Yazılanları okudum yemek yapmayı bilmemekle ilgili bir anımı hatırladım.
2000 yılında ilk defa gurbete çıkmışım. ( Üniversiteyi bile memleketimde okudum.) Köy öğretmeniyim. İki öğretmende bekar olarak aynı lojmanda kalıyoruz. Ben yemek yapmayı bilmediğim için ben bulaşıkları yıkıyorum o da yemek yapıyor böyle anlaştık. Birgün akşam oldu yemek yapmadı. Haydi ama acıktık yemek yapsana dedim. Pilav tenceresini yıkamamışsın yıkarsan yaparım dedi. Ya bir su tutamadın mı dedim o senin işin dedi. Çok bozuldum. Haftaya birgün sen yemek yapıp bulaşıkları yıkayacaksın birgün ben yemek yapıp bulaşıkları yıkayacağım dedim. Sen yemek yapmayı bilmiyorsun ki dedi. Hafta sonu öğrenirim dedim. Hafta sonu ilçede her zaman gittiğimiz lokantaya gittim. Usta bana yemek yapmayı öğret dedim hafta sonum lokantada geçti.
Pazartesi günü sucuklu kuru fasulye, pilav ve salata yaptım. Sofra hazır buyur yiyelim dedim. Bunları sen mi yaptın çok güzel olmuş dedi. Yemekten sonra bulaşıklarıda yıkadım. Arkadaş yarında yemek ve bulaşık senden dedim anlaştık.
İnsan istedikten sonra herşeyi öğrenebilir. ..
Ben de hiiiç bilmezdim ama annemi çok iyi gözlemlerdim.evlenene kadar temizlik ütü bulasik bendeydi. Evlenince iş başa düştü sanki yıllardır yemek yapıyormuşum gibi hiç zorlanmadım.
