siz düşünün.

Geçmiş olsun öğretmenim, Allah şifa versin.

Mehmet Hocam yazınızı okudum çok üzüldüm öncelikle Allah' tan şifa sonrada sabir diliyorum

Ben de acil şifalar diliyorum .Allah yardımcınız olsun.Ama her gün yeni bir umuttur.Yarın daha güzel olacak inşallah

her gün okula yorgun gidiyor daha yorgun geliyorum. konsantre olamıyorum. anlattığım dersten zevk almıyor, sürekli niye daha iyi olmuyor diye karamsarlığa kapılıyorum. okul bazen özellikle Pazartesi günleri beni bunaltıyor. gitmek için dakikaları sayıyorum. sanki şevkim gitmiş gibi. velilerin de saçma sapan yarın okul var mı, vay şöyle vay böyle saçmalıkları, öğretmenlerin sanki Obama vari hareketleri, kendini beğenmişlikleri, her sene velilerin hocam niye 23 Nisan etkinliklerine katılmıyoruz sitemleri, katılmak isteyince de masraflardan kaçmaları, öğrencilerin lüzumsuz tuvalete gidebilir miyim söylemleri, ayakta dolaşmaları, konuyu anlatırken sağa-sola-öne-arkaya dönmeleri, kalemle oynamaları, söz dinlememeleri, teneffüs bitince sınıfa girmemeleri, bazı velilerin bütün masrafları bana yıkması vs. vs. vs. psikolojimi de dengemi de her şeyimi de bozdu. şu an siroz hastasıyım. son aşamada. karaciğer nakli yapılacak. sesim felç oldu. ekonomiyi söylemiyorum zaten. varın siz düşünün.

Geçmiş olsun değerli öğretmenim.Rabbim şifa versin.İnşallah en kısa zamanda naklinizi olur sağlığınıza kavuşursunuz.
Bizler de yaşadığınız durumları zaman zaman yaşıyoruz.Bunun sonunda meslek hastalıklarına yakalanıyoruz.Hayırdır bu meslekte bu rahatsızlık olur mu deniyor.Fiziksel rahatsızlıklar geçiyor ama ruhen yorgunluklar geçmiyor.

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]   öğretmenim maalesef bu meslek üzüntüleri,dertleri içinde besleyen,vurdumduymaz olamayan,öğretmen veya velinin bir lafını bir tavrını günlerce kafasında büyüten sizin ve benim gibilerin mesleği değil... Bazen hangi birine üzüleceğime şaşırıyorum Arkadaşlarımın umursama kulak arkası et telkinleri hiçbir işe yaramıyor Sizden ricam, beden ve ruh sağlığınızı bu insanlara esir etmeyin onlar  hayatlarına devam ederken siz kendinizle cebelleşiyorsunuz Lütfen yanlış anlaşılmak istemem samimi paylaşımınız sonucu yazmadan edemedim Geçmiş olsun eğitimin başka bir alanına geçmeye çalışın İdarecilik,milli eğitim veya halk eğitim gibi...

Yorgunum, yorgunsun, yorgun..
Hele ki bu Nisan mayıs dönemi,sanırım bir kırılma noktası oluyor.
Yazı bizleri çok güzel özetlemiş, peki çözüm nedir? Bu kaçınılmaz yorgunluğu, bertaraf edebilmek yahut etkisini azaltmak için neler yapmalıyız, tavsiyeler ve görüşler yol gösterici olacaktır.

Bazen acaba istifa etsem baska bir meslek yapabilir miyim diyorum? 10 yilda geldigim nokta bu..
30.yilimi falan hic düşünemiyorum. Bir de bizi 60 yasina kadar calistirmayi düşünüyorlar

Bazen acaba istifa etsem baska bir meslek yapabilir miyim diyorum? 10 yilda geldigim nokta bu..
30.yilimi falan hic düşünemiyorum. Bir de bizi 60 yasina kadar calistirmayi düşünüyorlar

Aynen bende maaşın yarısını al emekli ol deseler hemen olurum heralde tükendiğimi hissediyorum.

her gün okula yorgun gidiyor daha yorgun geliyorum. konsantre olamıyorum. anlattığım dersten zevk almıyor, sürekli niye daha iyi olmuyor diye karamsarlığa kapılıyorum. okul bazen özellikle Pazartesi günleri beni bunaltıyor. gitmek için dakikaları sayıyorum. sanki şevkim gitmiş gibi. velilerin de saçma sapan yarın okul var mı, vay şöyle vay böyle saçmalıkları, öğretmenlerin sanki Obama vari hareketleri, kendini beğenmişlikleri, her sene velilerin hocam niye 23 Nisan etkinliklerine katılmıyoruz sitemleri, katılmak isteyince de masraflardan kaçmaları, öğrencilerin lüzumsuz tuvalete gidebilir miyim söylemleri, ayakta dolaşmaları, konuyu anlatırken sağa-sola-öne-arkaya dönmeleri, kalemle oynamaları, söz dinlememeleri, teneffüs bitince sınıfa girmemeleri, bazı velilerin bütün masrafları bana yıkması vs. vs. vs. psikolojimi de dengemi de her şeyimi de bozdu. şu an siroz hastasıyım. son aşamada. karaciğer nakli yapılacak. sesim felç oldu. ekonomiyi söylemiyorum zaten. varın siz düşünün.

