Hayatın merkezine kendini yerleştiren kişi, başkalarına olan olan ilişkilerini sevgi üzerine kuramaz. Çünkü ; Sevgi almak değil , vermektir. Bencil insan hep almaya çalıştığından, içten sevmesini bilemez.
Sevgisizlik ise ilgisizliği, ilgisizlik kabalaşmayı,kabalık şiddeti getirir.
Sevgi ve hoşgörü ortamı oluşturmak, insan ve hayata bakışımızdaki yanlışları düzeltmekle başlar.
Şu üç günlük hayatta hangi şey, kalp kırmaya değer ki.! diye düşünen kişi, daha sakin olma şansına sahip olur.
Dr. H. Kalyoncu
