Sevdiğimiz Şiirler

EĞER

O kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması
mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.

Dayanılması o kadar da zor değildir, büyük ayrılıklar bile,
en güzel yerde başlatılsaydı eğer.

Utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer

Yüz kızartıcı bir suç değildir hırsızlık,
çalınan birinin kalbiyse eğer.

Korkulacak bir yanı yoktur aşkların,
insan bütün derilerden soyunabilseydi eğer.

O kadar da yürek burkmazdı alışılmış bir ses,
hiçbir zaman duyulmasaydı eğer.

Daha çabuk unuturdu belki su sızdırmayan sarılmalar,
kara sevdayla sarıp sarmalanmasalardı eğer.

Belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine delice bakmasalardı eğer.

Çabuk unutulurdu ıslak bir öpücüğün yakıcı tadı belki de
kalp, göğüs kafesine o kadar yüklenmeseydi eğer.

Yerini başka şeyler alabilirdi uzun gece sohbetlerinin,
son sigara yudum yudum paylaşılmasaydı eğer.

Düşlere bile kar yağmazdı hiçbir zaman,
meydan savaşlarında korkular, aşkı ağır yaralamasaydı eğer.

Su gibi akıp geçerdi hiç geçmeyecekmiş gibi duran zaman,
beklemeye değecek olan gelecekse sonunda eğer.

Rengi bile solardı düşlerdeki saçların zamanla,
tanımsız kokuları yastıklara yapışıp kalmasaydı eğer.

O büyük, o görkemli son, ölüm bile anlamını yitirirdi,
yaşanılası her şey yaşanmış olsaydı eğer.

O kadar da çekilmez olmazdı yalnızlıklar,
son umut ışığı da sönmemiş olsaydı eğer.

Bu kadar da ısıtmazdı belki de bahar güneşleri,
her kaybedişin ardından hayat yeniden başlamasaydı eğer.

Kahvaltıdan da önce sigaraya sarılmak şart olmazdı belki de,
dev bir özlem dalgası meydan okumasaydı eğer.

Anılarda kalırdı belki de zamanla ince bel,
namussuz çay bile ince belli bardaktan verilmeseydi eğer.

Uykusuzluklar yıkıp geçmezdi, kısacık kestirmelerin ardından,
dokunulası ipek ten bir o kadar uzakta olmasaydı eğer.

Issız bir yuva bile cennete dönüşebilirdi belki de,
sıcak bir gülüşle ısıtılsaydı eğer.

Yoksul düşmezdi yıllanmış şarap tadındaki şiirler böylesine,
kulağına okunacak biri olsaydı eğer.

İnanmak mümkün olmazdı her aşkın bağrında bir ayrılık gizlendiğine belki de,
kartvizitinde 'onca ayrılığın birinci dereceden failidir' denmeseydi eğer.

Gerçekten boynunu bükmezdi papatyalar,
ihanetinden onlar da payını almasaydı eğer.

Issızlığa teslim olmazdı sahiller,
Kendi belirsiz sahillerinde amaçsız gezintilerle avunmaya kalkmamış olsaydın eğer.

Sen gittikten sonra yalnız kalacağım.
Yalnız kalmaktan korkmuyorum da,
ya canım ellerini tutmak isterse...

Evet Sevgili,
Kim özlerdi avuç içlerinin ter kokusunu,
kim uzanmak isterdi ince parmaklarına,
mazilerinde görkemli bir yaşanmışlığa tanıklık etmiş olmasalardı eğer!!

CAN YÜCEL

DALGACI MAHMUT

İşim gücüm budur benim,
Gökyüzünü boyarım her sabah,
Hepiniz uykudayken.
Uyanır bakarsınız ki mavi.

Deniz yırtılır kimi zaman,
Bilmezsiniz kim diker;
Ben dikerim.

Dalga geçerim kimi zaman da,
O da benim vazifem;
Bir baş düşünürüm başımda,
Bir mide düşünürüm midemde,
Bir ayak düşünürüm ayağımda,
Ne haltedeceğimi bilemem.


