Öğretmenlerimiz !!!

Öğretmenler yaşadıkları toplum içinde ne kadar etkili olduklarının farkına varmak zo-rundalar. Hiçbir ekonomik ve sosyal güç, bir öğretmenin toplumsal değişim ve dönü-şüm üzerindeki etkisinin yerini alamaz
Geleceğe hükmetmek isteyen milletler, öğret-menleri vasıtasıyla, gelecekleri olan yeni nesillerin eğitimine, silahlanmaya verdikle-rinden çok daha fazla önem vermek zorundadır.

Öğrencilerinin gözlerinin içine bakarken, ülkesinin ve insanlığın geleceğini görmeyen bir öğretmen, mesleğinin öneminin farkına varamamış demektir. Öğretmen, tohumun içinde ormanı görebilen insandır. Düşünürün dediği gibi, bir elmanın yüreğinde gizle-nen tohum, görülmez bir elma bahçesidir.

İşlenip, yoğurt veya peynir yapılmayan süt “zehir” olur. Mayasında “Meslek Bilinci” olmayan eğitimcinin ihmali değil midir ’süt’ün bozulmasına sebep olan? Sütün özün-de fayda da vardır zararda. İnsanlara zarar vermesi için değil, faydalı olması için ya-ratılmıştır süt. Fayda, “bilinçle” işlenmediği zaman “zarar” olur. Bir ineğin yediği “ot” gibi bir bitkinin “süte” dönüştürülmesi bile düşünmeye değmez mi?

Eğitimci için “Meslek Bilinci”, “Meslek Bilgisinden” çok daha önemlidir.

Bir sanatkâr düşünün; yaptığı heykele bakıp “hammaddesinde iş yok” desin.

Bir ressam düşünün ki, yaptığı resim için “Boyalar kalitesiz, tuval çok kötü” diyerek eserini kötülesin.

Bir mimar düşün ki, yaptığı eserin karşısına geçip, “Hiç iş yok bu eserde” diye şikâ-yette bulunsun.

Dünyada hiç kimse, heykeldeki kusuru, “hammadde de” bulmaz, heykeltıraşı suçlar.

Dünyada hiç kimse beğenmediği resim için boyanın kalitesini eleştirmez, ressamı suçlar.

Dünyada hiç kimse meydana getirilen eseri suçlamaz, suçlu mimardır.

“Bu çocuklardan adam olmaz!” demeye hiçbir öğretmenin hakkı olmamalı. Bu toprak-ta çiçek yetişmez diyen bir bahçıvan, o bahçeden verim alabilmek için terlemez. “Ben yorulursam, ben uğraşırsam, ben ter dökersem bu bahçeden verim alabilirim” düşün-cesiyle hareket eden her bahçıvan mutlaka olumlu sonuç alacaktır. Tarih şahittir ki, bu topraklar ve bu iklim Fatihler yetiştirmeye müsaittir.

Tüm öğretmenlerin kulaklarına küpe olması gerektiğine inandığım bir sözle bitirmek istiyorum.

“Küflü ekmekten penisilin iğnesi yapılabiliyorsa, her insandan mutlaka faydalı bir şeyler olur.”

Ahmet Tesnimî ( [linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] )

Bu başlığı görünce aklıma ilkokul çğretmenim geldi.Ne çok emeği varmış üzerimde bunu şimdi meslektaşı olarak daha iyi anlıyorum.
Öğrenciler yaramazlık yaptıklarında ya da sabrımın sınırlarını zorladıklarında hemen aklıma Yıldız Ertosun öğretmenim geliyor.Onun bana karşı sabrı ve duası "İnşallah öğretmen olursun beni anlarsın"

