bakıyorum kucağınızda bir çocuğunuz var hocam. onun için her şeyi yaparsınız değil mi. gün gelir devran döner sizi de bulur. o zaman ne yapacaksınız merak ediyorum. saygılarımla...
hocam siz benim hikayemi bilmiyorsunuz anlaşılan...28 yaşında down sendromlu bir kızkardeşim ve 3 yaşında otizm tanısı almış,şu an 5 yaşında olan bir oğul sahibi sınıf öğretmeniyim...
bir kaç yıl önce hizmetiçi kurs ile 160 saatlik özel eğitim ve zih.eng.öğrt. sertifikasını aldım alan değiştirme ümidi ile... üniversitede neden bu alanı seçmedin diyenlere de cevabım şu kendi ilimde okumak zorundaydım ve öğretmenlikte kendime en uygun alan da sınıf öğretmenliğiydi...
geçen sene bu alan değiştirme sürecinde şiddetle karşı çıktığım bir durumdu...özel eğitim bilmeden anlamadan ek ders için merkezde çalışmak için yapılacak bir iş değil yapmayın dedim...birçok arkadaşımla bu yüzden tartıştım...
bunu evladım için ve evladım gibi gördüğüm özel çocuklarım için istedim...
1 yıl geçti bu alana dişiyle tırnağıyla emek veren arkadaşlarım olduğu gibi( ki kendilerine teşekkür ediyorum ) ağlayarak sınıftan kaçan insanlar da gördüm...hayatında zihinsel engelli çocuk görmeden otizmin sadece yağmur adamlık !!!! olduğunu zanneden kişiler var bu alana geçen...bu işi isteyen kişilerin hakkını yiyen, sevgi ve sabırla eğitim alması gereken ç.ocukların hakkını yiyen....
HİÇ KİMSE KUSURA BAKMASIN AMA BENCİLLİK EDEREK BU İŞE GİRENLER BUGÜN BÖYLE PİŞMAN OLUR.......