Dün Ahmeti gördüm sahil kenarında, daha doğrusu O beni gördü.
"Öğretmenim misır yiyin dedi" Sonra ekledi:
Öğretmenim benden ha...
Sonra elimi öptü, gözleri doldu.
"öğretmenim yeniden bizim okula gelsenize, bizim derslerimize girsenize,
sen bizim en iyi....
sizi çok ...
ne olur..."
Sonra ortaokula geçtiğini düşündü ,sustu...
Evet Ahmeti'im şimdi 12 yaşında 5. sınıfa geçmiş, mısır satarak ailesine katkıda bulunmaya çalışıyor. Eski sınıfımın yaramaz öğrencisi,
üstü başı yine perişan ama gözleri ışıl ışıl,
yüreği sımsıcak, mihnetin bin türlüsü...
Biraz konuşuyor sonra ayrılıyorum küçük mısırcının yanından, yüzümde ıstıraplı bir tebessüm...
memnuniyetle evime yollanıyorum...