Öğretmenler Sahipsiz Mi?

Sevgili arkadaşlar size bir olaydan bahsetmek istiyorum. Beni üzen ve derinden yaralayan. Bir öğretmen arkadaşımız rahatsızlığı nedeniyle 1 hafta okula gelemedi. Öğrencileri de bizlere eşit şekilde paylaştırıldı. Ben zümrelerimin hepsine saygı duyuyorum. Ama bir arkadaşımız sürekli birilerinin eksikliklerini arıyor. Sürekli eleştiriyor. Veee o arkadaşımızın sınıfına düşen öğrencilerin velilerine bu çocuklar hiç bir şey  öğrenmemiş. Çok eksikler. Okuyamazlar..vb. şeyler söylemiş. Tabii veliler hasta olan arkadaşa cephe aldı. Arkadaşımız iyileşip aramıza döndü veeeeee veliler öğrencilerini o sınıfa göndermek istemediler. Nedeni diğer arkadaşımız. Ama şuna bakın ki böyle bir şeye üzüleceğine, egosunu tatmin edip napalım işte aradaki farkı anlamışlar diyor. İnanın söyleyecek söz bulamadım. İşte biz böyle yaparsak kusura bakmayın başımıza gelen herşeyi de hak etmiş olmuyor muyuz? Sonra daniye sahipsisiz diye soruyoruz. Yorum sizin....

bu kadarı da olmaz yaa... böyle hala karakter sahibi olamamış insanların bu yaşa gelmesi zaten acı, öğretmen olması insanı eğitecek olması daha da acı...

Öğretmenin, öğretmenden daha büyük düşmanı yok bence. En büyük zararı biz kendi kendimize veriyoruz. Birlik beraberlik hiç yok. Devamlı kıskançlık, dedikodu vs. 1 doktor dayak yediği zaman binlerce doktor eylem yapıyor. Ama bizde...

her geçen yıl "sahipsiz" olduğumuzu daha derinden hisediyorum.Bu duruma yetkililer dur diyemezse hala çırpınan, uğraşan  az sayıdaki öğretmeni de kaybedecekler.Ve artık boşver, günü bitir, karışma diyenlere  hak veriyorum.Kimse bu durumdaki öğrencilerden ve eğitim sisteminden başarı beklemesin...

bu kadarı da olmaz yaa... böyle hala karakter sahibi olamamış insanların bu yaşa gelmesi zaten acı, öğretmen olması insanı eğitecek olması daha da acı...

Ne yazık ki öğretmenim. Ama müdür bile o iyi öğretmen de ondan diyerek bir anlamda destek olursa... Daha ne olsun diyoruz işte... Herkese eşit davranmayan yanlı idareci ve bu durumu kendi egosunu tatmin etmek ve sürekli başkalarının açıklarını bulmaya çalışıp karşısındakinin duygularını önemsemeyen bir öğretmen arkadaşımız...  Diğer arkadaşımız ise hala kimse kırılmasın, olsun diyebilecek kadar olgun. Daha ne söylenir...Ben ise yapılanlar karşısında şaşkın, ve arkadaşım için üzgünüm...

Ne olur arkadaşlar birlik olalım. Birbirimizin arkasında değil, yanında olalım. Bir arkadaşımız tökezlediğinde ilk elini uzatan bizler olalım. Ne olur artık öğretmenler odasında dedikodu, kıskançlık konuşmaları olmasın. Bunun yerine paylşımlar olsun. Birimize bir haksızlık yapıldığında karşımızda kim olursa olsun hep birlikte ayağa kalkalım. Birlik olmak, karşımızdakine saygı duymak, sevinçlerimizi ve üzüntülerimizi paylaşmak bu kadar zor mu? İyi ki siz değerli eğitimhane ailesi varsınız...

