Sevdiğimiz Şiirler

Ufkumda bulutlar kümelerken kara bahtım,
Ben her gönül ufkunda doğan sabahtım.
Devran herkese taslarla zehir sundu da birden Ben herkese bir neşe yarattım o zehirden.
Bir köprü kurup, zulmetin ardında, seherle,
Bildim gülüp eğlenmeyi ömrümce kederle.
Alnımdaki her çizgi beyaz bir gece saklar,
Bir başka şafaktır saçımın gördüğü aklar.
Farkım ne, emel kaynağı bir körpe çocuktan,
Mademki henüz gelmedi son yolcum ufuktan....
Faruk Nafiz ÇAMLIBEL

         

         h.n.a.

Sev,
Yardımlaş,
Paylaş,
Selâmlaş,
Dertleş;
Ama Dayanma!..
Dayanağın, HAKK olsun.. Dostun da…
Say ki, sen bir kıyısın, Gelip gidenler dalga...
Kimi okşar, Kimi vurur, Kimi değer geçer…
Kimine mest olursun o dalgaların, Kimine sinir…
Kimi zoruna gider, Kimi hoşuna…
De ki:
-'' RABB'im! Şu deryanın sahibi SEN'sin...
O hâlde bana, mâhiyeti, şiddeti ve ziyareti ne şekilde olursa olsun,
Dalgalarını sevmeyi, Fakat her birinin ne de gelip geçici olduğunu unutmamayı nasip et....''
Zira dalga bazen bir kişi,
Bazen bir olay olur da imtihan bâbından geliverir....
İMTİHAN,
Seni olgunlaştırmak için, ALLAH’ın lûtfettiği bir ikramdır;
Bazen Rahatlık, Şenlik, Bolluk kisvesiyle..
Bazen de Can Sıkıntısı, Zorluk, Fakirlik kılığıyla geliverir...
Kimi zaman dostlarla, Kimi zaman düşmanlarla imtihan edilirsin.
Bazen, kimsecikler olmaz da, Kendi nefsinle boğuşursun.
Zannetme ki imtihan olmak, HEP Boğuşmaktır!
HAYIR,
Bazen çok sever, Sevdiklerinle imtihan olunursun.

SAAT 12...

Karanlığımın örselenmiş
Ve tükenmiş kimliğinden yazıyorum
Merhaba çocuk
Kaldırım taşlarına baktığımız
Esmer Ankara’nın yüzümüzü kavurduğu
Dudaklarımızı çatlattığı
Gözlerimizi doldurduğu
Bir çok gidişin ardına yaşanan
Ağlanan bir gecenin hapsinden yazıyorum

Gidişinle mi başlayacaktı
Kalbimin yeniden kanaması?
Ve özlemin beni böyle çırılcıplak
Bir yanğının ortasına mı bırakacaktı?
Öyle çok yoruldum ki çocuk
Bu kaçıncı sensiz gece?
Saymadım, adını koymadım.
Ve öylesine değiştim ki
Görsen hem kaçar hem ağlarsın
Ben bu ayrılığı anlamadım çocuk
Hala karanlık odamı aydınlatan
Bir elmanın yarısı sen yarısı ben olan
Siyah beyaz bir hatıranın fotoğrafı baş ucumda
Cebimdeburnunu sildiğin o üç kuruşluk peçete
Yakut misali yanıp duruyor kalbimin üstünde
Ve ben kalemi kağıdı elinde hasrete pervane
Seninde dediğin gibi yaramaz bir şairim yine
Dizlerine başımı koymayı
Başını dizlerime koymanı özledim
Öyle çok özledim ki özlemden öte
Aslını sorarsan kalbini kırmak degil
İncitmek seni asla
Yemin ederim niyetim ağlatmak değil
Bütün sözlerim çıkmazlara sokan yokluğuna
Bu karanlık odanın içine bırakan hatıralarına
Ve dahası bir kere sesini duyamayışımadır
Öfke değil nefret değil
Benimkisi hüzün sadece sevdiğim
Sigaramın katranında boğuluyorum
Sendenbenden arta kalan o mum yarasına
Dudaklarımı gömüyorum.
Sonra acı içinde geceye sönüyorum.
Yoksun ya…
Gelmiyorsun ya…
Uzaksın ya.
Yokluğunun ağır bedeli darbedir.
Hayata dair o gidişinle açılan büyük çukur
Devrimdir kalbimde.
Seni söylerim seni söylerim.
Böylesine yalnız Ankara gecelerine.
Saat on ikiye beş var.
İdamımı vermişim.
Asmışım kendimi yalnızlığına.
Az sonra kapım çalacak.
Ve son arzun diyecek Azrail.
Bir yudum su diyeceğim.
Nerden bileceksin sevdiceğim.
Gelmezsen öleceğim.
Şimdi kırık ezgiler yankılanır odamda
Hatta malum olur kalbimin ölüm marşları.
Bir sessizlik olur sonra sallanır başım.
Yakar senide sallanışım o batasıca İstanbul’da.
Adı diyorum adı batasıca İstanbul’da.
Ölesim tek geçmiş bir kaç satırda.
Gelde bitsin diyeceğim.
Yoksun be sevdiceğim.
Şimdi ağlarım.
Dokunsan kanarım.
Şimdi nasılsın desen.
Volkan olur patlarım.
Sorma ne haldeyim nerdeyim?
Ben kimim?
Kimliğimi tarif eden.
Yüzümü gösteren.
O kahrolasıcası yüzümü diyorum.
Aynalardan uzaktayım sevdiğim.
Karanlığıniçine ince yaram daha düştü.
Sen yoktun kar beyazım her yan kırmızıya döndü.
Görmezdin sezmezsin bilmezdin ki.
Herkes gitti yine o rutubetli odamda.
Kafam cigara dumanı içerisinde.
İçime sensizliği sindirmeye çalışıyorum
Ve biliyor musun bunu yapamayacağımı bile bile.
Seni içimden silip atmaya çalışıyorum.
Seni seviyorum seni seviyorum seni seviyorum…
Hoççakal iki gözüm saat on iki…