Öğretmenim çok geçmiş olsun.Anlattığınız sınıf ve veliler ayñı benim sınıf gibi.Artık ben ne kadar ekmek o kadar köfte modundayım.Ama yine de kafamda soru işaretleri bitmedi.
Tekrar geçmiş olsun öğretmenim.Allah acil şifalar versin.

Baktım yoruluyorum,bıraktım idareciliği.. merkezden köye kaçtım.. Az öğrenci az veli az dert.. Kafa rahat.. Sağlık az da olsa yerine geldi.. Mis gibi bahçe ağaçlar yeşillik,rahat rahat kılınan cuma namazları,teneffüslerde ağız tadiyla içilen sıcak bi bardak çay,hem de kendi diktiğin büyüttüğün ağaçların arasında Kalabalık sınıflardan yüzlerce çocuk uğultusundan öğretmenlerin dedikodularından velilerin triplerinden uzakta bir köy okulu.. Tavsiye edilir önerilir... Şimdi bir de şehirdeki bütün okullar normal öğretime geçince bizim okula 500 puandan aşağı kimse gelemez.. köy dediğime bakmayın geçende belediye otobüsü bile verdiler bizim mıntıkaya,servis parasından da kurtulduk,ohh ne güzel İstanbul be

Dipnot:
Hiçbir şey sizin sağlığınızdan önemli değildir..Öncelikle sağlığınızı düşünü zira benim önceliğim hep bu oldu.. En güzel okulları verdiler de gitmedim çünkü biliyorum ki oralarda beden sağlığım gitmese de ruh sağlığımı bozacak bişeyler illa ki olacaktır.. tercihimi her türlü sağlıktan yana kullanırım..Rabbim tüm zorda kalan öğretmen arkadaşlarıma yardım etsin..Vesselam..

her gün okula yorgun gidiyor daha yorgun geliyorum. konsantre olamıyorum. anlattığım dersten zevk almıyor, sürekli niye daha iyi olmuyor diye karamsarlığa kapılıyorum. okul bazen özellikle Pazartesi günleri beni bunaltıyor. gitmek için dakikaları sayıyorum. sanki şevkim gitmiş gibi. velilerin de saçma sapan yarın okul var mı, vay şöyle vay böyle saçmalıkları, öğretmenlerin sanki Obama vari hareketleri, kendini beğenmişlikleri, her sene velilerin hocam niye 23 Nisan etkinliklerine katılmıyoruz sitemleri, katılmak isteyince de masraflardan kaçmaları, öğrencilerin lüzumsuz tuvalete gidebilir miyim söylemleri, ayakta dolaşmaları, konuyu anlatırken sağa-sola-öne-arkaya dönmeleri, kalemle oynamaları, söz dinlememeleri, teneffüs bitince sınıfa girmemeleri, bazı velilerin bütün masrafları bana yıkması vs. vs. vs. psikolojimi de dengemi de her şeyimi de bozdu. şu an siroz hastasıyım. son aşamada. karaciğer nakli yapılacak. sesim felç oldu. ekonomiyi söylemiyorum zaten. varın siz düşünün.

Psikolojiniz bozuk olduğu için anlattıklarınız gözünüzde büyüyor. Bunlar her okuldaki olağan durumlar, kendi sorunlarınızı çözebilseniz bunları da görmeyeceksiniz yada umursamayacaksınız. Siz içinizde mutluluğu yakalayınca çevrenizin de rengi pembeye dönmeye başlayacak.

Hocam sanki içimi okudunuz.Bir sürü problem,belirsizlik ne yazık ki herkesi memnun etmek mümkün değil.Canınızı sıkmayın ,oluruna bırakın.

her gün okula yorgun gidiyor daha yorgun geliyorum. konsantre olamıyorum. anlattığım dersten zevk almıyor, sürekli niye daha iyi olmuyor diye karamsarlığa kapılıyorum. okul bazen özellikle Pazartesi günleri beni bunaltıyor. gitmek için dakikaları sayıyorum. sanki şevkim gitmiş gibi. velilerin de saçma sapan yarın okul var mı, vay şöyle vay böyle saçmalıkları, öğretmenlerin sanki Obama vari hareketleri, kendini beğenmişlikleri, her sene velilerin hocam niye 23 Nisan etkinliklerine katılmıyoruz sitemleri, katılmak isteyince de masraflardan kaçmaları, öğrencilerin lüzumsuz tuvalete gidebilir miyim söylemleri, ayakta dolaşmaları, konuyu anlatırken sağa-sola-öne-arkaya dönmeleri, kalemle oynamaları, söz dinlememeleri, teneffüs bitince sınıfa girmemeleri, bazı velilerin bütün masrafları bana yıkması vs. vs. vs. psikolojimi de dengemi de her şeyimi de bozdu. şu an siroz hastasıyım. son aşamada. karaciğer nakli yapılacak. sesim felç oldu. ekonomiyi söylemiyorum zaten. varın siz düşünün.

Geçmiş olsun hocam,
karamsarlığa düşmeyin. Her şey düzelir inşallah.