Sahura Kadar Ayakta Olan Gönüller 2018

Nerede eski Ramazanlar ? diyoruz çoğumuz. Genel itibariyle eskiye hep bir özlem var zati...

Önceden komşuluk ve paylaşımın ön planda olduğu Ramazanlar geçerdi.  Herkesin mutlu olduğu iftarlar yapılırdı. Artık hepimiz Ramazanlar eskisi gibi değil diyoruz. peki Ramazanlar neden eskisi gibi değil? Bunun sebebi biz miyiz? Veya asıl sebebi ne?

  [linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] [linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]   [linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] [linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] [linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] [linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] [linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] [linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] [linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] [linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] [linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] [linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] [linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] [linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]
Neredesiniz arkadaslar?Sicak cayim var
Sohbet etkinligine davetlisiniz.

Nerede eski Ramazanlar ? diyoruz çoğumuz. Genel itibariyle eskiye hep bir özlem var zati...

Önceden komşuluk ve paylaşımın ön planda olduğu Ramazanlar geçerdi.  Herkesin mutlu olduğu iftarlar yapılırdı. Artık hepimiz Ramazanlar eskisi gibi değil diyoruz. peki Ramazanlar neden eskisi gibi değil? Bunun sebebi biz miyiz? Veya asıl sebebi ne?

Sebep biziz.Biraz da yasadigimiz cag,degisen degerler,ilerleyen teknoloji....
Ramazana  dair cocuklugumdan aklimda kalan pide,birlik beraberlik,Sahur programlari,davulcu ve verdigimiz harclik..

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] ince davetin için teşekkür ederim canım ❤❤
Iftara davetli idim eve dönüyoruz, kuzuları yatırınca sohbet bitmemişse eşlik ederim.

Büyümekle ilgili bir şey sanırım. Çocukken şekerin, dondurmanın, oyunun, ramazanların tadı bir başkaydı. Küçükken yediğim kağıtlı şekerin yerine şimdi dünyanın en janjanlı şekerini verseler tat aynı tat olur mu. .

Büyümekle ilgili bir şey sanırım. Çocukken şekerin, dondurmanın, oyunun, ramazanların tadı bir başkaydı. Küçükken yediğim kağıtlı şekerin yerine şimdi dünyanın en janjanlı şekerini verseler tat aynı tat olur mu. .

Cesit azdi secenek cok yoktu.Ve gercekten ozel seylerdi bizim icin.Sokaga cikip oyunlar oynardik.Aksam ezaninda donerdik.Simdi sokakta cocuk gormez olduk.Evde tablet ve bilgisayar basindalar.Birseyleri yanlis yapiyoruz...

İyi geceler
Mahalle hayatından apartman hayatına geçişle beraber bir çok şey değişti.
Eskiden iki sokak ötedeki komşu hastalansa haberimiz olurken, şimdi apartmanda karşı komşu ölse haberimizdeki olmayacak nerdeyse.
Bir yıldan fazla oldu bu apartmana geçeli.
18 daire var.  Sadece ikisine gidip çay içebildim bu sürede.
Eskiden Ramazan’da tabaklar gider gelirdi.
Şimdi selam bile yok nerdeyse.

Merhaba,
Ramazanlar eskisi gibi değil, evet. Çocukluğumun ramazanlarında oruç tutmadığımız zamanlarda evde gizlice yemek yerdik, dışarıda hiçbirşey yemezdik. Sokaklarda sigara içilmez, kahveler ve lokantalar kapalı olurdu. Bazen topluca iftar edilirdi. İftardan sonra sokakta, bahçede toplanır; çay kahve içer, birşeyler yerdik. Davul çıkacak diye heyecandan uyuyamazdık.
Şimdi de oruç tuttuğumuzu saklıyoruz neredeyse, insanlar her yerde yeyip içiyor, ikram ettiklerinde niyetliyim deyince şaşırıyorlar. Lokantalar açık, davul sesi rahatsız ediyor.
Devir değişmiş demek ki.

Benim küçüklüğümden hatırımda kalan iftar davetleri idi. Hiç sevmezdim iftar davetlerini. Komşular, akrabalar sürekli iftar davetleri verirdi. Bu nedenle çoğu zaman davetlere sadece babam veya annem babam gittiği için iftarlarda yalnız olurduk. Tabi bu davetlerden biri de bizim evde olurdu. Curcuna kalabalık... Ben küçüktüm annem babam evde olmuyor diye üzülürdüm ama şimdi düşününce o davet verenleri yıllardır ne annem babam ne de bizler göremiyoruz. Meğersem birliktelik ve komşuluk ilişkilerini güçlendiren müthiş bir organizasyonmuş.

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]   hocam safranbolu lokumu deyip çay ile geldiniz. Daha iyi ettiniz. Çay için teşekkürler

Nerede eski Ramazanlar ? diyoruz çoğumuz. Genel itibariyle eskiye hep bir özlem var zati...

Önceden komşuluk ve paylaşımın ön planda olduğu Ramazanlar geçerdi.  Herkesin mutlu olduğu iftarlar yapılırdı. Artık hepimiz Ramazanlar eskisi gibi değil diyoruz. peki Ramazanlar neden eskisi gibi değil? Bunun sebebi biz miyiz? Veya asıl sebebi ne?

"Nerede o eski ramazanlar?" cümlesini bir sokak röportajı yapsak hemen herkesten duyarız bence.
Buradaki özlem duyulan ramazanlar 200 yıl öncesindeki ramazanlardır aslında.
Akşam ezanıyla birlikte herkes evine çekilirdi ve kimse sokağa çıkmazdı.Zaten sokağa çıkmak da yasaktı.

Ramazan gelince de iftardan sahura,sahurdan sabaha kadar eğlenceler düzenlenirdi.(Bu yıllar elektriğin yeni bulunduğu yıllar)
Sokaklar ışıl ışıl olurdu.
30 gün boyunca insanlar Karagöz-Hacivat,telde cambazlar,masallar,kantolar ile eğlenirdi.O zamanın şartlarını düşünürsek bu ortam büyülüydü.
Bunun içindir ki günümüzde bile ramazanlar fes giyilerek,Karagöz ve Hacivat oyunları ile temsil ediliyor.

İftar davetinde gözüm bir türlü doymazdı. Bu kadar yemek yetmez diye düşünürdüm, çorba içince de doyardım. Kalabalıktı, curcunaydı, sevmezdim pek. Sırf iftardan sonra oyun oynayacağız diye heveslenip giderdim. Herşey daha lezzetliydi sanki, bahçeden topladığımız domatesin kokusu bile burnumda tütüyor şimdi.

Mahallenin çocukları olarak piyes hazırlardık. Büyük bir ciddiyetle de oynardık. Büyüklerimiz de bizi izler, alkışlardı. Sokakta oynayabilen son mutlu çocuklardık.

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]   hocam safranbolu lokumu deyip çay ile geldiniz. Daha iyi ettiniz. Çay için teşekkürler

Lokumu hazirliyorum
Buyurun arkadaslar.Karisik.
Safranli, cifte kavrulmus ,fındıklı,güllü,fıstıklı...
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] hemsom sende ne var? Safranbolu baklavasi? 

Mahallemizde cami yoktu o yıllarda.
Salonu geniş bir evde toplanılıp, teravih kılınırdı. Şimdi koca camiler, bomboş.