 Sahipsiz

Çok sahipsiz hem de çok:( ne bakanı ne velisi ne de öğrencisi bize sahip çıkmıyor. Eski saygınlığımız kalmadı.. Biz küçükken öğretmenimizden ödümüz kopardı bırak laubali konuşup dalga geçmeyi yanına bile çekinerek giderdik. Nöbetçiyken üzülerek . görüyorum ki öğrenciler hele de üst sınıflar bizi hiç takmıyor. Küçücük çocuklar bile öğretmenini tehdit edebiliyor...Emekli bir amca anlatmıştı vaktiyle sınıfında çok şımarık kendini beğenmiş vb. bir öğrencisi varmış. Bir gün artık dayanamayıp haddini bildirmiş. Çocuk seni babama söylüycem diye ağlanıp söylenerek çıkıp gitmiş. Bir süre sonra Garnizon komutanı olan babası gelmiş. Bizim çocuk bir terbiyesizlik yapmış eksik  kızartmışsın hocam diğer yanağınıda ben tamamladım demiş çocuğunu azarlayıp yerine oturtturmuş. Özür dilemis. Nerde şimdi böyle veliler.. Bırak vurmayı sesini azıcık yükseltsen bile hemen alo 147... Veliler açıkça  şunun farkına varmalı ki ana baba terbiyesi çok önemlidir. Ailede başlayan eğitim okulda devam eder ve eğitim sadece okuma yazma değildir. Benim velimi üzeni ben de üzerim diyeni, öğrencisine her türlü tavizi vereni olduktan sonra herşey olur malesef. Dayak yemeye de bıcaklanmaya da devam ederiz. Zaman çok kötü oldu malesef Allah kalabalık büyük okullarda çalışan öğretmenlerimizin yardımcısı olsun.

  Bakanlığımız, velilerimiz, toplumumuz, diğer meslek grupları yanımızda değil, yaşları büyüdükçe öğrencilerimiz de bu listeye ekleniyor. Geriye biz kalıyoruz ama bizler de meslektaşlar olarak çoğu zaman birbirimizin önüne engeller koyuyor, başarılarımızı çekemiyoruz, kara günde destek çıkmıyoruz ne yazık ki( istisnalardan özür dilerim)
     Sadece bakanlığın sahip çıkması yeterli aslında...Ön teker nereye giderse arka tekerler de oraya gidiyor, baştakilerin yaptığı aşağılayıcı, küçültücü bir hareket zincirleme olarak diğer domino taşlarını harekete geçiriyor. İş başta bitiyor yani...

öğretmenden başka hiç bir memur sobaya odun , kömür temin etmek için sağa sola yalvarıp , para toplayacağım diye uğraşmaz.Kliması vardır ve ısınamaz bir de ayağının altına elektrikli soba koyar............
Öğretmenden başka hiç bir memur iş yerinin temizliğini kendisi yapmaz, temizlik görevlisi bulacağım diye uğraşıp , para toplamaya çabalamaz.Farkında bile olmadan temizlenir iş yeri..........
öğretmenden başka hiç bir memur iş yerinin boyası , badanası , tamiri ile uğraşmaz .haberi bile olmadan yapılır...........
öğretmen bütün bunlarla uğraştığı gibi sadece öğrencilerini değil köyünü , çevresini aydınlatmay çalışır. Aslında bütün bunlar zor gelmez .
Sadece ve sadece saygı görmek ve değer verilmesini ister....

ama ne olur veli öğrenci bakan yoldan geçen herkes bizi küçümser

öğretmenden başka hiç bir memur sobaya odun , kömür temin etmek için sağa sola yalvarıp , para toplayacağım diye uğraşmaz.Kliması vardır ve ısınamaz bir de ayağının altına elektrikli soba koyar............
Öğretmenden başka hiç bir memur iş yerinin temizliğini kendisi yapmaz, temizlik görevlisi bulacağım diye uğraşıp , para toplamaya çabalamaz.Farkında bile olmadan temizlenir iş yeri..........
öğretmenden başka hiç bir memur iş yerinin boyası , badanası , tamiri ile uğraşmaz .haberi bile olmadan yapılır...........
öğretmen bütün bunlarla uğraştığı gibi sadece öğrencilerini değil köyünü , çevresini aydınlatmay çalışır. Aslında bütün bunlar zor gelmez .
Sadece ve sadece saygı görmek ve değer verilmesini ister....