Orhan VELİ

Ayrılış

Bakakalırım giden geminin ardından;
 Atamam kendimi denize, dünya güzel;
 Serde erkeklik var, ağlayamam.

                              Orhan Veli Kanık

KENDİME

İkisinde doğdum ben,
On ikisinde öldüm.
Otuz günlük hayatımın,
Onuncu gününde soldum.
Bir gün bile çoktu bana,
İsyan ederken yaşama,
Bir çaresi bulunur diye,
Sarıldım dört elle dosta, düşmana.
.......
Derdimi kimseye söyleyemedim.
Kaderim ne ağırmış, acıyı yüklenemedim.
İmtihanındır bu senin, diyenlere,
Kendim ettim, yine ben buldum,
Diyemedim...
........
Dua mı kurtarır şimdi beni?
Niyaz mı gönülden.
Bile bile vazgeçmişken kendimden,
Yaradan razı olur mu,
Tövbeler etsem benden?
Günahımın vebali ateş olup çıkmadan bu tenden,
Kurtuluşum olur mu ki?
Ebedi cehennemden...

-yrğmdn

BÜYÜMEK ZOR ANNE..!

BÜYÜMEK ZOR ANNE
sokaklar umutsuz gözlerin ıssızlığını çalmışta
söyle ben nasıl büyüyeyim anne..!
biliyor musun..?şimdi bir çatışmanın tam ortasındayım .
sevdiğim tüm renkler savaş açmış birbirine.
Söyle..ben hangi rengi seçeyim anne..!


çoğu zaman küçüklüğüm firar ediyor bu kuşatmada,.
umutlar yorgun birer savaşçı olmuş anne..!
zamansa öyle bir roman ki;gerçekler de yalan olmuş anne..!
sevgilerim yorulmuş da ;bilmiyor ki; idamlık olmuş anne..!
anılarım küflenmişte; haberim yok be anne..!



maviler ve yeşiller gölgelere karıştıkça,dimağım yanıyor anne..!
sessizlik pusu kurmuşta az ilerime ,gözlerim izinsizce ağlıyor anne..!
tenim sevgisizlik denizinden yapayalnız çıkıyor da,umutlarım ağlıyor be anne..!
biliyor musun aşk bende son harmanını bekliyor da, gel de yardım et be anne..!
zaten tüm sevgiler yalancı bir bahara gebe olmuşta..! ben nasıl güleyim anne.!!

Hatice Nilüfer

Adın Hüzün...

Senin adın Hüzün
Biliyorum, ben koydum adını
Senin adın Hüzün
Bir şafak vakti düştü gözlerine
Senin adın Hüzün
Göremedim başka bir şey...

Güvenin Bittiği Yerde

Taş üstünde taş duramaz.
Güvenin bittiği yerde.
Kuş bile yuva kuramaz.
Güvenin bittiği yerde.

Şüphe düşer bakan göze.
Vesvese toplanır öze.
Yalan dolan girer söze.
Güvenin bittiği yerde.

Doğrular yanlış bilinir.
Aşkı sevdalar silinir.
Sevgi kalesi delinir.
Güvenin bittiği yerde.

Yarınlara umut kalmaz.
Gönül gözü hile almaz.
Aşkın sazı susar çalmaz.
Güvenin bittiği yerde.

Yüce dağı kaplar buz, kar.
Gül yerine toplanır har.
Âşık maşuk olamaz yar.
Güvenin bittiği yerde.

Sığırtmaç kapanır içe.
Her hesap dayanır hiçe.
Birliktelik döner göçe.
Güvenin bittiği yerde.

Hüseyin SIĞIRTMAÇ

Sevmek gibi geliyordu her şey,
sevmek gibi gidiyordu kadın
adının anlattığı,canın teni yakmasıydı,
bir bulut evet ama aslolan
bulutun suyu yağmasaydı...

'bir insanı sevmekle başlıyordu her şey'
ve boşanmak için
en az iki şahit gerekiyordu
Yılmaz Erdoğan

bu acılar
bu ağrılar
bu yürek

neyi kimden esirgiyor bu buz gibi sokaklar
bu ağaçlar niçin böyle yapraksız
bu geceler niçin böyle insansız
bu insanlar niçin böyle yarınsız
bu niçinler niçin böyle yanıtsız?

kim bu korku
kim bu umut
ne adına
kim için?...