Benim de aklıma Birgül KOCA öğretmenim geliyor.Hocam sizi aradım ama emekli olmuştunuz bulamadım. Eğer bir şekilde mesajımı okursanız; sizi taklit ettiğimi bilmenizi isterim. Emeğiniz için teşekkürler.Dışarıya dönük olmamı siz sağladınız

yazıyı okuyunca öğretmen olduğum için tekrar gurur duydum.bir öğrencimiz belki ülkemizin yönünü iyi yönde geliştirecek.bunu düşünmek bile çok güzel.

coffiner sen ne güzel adamsın öle...
olduğu gibi,adam gibi adam duygu yüklü adam €bru

coffiner duygu yüklü adam...
tüm yazdıklarını beğenerek okudum emeğine sağlık €bru

güzel ve duygu yüklü bir yazı. İyi ki öğretmenim.

coffiner öğretmenim öyle bir konu seçmişsinizki takdire şayan umarım bakan gözleri görür,işiten kulakları duyar, konuşan dilleri anlatır hale getirir.

Çok etkileyici bir yazı..iyi ki bu mesleği seçmişim

Teşekkürler Coffiner Öğretmenim.insan Ne Kadar Bilirse Bilsin Tekrar Tekrar Duymakta Duyurmakta Çok Fayda Var.her Gün Örnek Yaşantılardan Birer Tane Okuyup Okuyup Sınıfa Girsek Eminim Daha İstekli Dersler İşleyeceğiz.allah Yüzümüzü Karartmasın.......

Çok güzel bir yazı. Periyodik aralıklarla okunmasında fayda var. Teşekkürler öğretmenim.

Çok güzel bir yazı. Periyodik aralıklarla okunmasında fayda var. Teşekkürler öğretmenim.

Aynı düşüncedeyim.

 ögretmen oldugum icin cok mutluyum....

coffiner öğretmenim çok güzel dile getirmişsiniz. okula yazınızı götürüp arkadalara okutacağım

Ebeveynlere Ve Öğretmenlere

       Velilere,

Okullar ancak ebeveynlerin, çocuklara altı sende veya okula başlayana kadarki sürede, öğrettiklerine destek olurlar.

Çok kısa zamanlarında çok fazla şey yapmaları gereken ebeveynlerin, bu yaşadığımız çağda (dikkatlerini vermeleri gereken onca işleri olmazsa?!), öğretebilecekleri şeyleri yan gelip yatarak, okulların öğretmelerini beklemeleri yada öğrenmek için okul çağını beklemeleri, kolaycılık ve hedefsizliktir. Biz öğretmenler, bunun yanlış bir yol olduğunu ve yanış bir intiba olduğunu her fırsatta ve her zeminde anlatmalıyız.

Meselâ uzun bir günün ardından yorgun ve argın bir şekilde eve dönen anne veya babanın yapmak istediği kanepeye yaslanıp televizyon seyretmek veya kahveye gitmek olabilir. Öğrencilerimiz ise derslerine yardım edilmesini isteyebilir. Yapılacak kolay şeylerden biri onu başımızdan savıp; "arkadaşlarından yardım al, internetten bak, ben bilmiyorum, yorgunum git başımdan..." gibi cevaplarımız olabilir.

Lakin yapılacak en doğru şey, televizyonun düğmesini kapatmak, kahve ve mahalleye gitmeyip, öğrencimizle yapabileceğimizin en iyisini yapmak ve ilgilenmek olacaktır.

...

Velilerimize çocuklarımızın ahlâkî gelişimi için sorumluluk yüklenmeliyiz. Her şeyi okulların yapmasını beklememiz doğru bir davranış değildir. İlk örnek öğrenciler için ebeveynleridir. Ondan sonra diğerleri gelir.

...

Öğretmenlere,

Kendimizi öğretmenliğe ve öğrenci rehberliğine adamalıyız. Biz öğretmenler çocukların geleceğini yazıyoruz, silinmez bir zemine ve silinmez bir kalem ile.

Öğretmenler olarak, çocuklarımızı yetiştirirken kendi nesillerimizi yetiştirdiğmizin şuuru ve çabası ile hareket etmeliyiz.

