9 yilimi fedakarlikla gecirdim. Kendi cocugumu es gectim ogrencilerim icin. Aferin desinler diye degil sadece vicdan ve meslek aski diyelim. Ama bu yil yasadklarimdan sonra ben de sadece derse girer cikarim diyorum.
3 yili icli disli gecirdigim velilerim oglumun ameliyati icin izin aldigimi ogrenince gecmis olsun yerine okula ne zaman geleceksiniz dediler. Vay emeklerime... Ben onlarin cocuklarini gozumden sakindim oysa ki. Hakkimi helal etmiyorum ve evet ogretmen SAHİPSİZ ve DEGERSİZ
Geçmiş olsun öğretmenim... Emeklerinize aldığınız gizli bir dua bile çocuğunuzu daha iyi bir yaşama götürecek güçtedir diye düşünüyorum...
Sizin çocuğunuzun suçu olmadığı gibi; o çocukların da suçu yok...
Siz idealizminizi kaybetmeyin. Çok çok dua almak önemli değil bence; içten, samimane, derinden bir dua, bir yakarış sizin için belki hayatınızı değiştirecektir... Belki bir çocuğun yürekten dileyeceği bir dilek sizin için... Belli mi olur?
Yılmayın lütfen... Herkese rağmen...