H.Hüseyin Korkmazgil

Bütün kitapları yakmalı
Sevda üstüne ne söylemişlerse yalandır
Kitaplara göre insan
Karanlıkta yüzüne bin mumluk lâmba tutulmuş
Gözleri, yüreği kamaşmış insandır
Aptaldır, hastadır, kahramandır
Bütün kitapları yakmalı
Sevda üstüne ne söylemişlerse yalandır.
İçinde bir tek suret yaşayan yüreğe yürek mi derler
Bir tek yaprak veren dalın boynun burarlar
Bir tek meyve veren dalı keserler
İnsan dediğin bir buğday tarlası gibi olmalı
Esti mi rüzgâr bir değil milyonlar için esmeli
Bir tek meyve veren dalı kesmeli
İnsan dediğin derya misali
Üstünde milyonlarca dalga
İçinde kıyametler kopmalı
İnsan dediğin derya misali
Uçsuz bucaksız olmalı..."
BEDRİ RAHMİ EYÜBOĞLU

Bize bir nazar oldu – Arif Nihat Asya
Bize bir nazar oldu Cumamız Pazar oldu
Ne olduysa hep bize azar, azar oldu
Ne şöhretten hastayız, ne de candan hastayız
Ne ruhça ne vücutça ne de kandan hastayız
Avrupa’ya bir değil iki pencere açtık
Uzun yıllardan beri cereyandan hastayız
Batı, batı diyerek eyvah hep batıyoruz
Yaklaştıkça her sene öz yurdumda yılbaşı
Yapılır milletime Frenkçe sahte aşı
Buna ağlar ağacı hem toprağı, taşı
Batı, batı diyerek eyvah hep batıyoruz
Sen Hıristiyan mısın? Diye sorsan darılır
Yılbaşında hindi kaz yemesine bayılır
Çam deviren hindi ki nasıl mümin sayılır
Bilmiyoruz çoğumuz ne edip yapıyoruz
Batı, batı diyerek eyvah hep batıyoruz

Arif Nihat Asya

Hatırası kalbe ışıklarla dökülen
En güzele, en iyiye, en sevgiliye
Selam, sonsuzluğun aydınlık bahçesinden,
Selam, senelerce öteye...

Ahmet Muhip Dranas

Yaralı Yüz

Uykusuzluğumun sebebi gözlerin
Bir de gülüşündeki tek gamze
Gözlerimi kapatınca karanlık
Açtığımda yüzüm yaralı
Geçmezmiş bazı yaralar, derinmiş kederleri severken ölenlerin
Ölmeden unutmam lazım o zaman seni dedim
Unutmak ölmek
Kimseye söyleyemedim.

Ceyhun Yılmaz

KEDER ATLASI

nilüferler niçin suya eğilir
 ve  niçin
 kavruk otlar gibi
               tutuşur
 o ilk sevdalar
 söyleyin bana
               ey kitaplar.

 bana söyleyin
 kim var
 aramızda
 biraz ölmeden
 bir türkü tutturmuş giden.


ya kırmızı şapkalı
 gelincik, senin için
 göz açıp kapayıncaya
            yiter şu bahar
 hemen
 ölüm gelir
 yükselince sular.

 söyleyin bana
            ey kitaplar


var mı
 kederin atlasında
 tarçın kokulu bir şehir
 inmemiş olsun damlarına
 gözyaşından
 yıldızböcekleri
             ve tarçın
               kokulu
 bir aşk
 hiç ölmeyen.

Behçet AYSAN
 (Karşı Gcce)

 

Bu hükümet
 Pir Sultan'a pasaport vermiyor,
 Onu anladık.

 Yunus Emre'ye de
 Bası kartı vermiyor,
 Onu da anladık.

 Ama bu hükümet
 Ferman çıkarmış
 Karacaoğlan'ı
 Otobüse bindirtmiyor.

 Cemal Süreya
 (Yeni Yaprak, sayı:11. Kasım 1989)