Çocuklar yontulmamış mermerler gibidirler. Yetenek açısından yontulmamış ve potansiyel açısından da zengindirler. Öğretmen işte bu mermeri işleyen, şekil veren; kıran ve bir moloza can veren kişilerdir. Taş işçisidir, öğretmen. Veya iyi bir heykeltıraştır.

Çocuklar bir soğan gibidirler. Tam ortasında, gerçek benlikleri ve yetenekleri vardır. Öğretmenler soğanların kabuklarını tek tek soymalıdırlar. Soğanı kırmamalı, ezmemeli ve kesmemelidirler.

Zihniyet Değişmeli ve Hedef Tespit Edilmeli

Öğretmenler yaşadıkları toplum içinde ne kadar etkili olduklarının farkına varmak zorundadır.

Hiçbir ekonomik ve sosyal güç, bir öğretmenin toplumsal değişim ve dönüşüm üzerindeki etkisinin yerini alamaz.

Geleceğe hükmetmek isteyen milletler, öğretmenleri vasıtasıyla, gelecekleri olan yeni nesillerin eğitimine, silahlanmaya verdiklerinden çok daha fazla önem vermek zorundadır.

Öğrencilerinin gözlerinin içine bakarken, ülkesinin ve insanlığın geleceğini görmeyen bir öğretmen, mesleğinin öneminin farkına varamamış demektir.

Öğretmen, tohumun içinde ormanı görebilen insandır.

Bir elmanın içerisinde gizlenen tohum, görülmez bir elma bahçesidir.

İşlenip, yoğurt veya peynir yapılmayan süt "zehir" olur.

Mayasında "meslek şuuru" olmayan eğitimcinin ihmali değil midir sütün bozulmasına sebep olan?

Sütün özünde fayda da vardır zarar da. İnsanlara zarar vermesi için değil, faydalı olması için yaratılmıştır süt.

Fayda, "şuurla" işlenmediği zaman "zarar" olur.

Bir ineğin yediği "ot" gibi, bir bitkinin "süte" dönüştürülmesi bile düşünmeye değmez mi?

Eğitimci için "meslek şuuru", "meslek bilgisinden" çok daha önemlidir.
       Bir sanatkâr düşünün; yaptığı heykele bakıp "ham maddesinde iş yok" desin.

Bir ressam düşünün ki, yaptığı resim için "boyalar kalitesiz, tuval çok kötü" diyerek eserini kötülesin.

Bir mimar düşün ki, yaptığı eserin karşısına geçip, "hiç iş yok bu eserde" diye şikâyette bulunsun.

Dünyada hiç kimse, heykeldeki kusuru, "hammadde de" bulmaz, heykeltıraşı suçlar.

Dünyada hiç kimse beğenmediği resim için boyanın kalitesini eleştirmez, ressamı suçlar.

Dünyada hiç kimse meydana getirilen eseri suçlamaz, suçlu mimardır.

"Bu çocuklardan adam olmaz!" demeye hiçbir öğretmenin hakkı olmamalı.

Bu toprakta çiçek yetişmez diyen bir bahçıvan, o bahçeden verim alabilmek için terlemez.

"Ben yorulursam, ben uğraşırsam, ben ter dökersem bu bahçeden verim alabilirim" düşüncesiyle hareket eden her bahçıvan mutlaka olumlu sonuç alacaktır.

Tarih şahittir ki, bu topraklar ve bu iklim Fatih' ler yetiştirmeye müsaittir.

"Küflü peynirden penisilin iğnesi yapılabiliyorsa, her insandan mutlaka faydalı bir şeyler olur."

Nasıl beklerse tarlada başaklar önce "buğday" sonra "un" olmayı, öylece bekler çocuklar, zamanın çarklarınca öğütülüp "insan" olmayı.

Zamanın çarkları döndükçe kimimiz un oluruz kimimiz un-ufak.

Selam ve dua ile kalın.

Ahmet TESNİMÎ