______________Murat İNCE

Ağlamak için gözden yaş mı akmalı?
Dudaklar gülerken insan ağlayamaz mı?
Sevmek için güzele mi bakmalı?
Çirkin bir tende, güzel bir ruh kalbi bağlayamaz mı?
Hasret; özlenenden uzak kalmak mıdır?
Özlenen yakındayken hicran duyulamaz mı?
Hırsızlık; para, mal çalmak mıdır?
Saadet çalmak, müthiş hırsızlık olamaz mı?
Solması için gülü dalından mı koparmalı?
Pembe bir gonca iken gül, dalında solmaz mı?
Öldürmek için silah, hançer mi olmalı?
Saçlar bağ, gözler silah
Gülüş, kurşun olamaz mı?
Victor Hugo

 
Gönül bin cân ile sana tutulur.
Can da bin gönülle sana müşterî,
Tâlibin ne uyur, ne rahat bulur.
Tek arzu ettiği kavuşmak olur.

Ben ne zaman özlesem,
Şiirlerle dertleşiyorum.
Bazen ben susuyorum, mısralar konuşuyor yerime.
Bazen ikimiz de suskun ve çaresiz...
Hani, bağlanır ya ellerin,
Kalkmaz ya kolların,
Ben de öyleyim işte,
En kötüsü sessizliğimi anlatamıyorum,
Sessizliğe sığınıyorum.
Sessizce!

Duydum ki bizi bırakmaya azmediyorsun, etme.
Başka bir yar, başka bir dosta meylediyorsun, etme.

Sen yadeller dünyasında ne arıyorsun yabancı?
Hangi hasta gönüllüyü kastediyorsun, etme.

Çalma bizi, bizden bizi, gitme o ellere doğru.
Çalınmış başkalarına nazar ediyorsun, etme.

Ey ay, felek harab olmuş, altüst olmuş senin için...
Bizi öyle harab, öyle altüst ediyorsun, etme.

Ey, makamı var ve yokun üzerinde olan kişi,
Sen varlık sahasını öyle terk ediyorsun, etme.

Sen yüz çevirecek olsan, ay kapkara olur gamdan.
Ayın da evini yıkmayı kastediyorsun, etme.

Bizim dudağımız kurur sen kuruyacak olsan.
Gözlerimizi öyle yaş dolu ediyorsun, etme.

Aşıklarla başa çıkacak gücün yoksa eğer;
Aşka öyleyse ne diye hayret ediyorsun, etme.

Ey, cennetin cehennemin elinde oldugu kişi,
Bize cenneti öyle cehennem ediyorsun, etme.

Şekerliğinin içinde zehir zarar vermez bize,
O zehiri o şekerle sen bir ediyorsun, etme.

Bizi sevindiriyorsun, huzurumuz kaçar öyle.
Huzurumu bozuyorsun, sen mahvediyorsun, etme.

Harama bulaşan gözüm, güzelliğinin hırsızı.
Ey hırsızlığa da değen hırsızlık ediyorsun, etme.

İsyan et ey arkadaşım, söz söyleyecek an değil.
Aşkın baygınlığıyla ne meşk ediyorsun, etme.

