Öğretmenlikten Bıktım Dedirten Şeyler

Öğrenciler dışında her şey soğutmaya yetiyor zaman zaman.

Bende merkezde biraz kenar bir mahalledeyim.Ama aynı şeylerden bıktım Veliler artık elinde telefonla geziyor en ufak hatanda linç edilmen imkansız değil artık.Gece gündüz okuldan çıkmıyorlar.Kadınları anlarım belki çalışmıyordur ama erkek velilerin işi gücü yok mu meraktayım.Sürekli okulda olanlar var.Bunlar nerden para kazanıyor ki okulda çocuklar kadar vakit geçiriyorlar.
Köy hayalim benimde var nasip olur inşallah.Sırf gösteriş için yapılan herşeyden bıktım.Farklı alanlarla uğraşmaya başladım.Kısmetim varsa başarabilirsem bırakacağım bu işi.Emekliliği beklersem kafayı sıyırabilirim çünkü.Okulu çok seviyorum ama artık gerçek öğretmenlik yaptığımızı düşünmüyorum.Herşey şova dödü.Onu da ben sevmiyorum.Ya nasip artık.

Köyde bir sınıfı boya, her öğrenciye bir kitap hediye et, çiçek dik kıymetin olur ama merkezde asla.Bu sene denedim doğru imiş.Köyde bol bol okuyup kitap yazacağım.

Bugünkü canlı dersimde bir tane hassas kızım söz hakkı verdiğim halde birkaç kere cevap vermedi.Sanirim kırıldı bir davranışıma,sözüme diye düşünüp dersin sonunda istemeden kırdıysak seni özür dileriz diye dersi bitirdim.Dersin sonunda mesaj atti.Ogretmenim özür dilemenize gerek yoktu, sadece negatifim mutsuzum bugün demiş.
Dayanamadım aradım meğer okulu ,beni ,arkadaslarini cok özlemiş duygulanmis...
ÖGRETMENLIKTEN BIKMADIM ...HİÇ BİR ŞEY DE BIKTIRAMAZ BU KÜÇÜK KALPLER OLDUKTAN SONRA...

Mesai arkadaşları öğretmenlerin, seni müşteri olarak görmesi. Bazısı tarlasında bahçesinde yetiştirdiği ürünü, kimisi dahil olduğu network kozmetik şirketinin ürününü sana satmaya çalışır. Tamam paraya ihtiyacın olabilir, ek iş yapabilirsin de öğretmenler odasını ticarethaneye çevirmek hiç hoş değil. Satışını okul dışında yapmalısın. hiç etik durmuyor, ürünleri masanın üstüne koyup şu fiyattan satıyorum ya da bir ürünü almak için ısrar edip almayınca tavırların değişmesi. İnsan bu tipleri görünce insan bıkıyor.

Bir mucize olsa da 1 defaya mahsus emekli olmak isteyenleri emekli ediyoruz deseler ...
Cahiller bir yandan ,çok bilmişler öte yandan bıktırdılar bizi meslekten.. Allahım sen yardımcımız ol.

Yıllarca köyde çalıştım.Çok şükür şikayetçi de değilim.Velilerim de fena değildi.Özellikle ilk görev yerimdeki velilerim çok iyiydi,halen görüşürüz.Genelde köy çocukları saygılı oluyorlar.Beni asıl yoran yıllarca her gün yol gidiyorsun.Torpillinin biri geliyor yok beni yol tutuyor vs. gibi sebeblerle hop merkeze görevlendirme.Kadrosu bizde kimse gelemiyor yerine.Biz git gel devam.İşte bu haksızlıklar beni yoruyor....

benimde ilk çalıştığım ilçe öğretmenlerin kadrosunu bırakıp gittiği yerdi benim yerime dağ köyüne atanan öğretmen hemide stajyer hemen ilçe merkezine aldılar sonra oraya kadın ücretli öğretmen verdiler bizde zaten kimin kadrosu hangi okulda kim nerede çalışıyor muamma idi sonra o yöneticileri toplantılarda gelde ciddiye al lakin onlarda siyasilerin emir kolu bir yandan da üzülüyor insan

benimde ilk çalıştığım ilçe öğretmenlerin kadrosunu bırakıp gittiği yerdi benim yerime dağ köyüne atanan öğretmen hemide stajyer hemen ilçe merkezine aldılar sonra oraya kadın ücretli öğretmen verdiler bizde zaten kimin kadrosu hangi okulda kim nerede çalışıyor muamma idi sonra o yöneticileri toplantılarda gelde ciddiye al lakin onlarda siyasilerin emir kolu bir yandan da üzülüyor insan

Şahsen ben üzülmezdim. Birinin öbürünün kuklası olacağıma hiç idareci olmazdım. İdareci olmayı kabul ettiklerine göre kendilerinin o durumu düşmelerine razılar demek ki. Eğilip idareci olmaktansa dik durup dağ köylerinde çalışmayı yeğlerim.

O yüzden sayın hocam bir hesap günü var. Bir yaratıcı ve hesap günü olmaması o kadar saçma olurdu ki. İnsan gibi yaşayan da ölüp toprak olacak. Haksızlık yapan insanlara zülmeden de ölüp toprak olacak. O zaman hayatın ne anlamı var. Hem biz  bu dünyada en mükemmel adalet sistemini kuralım. Asla adaleti tam sağlayamayız. Basit bir örnek: adam komşusunun herhangi bir haksızliğına maruz kaldı. Kurduğumuz adalet sisteminin o kişiye hakkını vereceği gün o kişi kalp krizinden öldü. Kışi hakkını alamadı. Eee o zaman bir hesap günü olmasından daha doğal ne olabilir. Özellikle torpile meraklı meslektaşlarıma seslenmek istiyorum. Hal böyleyken torpille başkasının hakkını yiyip niye zavallı duruma düşüyorsunuz. İnanın üç günlük rahat hayat için sonsuz rahatlığı istemiyorsunuz. İşte bu zavallılıktır.

Hiçbirşey yapmadan dedikodu yapan öğretmenlerle aynı okulda çalışmak,çocuğu ile ilgilenmeden bizi bakıcı gibi gören veliler ve en ufak hatada şikayet edilip uğraşmak.

Sene başı sınıf seçimi ve ders programı stresi.sürekli okula yeni öğretmen gelip programın değişmesi.bazılarının programının kitap gibi oluşu benimkinin bol pencereli.seminerlerde boş boş oturmak.sene sonları sınıfta 2 3 öğrenci olması.

Bıkmadım, bıkmadan da emekli olurum inşallah. Her işte sıkıntılar olacaktır muhakkak.Dikenlere rağmen gülü sevmek önemli olan.

Hiçbirşey yapmadan dedikodu yapan öğretmenlerle aynı okulda çalışmak,çocuğu ile ilgilenmeden bizi bakıcı gibi gören veliler ve en ufak hatada şikayet edilip uğraşmak.

Dedikodu yapan ve tamamlayayım .........
üst büro amirliğine de ispiyon bilgi verenlerde cabası.

Hocam ankaraya geldim eş durumundan  ilçesine verdiler  il emri vardı o zaman 10 senedir kaldım burda hiç bir yere kıprıyamadık .Bakalım ağustosta açılan yerlere bir bakıp karar verecez artık .

Memleketi Beypazarı olan biri olarak güzeldir hocam memleketim çoğu öğretmen gitmek istemez benim lise hocalarımın çoğu hala devam ediyor çalışmaya imkan olarak da çok çok iyileşti ama tabi ilgi ve ihtiyaçlara göre değişir.

Kendini bilmez, hadsiz veliler.