Sonuna kadar katılıyyorum hocam... Devamında da izninizle bir şeyler eklemek istiyorum...
Köyde dediğiniz bütün bu çalışmaları yapanlardan biri olarak; ve gözlemlerim sonucunda şunları da gördüm.
* Köy yerinde, mesleğinin baharında, tek başına Ferhat aşkıyla dağları delenler; neden merkeze geldikten sonra aynı idealizme sahip olmazlar.
Köylerde veliler bırakın bizi gaza getirmeyi, eğitim vermeyelim, çocuğu okula gelmesi için zorlamayalım diye uğraşırken; şehirdeki velilerin hepsi olmasa da en azından %25'i ilgili veliler varken; okulun ortamı köydekine göre daha iyiyken neden daha az çalışılır?
* Tek öğretmenli bir okulda, okul öğretmenin imkanlarıyla yenilenirken; merkez okulada 30 öğretmenin olduğu bir yerde nasıl olur da çay parası; tuvalet kağıdı parası bile sorun edilebilir.
*İşin ilginç tarafı aynı öğretmenler köydeyken kazandıklarını eğitim uğrunda harcamaktan hiç gocunmamışlardır.
*Arkadaşlar yanılıyor muyum bilmiyorum ama; toplumun her kesiminde gördüğüm rehavete kavuştukça kendini bırakma; bizim mesleğimize de bulaşmış durumda diye düşünüyorum.
*Büyük okullarda idealist öğretmenlerin önünü de yine geçmişinde zor şartlarda çalışmış müdürler kapatıyor; onun başarılı olmasını istemiyor. Aynı öğretmene üstünlük taslamak isteyen müfettiş ona iyi bir söz söylemekten korkuyor. Aynı okuldaki zümresi "oooof durduk yere iş çıkarıyor; şimdi idare bizden de isteyecek, sırf yağ çekmek için yapıyor." diyerek meslektaşının azmini kırıyor.
*Önemli günlerde, bayramlarda idealist öğretmenin sırtına yükleniyor herşey... "Sen yaparsın edersin vb." tutumlarla bu öğretmen "30 kişinin içinde niye tek ben" anlayışına girerek o da idealistliğinden soğuyor.
*Köyde fedakarlıklarıyla kahramanlaşan öğretmen; büyük okullarda iş göremez hale gelip; normal memur gibi; işimi yapar, maaşımı alırım. Kimsenin etlisine, sütlüsüne karışmam. Azıcık aşım, ağrısız başım. Bunca zaman çalıştım da ne oldu? Kadir kıymet mi bildiler? Başta zümrem olmak üzere arkadaşlarım bana gıcık oldular. Bu kadar çalışıp çevresiz kalacağıma dostlar edineyim bari... vb vb vb...
nedenlerle bitiriyoruz mesleğimizi...
Bu toplum neden çalışanı sevme?...
Bu toplum neden bilim adamını yurt dışına kaptırır?
bu toplum neden bir zamanlar çitçiliği hakkıyla yaparken, şimdi aldığı tarla parasını, mazot parasını, ŞNT'sini vb kahvehanelerde harcar?
Bu toplum nerede, nereye gidiyor?
Sonumuz? ? ? ?

sahibe ihtiyacımız yok bence. sesimizi duyurabilmek mesele

okul bahçesine girer girmez öğretmeeeniiim diye koşup gelen öğrencilerimiz var ya o yeter..bu mesleği bu hale getirenler utansın...

mavimuallim öğretmenim ben yazdıklarınızın her harfine katılıyorum ve diyorum ki bu ülkenin en büyük sorunu yönetici kademesinin kalitesizliğidir.motive edilmeden ülkeye bu kadar yarar sağlıyorsak birde motive edilsek kim bilir neler olur.

öğretmenden başka hiç bir memur sobaya odun , kömür temin etmek için sağa sola yalvarıp , para toplayacağım diye uğraşmaz.Kliması vardır ve ısınamaz bir de ayağının altına elektrikli soba koyar............
Öğretmenden başka hiç bir memur iş yerinin temizliğini kendisi yapmaz, temizlik görevlisi bulacağım diye uğraşıp , para toplamaya çabalamaz.Farkında bile olmadan temizlenir iş yeri..........
öğretmenden başka hiç bir memur iş yerinin boyası , badanası , tamiri ile uğraşmaz .haberi bile olmadan yapılır...........
öğretmen bütün bunlarla uğraştığı gibi sadece öğrencilerini değil köyünü , çevresini aydınlatmay çalışır. Aslında bütün bunlar zor gelmez .
Sadece ve sadece saygı görmek ve değer verilmesini ister....

ne kadar güzel tespitler yapmışsınız.

9 yilimi fedakarlikla gecirdim. Kendi cocugumu es gectim ogrencilerim icin. Aferin desinler diye degil sadece vicdan ve meslek aski diyelim. Ama bu yil yasadklarimdan sonra ben de sadece derse girer cikarim diyorum.
3 yili icli disli gecirdigim velilerim oglumun ameliyati icin izin aldigimi ogrenince gecmis olsun yerine okula ne zaman geleceksiniz dediler. Vay emeklerime... Ben onlarin cocuklarini gozumden sakindim oysa ki. Hakkimi helal etmiyorum ve evet ogretmen SAHİPSİZ ve DEGERSİZ