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

İLKE

Ilkelerin olacak
Seni satin alamayacaklar
Aptallarin uydurdugu
Atasözlerine inanmayacaksin:
"Paranin satin alamayacagi sey yoktur."
"Herkesin fiyati vardir"
Gibi sözlere kanmayacaksin
Onurunlu, kimliginle ve beyninle
akilli yasayacaksin
üreteceksin, seveceksin, sevileceksin
inanclarinin arkasinda duracaksin
sevgilerin karsiliksiz, yardimlarin gizli olacak,
Seni attan, ottan ayiran ozelligin farkina varacaksin
Cünkü sen insansin
Ve bunu yakaladigin gün
bembeyaz yasayacaksin...

Müjdat Gezen

Küheylanlar bilirdim delikan / uzaklara koşan
Dolu dizgin / yorgun argın / soluk soluğa
Yollar mı değişti / yollarda akabeler mi var
Gidenler bir daha / soluk soluğa dönmüyor
Yoksa yollara kurulmuş / hayın tuzaklar mı var
Rüzgârlarla dağılırdı salkım söğütler gibi
Yeleleri yerlere değerdi küheylanların
Kan ter içinde kalsalar da çatlarcasına
Sevdalarıyla dönerlerdi çıktıkları yollardan
Ah! Hiç birisi yok şimdi / o heyecanların
Celâlettin KURT

Kolayıma Gelmedin, Zoruma Gittin
 
Bir kâğıda sığar mı bir yürek?
Ya da bir yürek kadar büyük olabilir mi bir kâğıt?
Daha sana yaralarımı göstermedim.
Kaldı ki ben,
Senden önce kendime tehlikeyim.

Üşüme diye çıkartmıyorum ceketimi.
Astarında paylaşmıştık ortak bir aydınlığı.
Gitmeseydin gözlerimin içinden okuyabilirdin adını.

Biriktirme unutacaklarını!
Oyuncak tabancalar kadar yalan,
Hüzündür yakama iğnelediğim yamam.
Hangi çığlığıma anahtar olabilirdin?
Beni bir gülle bıçakladığın zaman…

Gitmişsin işte çekiştirip durma adımı.
Tülden bekleyişler kımıldanıyor ardın sıra bil!
Ey gözlerimin arka bahçesi!
Bu dağa tırmananlar düşer,
Seyredenler değil.

Yitik bir aşkta uyuyakalmış,
Kırıp kırıp büyüttüğün yüreğim.
Meğer aşkı yazıp yazıp satırlara sıkıştırmışım.
Öyle durulup durulup.
Oysa ölmek ve düşmek ne güzeldi,
Yârin gözleriyle vurulup…

Bir rüzgâr esse senden, geçmişim üşüyor.
Sesin kulağımdan düşüyor.
Ben sadece,
Gidişine dayanabilecek kadar ayaktayım.
Daha fazlasını verme!

Ey yar
Böyle çok çorak bekledim.
Kolayıma gelmedin,
Zoruma gittin...
 
Kahraman Tazeoğlu

Nefes aldığın şehir ne kadar şanslı .
Kim bilir sesini gökyüzü sanan kuşlar bile vardır .

Sait Faik Abasıyanık

       KİTABIM

Kitap en iyi arkadaş
Bana neyi sorsam söyler.
Ne anlatsa en sonunda
Çalış, iyi, doğru ol der.

Geceleri uyumaz o,
Beni kaldırır erkenden.
Okulum kadar güzeldir,
Kitabı çok severim ben.

Fazıl Hüsnü DAĞLARCA

SARKAÇ

Ne zaman baksam gözlerine
Savaş sonralarına döner içim
Gölleri çekip uçlarından
Yıldızları seyrederim sularda
Az ötemde gemiler olur
Gemilerde sen olursun
Aklım bir sarkaç
Döner durur ortalarda
Ne zaman baksam gözlerine
Annemsiz kalmak korkuları gelir çocukluğumun

Tekin Gönenç.

haydi gel benimle ol

bende zincirlere sigmayan o deli sevdalardan
kizgin collerde rastlanmayan buyulu ruyalardan
kolay kolay tasinmayan dolu dizgin duygulardan
yalanlardan dolanlardan daha guclu bir yurek var

haydi gel benimle ol
oturup yildizlardan bakalim dunyadaki neslimize
ordaki sevgililer ozenip birer birer
gun olur erisirler ikimize

uzanip yuregimin atesiyle yeniden
yildizlari tek tek yakacagim
sarilip guneslere, sevgimize goklerden
mavi mavi taclar takacagim, ne olursun

haydi gel benimle ol
oturup yildizlardan bakalim dunyadaki neslimize
ordaki sevgililer ozenip birer birer
gun olur erisirler ikimize